tra ; cùm te ægrótum non vídeam? Non est hoc frussed malum néscio quod in corde tuo est. Et tímui valdè ac nimis; et dixi regi Rex, in æternum vive; quare non mœreat vultus meus quia - cívitas domûs sepulchrórum patris mei deserta est, et portæ ejus combusta sunt igni? Et ait mihi rex Pro quâ re póstulas? Et orávi Deum cœli, et dixi ad regem Si vidétur regi bonum, et si placet servus tuus ante fáciem tuam, ut mittas me in Judæam ad civitá tem sepulchri patris mei, et ædificábo eam. Dixitque mihi rex et regina quæ sedébat juxta eum: Usque ad quod tempus erit iter tuum, et quando revertéris? Et plácuit ante vultum regis et misit me; et constitui ei tempus. R. Iniquitátes, p. 297. Lectio iij. et bus; et surrexi nocte ego, et viri pauci mecum; et non indicavi cuiquam quid Deus dedisset in corde meo ut fácerem in Jerúsalem ; et jumentum non erat mecum nisi ánimal cui sedébam. Et egressus sum per portam Vallis nocte, et ante fontem draconis, et ad portam stercoris; et considerábam murum Jerúsalem dissi patum, et portas ejus con aut sumptas igni. Et transívi ad portam Fontis, et ad aquæductum regis, et non erat locus jumento cui sedébam, ut transiret. Et ascendi per torrentem nocte, et considerábam murum; et reversus veui ad portam Vallis, et rédii. Magistrátus autem nesciébant quò abiissem, quid ego fácerem sed et Judæis, et sacerdótibus et optimátibus, et magistrátibus et réliquis qui faciébant opus, usque ad id loci nihil indicaveram. Et dixi eis: Vos nostis afflictiónem in qua sumus; quia Jerúsalem deserta est, et portæ ejus consumptæ sunt igni: venite, ædificémus muros Jerúsalem et non simus ultrà oppróbrium. Et indicávi eis manum Dei mei, quòd esset bona mecum et verba regis quæ locutus esset mihi. R. Dómine Deus , p. Actum autem, cùm sacrificábunt, et complé- terficiamus eos, et cessare bunt in una die ? Num- faciamus opus. quid ædificare poterunt lapides de acervis púlveris, qui combusti sunt? Sed et Tobias Ammanites próximus ejus ait: Ædíficent si ascénderit vulpes, transíliet murum eórum Japídeum? Audi, Deus noster, quia facti sumus despéctui; converte oppróbrium super caput eórum, et da eos in despectionem in terra captivitátis. Ne opérias iniquitátem eórum et peccátum eórum coram fácie tua non deleátur, quia irrisérunt ædificantes. B. Æmulatóres, p. 298. Lectio ij. cùm Actum est autem, F audisset Sanaballat, et Tobías, et Arabes, et Ammonítæ, et Azótii, quòd obducta esset cicatrix muri Jerúsalem, et quòd cœpissent interrupta conclúdi, iráti sunt nimis. Et congregáti sunt omnes páriter, ut venirent, et pugnárent contra Jerúsalem et molirentur insidias. Et orávimus Deum nostrum, et posúimus custódes super murum die ac nocte contra eos. Dixit autem Judas Debilitáta est fortitúdo portantis, et humus nímia est, et nos non poterimus ædificáre murum. Et dixérunt hos tes nostri Nésciant, et ignorent donec veniamus in médium eórum, et in R. A verbis, P. 299. Lectio iij. Faudissent inimici nostri nuntiátum esse nobis, dissipávit Deus consilium eórum. Et reversi sumus omnes ad muros, unusquisque ad opus suum. Et factum est à die illa, média pars júvenum eórum faciébat opus, et média paráta erat ad bellum; et lánceæ, et scuta, et arcus et loricæ, et príucipes post eos in omni domo Juda. Edificántium in muro, et portántium onera, et imponéntium ; unâ manu suâ faciébat otenébat pus, et álterâ gládium; ædificántium enim unusquisque gládio erat accinctus renes. Et æ dificábant, et clangébant buccinâ juxta me. R. Ne timuéritis 299. F SABBATO. De libro Netrémiæ. Lectio j. Cap. 5. Actus est clamor pœpuli et uxórum ejus magnus adversùs fra tres suos Judæos. Et erant qui dícerent : Filii nostri, et filiæ nostræ multæ sunt nimis accipiamus pro prétio eórum frumentum, et comedamus, et vivámus. Dixique ad eos: Non est bona res quam fácitis; quare non in timóre Dei nostri ambulátis, ne exprobrétur nobis à géntibus inimícis nostris ? Et ego, et fratres mei, et pueri mei commodávimus plúrimis pecuniam et frumentum; non repetáinus in commúne istud, æs alienum concedamus, quod debétur nobis. Réddite eis hódie agros