est propter Deum, Deus verò propter seipsum. Et si Deus omni hómine ampliùs diligendus est, ámpliùs quisque debet Deum diligere quàm seipsum. Item ampliùs álius homo diligendus est quàm corpus nostrum ; quia propter Deum ómnia ista diligenda sunt, et potest nobiscum álius homo Deo pérfrui, quod non potest corpus; quia corpus per animam vivit quâ fruimur Deo.

R. In aliis natiónibus Dóminus patienter expectat, ut eas in plenitúdine peccatórum púniat;* Corripiens verò in adversis pópulum suum non derelinquit. y. Novit Dóminus iniquos in diem judíciire→ serváre cruciandos;* Corripiens. 2. Mach. 6. 2.

Petr. 2.

Lectio ix. Cap. 30. Uod nullum hóminum

pit ut próximum diligamus, et ipse in Evangélio Dóminus ostendit, et Paulus Apóstolus. Namque ille cui duo ipsa præcepta protulerat ; atque in eis pendére totam legem prophetasque díxerat, cùm interrogáret eum, dicens: Et quis est meus próximus ? Hóminem quemdam proposuit descendentem ab Jerúsalem in Jéricho incidisse in latrónes, et ab eis gráviter vulneráPars Estiva.

vum esse derelictum, cui próximum esse non dócuit, nisi quia erga illum recreandum atque curandum miséricors éxtitit; ita ut hoc qui interrogáverat, interrogatus ipse faterétur. Cui Dóminus ait: Vade, et tu fac simíliter; ut vidélicet eum esse próximum intelligamus, cui vel exhibeudum est officium misericórdia, si indiget, vel exhibendum esset, si indigeret. Nullum autem exceptum cui misericórdia de

esse,

negétur officium, quis non videat? Quando usque ad inimícos étiam porrectum est, eódem Dómino dicente: Diligite inimicos vestros, benefacite iis qui odérunt vos.

. Pro peccátis nostris patimur; * Et si nobis propter correptionem Deus noster módicùm irátus est +lterùm reconciliabitur servis suis. . Persecutió

eis Edificémus vobiscum quia ita ut vos, quærimus Deum vestrum : ecce nos immolávimus víctimas à diébus Asor Haddan regis Assur, qui adduxit nos huc. Et dixit eis Zorobabel, et Jósue, et réliqui príncipes patrum Israël: Non est vobis et nobis ut ædificémus domum Deo nostro, sed nos ipsi soli ædificabimus Dómino Deo nostro sicut præcepit nobis Cyrus rex Persárum. Factum est igitur ut pópulus terra impediret manus pópuli Judæ, et turbáret eos in ædificando. Conduxérunt

dux trans flumen et Stharbuzánaï, et consiliárii eórum, sicque dixérunt eis: Quis dedit vobis consilium ut domum hane ædificarétis, et muros ejus instaurarétis? Ad quod respóndimus eis, quæ es-. sent nómina hóminum auctórum ædificatiónis illius. Oculus autem Dei eórum factus est super senes Judæorum et non potuerunt inhibére eos. Placuitque ut res ad Dárium referrétur, et tunė satisfacerent adversùs accusatiónem illam.

R. Æmulatóres, p. 298.
Lectio ij. Cap. 6.
Unc Darius rex præcé.

liatóres ut destruerent consilium eórum ómnibus diébus Cyri regis Persárum, et usque ad regnum Dárii regis Persárum.

R. Dómine Deus, p. 298.
FERIA TERTIA.
De libro primo Esdræ.
Lectio j. Cap. 5.
Rophetavérunt Agge-
us prophéta, et Za-

Pus

prophetantes ad Judæos qui erant in Judæa et Je rúsalem, in nómine Dei Israël. Tunc surrexérunt Zorobabel filius Salathiel, et Jósue filius Jósedec, et cœperunt ædificare templum Dei in Jerúsalem et cum eis prophétæ Dei adjuvantes eos. In ipso autem témpore venit ad

bibliothéca librórum, qui erant repósiti in Babylóne, et inventum est in Ecbátanis, quod est cas trum in Medéna província, volúmen unum; talisque scriptus erat in eo com→ mentárius Anno primo Cyri regis, Cyrus rex decrévit ut domus Dei ædificarétur, quæ est in Je

molent hostias, et ut ponant fundamenta supportántia altitúdinem cubitórum sexaginta, et latitú→ dinem cubitórum sexaginta; órdines de lapidibus impolitis tres, et sic órdines de lignis noviss sumptus autem de domo regis dabuntur: sed et vasa templi Dei áurea et argén

tea, quæ Nabuchodonosor túlerat de templo Jerúsalem, et attúlerat ea in Babylonem, reddantur, ét referantur in templum in Jerúsalem in locum suum, quæ et pósita sunt in templo Dei.

B. A verbis, p. 299.

Lectio iij.

Ndux regiónis, quæ est Unc ergo Thathanaï

trans flumen, Stharbuzánaï, et consiliarii vestri Apharsachei qui estis trans flumen, procul recédite ab illis, et dimittite fieri templum Dei illud à duce Judæórum, et à senióribus eórum, ut domum Dei illam ædificent in loco suo.

Sed et à me præceptum est quid oporteat fieri à presbyteris Judæorum illis ut ædificétur domus Dei; scilicet ut de arca regis, id est, de tribútis quæ dantur de regióne trans flumen, studiosè sumptus dentur viris illis, ne impediatur opus. Quod si necesse fúerit, et vitulos, et agnos, et hædos in ho locaustum Deo cœli; frumentum, sal, vinum, et óleum, secundùm ritum Sacerdotum qui sunt in Jerúsalem, detur eis per síngulos dies, ne sit in aliquo querimónia ; et offerant oblatiónes Deo cœli, orentque pro vita regis et filiórum ejus.

299.

R. Ne timuéritis , p.

FERIA QUARTA.

De libro primo Esdræ. Lectio j. Cap. 9.

P

Ostquam hæc compléta sunt, accesserunt ad me [Esdram] príncipes, dicentes: Non est separátus pópulus Israël Sacerdotes et Levitæ, à pópulis terrárum, et abominatiónibus eórum, Chananæi videlicet, et Hethæi, et Pherezæi, et Jebuzæi, et Ammonitárum, et Moabitárum, et Ægyptiórum, et Amorrhæórum ; tulérunt enim de filiábus eórum sibi et filiis suis, et commiscuérunt semen sanctum cum pópulis terrárum: manus étiam príncipum et magistrátuum fuit in transgressióne hac prima. Cùmque audissem sermóuem istum,

scidi pallium meum et túnicam, et evelli capillos cápitis mei et barbæ, et sedimoreus. Convenerunt autem ad me omnes qui timébant verbum Dei Îsrael, pro transgressióne eórum qui de captivitáte. venerant, et ego sedébam tristis usque ad sacrificium Vespertinum; et in sacrificio vespertino surrexi de afflictióne mea et scisso pallio et túnica curvávi genua mea, et expandi manus meas ad Dóminum Deum meum.

. Adapériat, p. 300.

verbum tuum ad nos, sic

fiat.

. Pro peccátis, p. 301. FERIA QUINTA. Incipit liber Nehémia qui et Esdræ secundus dícitur.

V

Lectio j. Cap. 1.

Lectio ij. Cap. 10. lc ergò orante Esdrâ, et implorante eo, et flente, et jacente ante templum Dei, collectus est ad eum de Israël coetus grandis nimis virórum, et mulierum, et puerórum; et flevit pópulus fletu multo. Et respondit Sechénias filius Jéhiel de filiis Elam, et dixit Esdræ : Nos prævaricáti sumus in Deum nostrum, et dúximus uxores alienigenas de pópulis terræ ; et nunc si est pœnitentia in Israël super hoc, percutiamus foedus cum Dómino Deo nostro, ut projiciamus u niversas uxores, et eos qui de his nati sunt, juxta voluntátem Dómini, et eórum qui timent præceptum Dómini Dei nostri secundùm legem fiat. Surge, tuum est decerne re; nosque érimus tecum: confortáre, et fac. R. In aliis, p. 301. Lectio iij. E cerdos, T surrexit Esdras saet dixit ad eos: Vos transgressi estis, et duxistis uxores aliení

Erba Nehémiæ filii Hélchiæ. Et factum est in mense Casleu, anno vigésimo; et ego eram in Susis castro. Et venit Hánani unus de frátribus meis, ipse et viri ex Juda; et interrogavi eos de Judæis qui remanserant et supérerant de captivitáte et Jerúsalem. Et dixérunt mihi : Qui remansérunt, et relicti sunt de captivitate ibi in província, in afflictióne magna sunt, et in opprobrio ; ét murus Jerúsalem dissipátus est, et portæ ejus combustæ sunt igui. Cùmque andissem verba hujuscémodi, sedi, et flevi, et luxi diébus multis; jejunábam, et orábam ante faciem Dei coli.

EG

R. Manus Dei, p. 297. Lectio ij. Cap. 1. et 2. Go eram pincerna regis. Factum est autem in mense Nisan, anno vigésimo Artaxercis regis; et vinum erat ante eum et levávi vinum, et dedi regi; et eram quasi lánguidus ante faciem ejus. Dixitque mihi rex: Quare vultus tuus tristis est