suos et vineas suas " et olivéta sua, et domos suas; quin pótiùs et centésimam pecú niæ, frumenti, vini et ólei, quam exigere solétis ab eis, date pro illis. Et dixérunt: Reddémus et ab eis nihil quærémus, sicque faciémus ut lóqueris. Lectio ij. Cap. 8. erecta ad librum. Et benedixit Esdras Dómino Deo magno; et respondit omnis pópulus: Amen, amen, élevans manus suas; et incurváti sunt, adoravérunt Deum proui in terram. F et Lectio iij. Cap. 15. Actum est autem, cùm quievissent portæ Jerúsalem in die Sabbati, dixi: Et clausérunt jánuas, et præcepi, ut nou aperírent eas usque post Sabbatum: et de púeris meis constitui super portas, ut nullus inferret onus in die Sábbati. Et mansérunt negotiatóres, et vendentes universa venalia foris Jerúsalem semel et bis. Et contestátus sum eos, et ET venerat mensis sép- dixi eis: Quare manétis timus: filii autem raël erant in civitátibus suis. Congregatusque est omnis pópulus quasi vir nus ad pláteam quæ est ante portam aquarum; et dixérunt Esdræ scribæ ut afferret librum legis Móysi, quam præceperat Dóminus Israéli. Attulit ergò Esdras sacerdos legem coram multitúdine virórum, et mulierum, cunctisque qui poterant intelligere in die prima mensis séptimi. Et legit in eo apertè in platea quæ erat ante portam aquárum, de mane usque ad médiam diem, in conspectu virórum, et mulierum, et sapiéntium; et aures omnis pópuli erant ex adverso Si secundò hoc feceritis, manum mittam in vos. Itaque ex témpore illo non venérunt in Sabbato. Dixi quoque Levitis ut mundarentur, et venirent ad custodiendas portas, et sanctificandam diem Sábbati et pro hoc ergò memento mei, Deus meus et parce mihi secundùm multitúdinem miseratiónum tuárum. Sed et in diébus illis vidi Judæos ducentes uxóres Azótidas, Ammonítidas, et Moabítidas. Et filii eórum ex média parte loquebantur Azóticè, et nesciébant loqui Judaïcè; et loquebantur juxta linguam pópuli eos, et maledixi. Et cecídi ex eis viros, et decalvávi eos, et adjurávi in Deo, ut non darent filias suas filiis eórum, et non acciperent de filiabus eórum filiis suis, et sibimetipsis. et pópuli. Et objurgavi est et elevátum cor ejus; et obtinuit regiónes géntium, et tyrannos: et facti sunt illi in tribútum. Et post hæc décidit in lectum, et cognovit quia morerétur. Et vocávit púeros suos nóbiles, qui secum erant nutriti à juventute; et divisit illis regnum suum, cùm adhuc viveret. Et regnávit Alexander annis duodecim, et mortuus ut Ad Magnificat, Ant. 6. A. Simon Mathathiæ filius, et fratres ejus dederunt se perículo, et res:itérunt adversáriis gentis suæ, starent sancta ipsorum et lex et glórià magnâ glorificavérunt gentem suam. 1. Mach. 14. Oratio, ut infra ad Laudes. DOMINICA XIII. post Pentecosten. IN 1. NOCTURNO. T obtinuerunt púeri ejus regnum, quisque in loco suo. Et imposuerunt omnes sibi diadémata post mortem ejus et filii eórum post eos annis multis, et multiplicata sunt mala in terra. Incipit liber primus Ma- Et éxiit ex eis radix pec chabæórum. Lectio j. Cap. 1. cátrix, Antiochus illus- diébus illis exiérunt ex Is- T destinaverunt áliqui potestatem ut fácerent jus- set in carnem et tiónibus, et venumdati R. Dómine Deus > p. 298. P . Emulatóres, p. 298. Lectio v. Cap. 45. Ostéaquàm gens Judæa cœpit non habére prophétas, procul dúbio detérior facta est, eo scilicet témpore, quo se sperábat, instauráto templo post captivitátem quæ fuit in Babylónia futúram esse meliorem. Sic quippe intelligébat pópulus ille carnális, quod prænuntiátum est per Aggæum prophétam dicentem Magna erit glória domûs istius novissimæ, plusquàm primæ. Quod de novo Testamento dictum esse paulò supériùs demonstravit ubi ait apertè Christum promittens Et movébo omnes gentes, et véniet desideratus cunctis géntibus. R. A verbis, p. 299. sanè Alexander Himmelsvitia Deinder plo; non ad ejus cultum verà pietáte conversus, sed ímpia vanitáte cum diis eum falsis colendum putans. Deinde Ptolemæus Lagi filius, post Alexandri mortem captívos inde in Ægyptum transtulit, quos ejus successor Ptolemæus Philadelphus benevolentíssimè inde dimisit; per factum est, ut quem |