r in infirmitatibus meis, inhábitet in me virtus

Lectio ix.

On enim vos estis, qui Ni loquímini, sed Spíritus Patris vestri, qui loquitur in vobis. Habebant reges in médio suî duódecim hómines idiótas, quos vínculis, flagellis, carcéribus, ut silérent, comminabantur; sed sicut rádii soláres vincíri néqueunt, sic lingua eórum ligari non póterat. Quod ita fiébat, quia non ipsi erant qui loquebantur, sed virtus Spíritus sancti. Quâ virtúte Paulus Agrippa ministros, ipsumque Nerónem ómuium hóminum flagitiosíssimum fácilè superávit. Dóminus enim mihi astitit, ait, et confortávit me, et eruit me de ore leónis.

. ir. Bonum certámen certávi, cursum consummávi, fidem servávi; * In

evangelizare investigabiles divitias Christi. Eph. 3.

Ant. 1. C. Signa apostolátûs mei facta sunt in omni patiéntia, in signis, et prodigiis, et virtútibus. 2. Cor. 12.

Ant. 7. D. Dóminus mihi ástitit, et confortavit me, ut per me prædicatio impleatur, et audiant omnes Gentes. 2. Timoth. 4.

Ant. 2. B. Grátià Dei sum id quod sum, et grátia ejus in me vacua non fuit. 1. Cor. 15.

Ant. 3. C. Abundantiùs ómnibus Apóstolis laborá◄ vi; non ego autem sed grátia Dei mecum. Ibid. Capitulum. Rom. 15, lc prædicávi Evangéli um hoc, non ubi nominátus est Christus, ne super alienum fundamentum ædificárem; sed sicut scriptum est: Quibus non est annuntiátum de eo, vidébant; et qui non audiérunt, intélligent. Hymnus.

réliquo repósita est mihi PAULO paupéries,splén.

coróna justitiæ quam reddet mihi Dóminus justus judex. v. Probávit me quasi aurum quod per ignem transit; vestígia ejus secutus est pes meus, viam ejus custodivi: * In réliquo. Glória. Bonum. 2. Timoth. 4. Job. 23.

dida cópia;
Ingens moeror erat lætitiæ
seges;

Carcer, naufragium, cré-
braque vérbera,
Altæ sémina glóriæ.
MORS desidérium, mors
fuit et lucrum;
Terris hunc rétinet sola ne-
céssitas,

Fratrum solus amor, pro
quibus óbviam
Se totum vovet hós-
tiam.
TANDEM Roma virum
v.dit, inanium
Cultrix Roma deûm: Ca-
saris in domum

patrocínia sentiamus. Per
Lómiuum.

Infert ille fidem; sæva nec álligant

Commemoratio S. Petri. Ant. Dixit Jesus Simóni Petro: Quodcumque ligaveris super terram erit ligátum et in cœlis; et quodcumque sólveris super terram erit solútum et in cœlis. Matth.

Verbum vincula libe- 16.

rum.

MUNDO Conspícuum ceu jubar émicat, Spargens perpétuum, quà graditur, diem: Humanis óculis qui semel óccidio,

Eterno rútilat die. LAUS sit sumina Patri, súmmaque Filio, Par sit, sancte, tibi laus quoque, Spiritus: Da Paulum, per iter quod docet arduum, Nobis, quà liceat, sequi. Ainen.

. Confitebor tibi in natiónibus, Dómine, R. Et nómini tuo psalmum disam. Ps. 17.

Ad Benedictus, Ant.3. A. Mihi absit gloriari, nisi in cruce Dómini nostri. Jesu Christi, per quem mihi mundus crucifixus est, et ego mundo. Gal. 6.

. Elégit Dóminus servum suum, . Pascere Israël hæreditátem suam. Ps. 77.

Oratio.

Eus, qui beáto Petro

DApóstolo tuo, collátis

clavibus regni cœlestis
ligandi atque solvendi
tradidisti :
pontificium
concéde, ut intercessió-
nis ejus auxílio à pecca-

tórum nostrórum néxi-
bus liberémur. Qui vivis
et regnas cum Deo Patre
in unitate Spiritûs sancti
Deus.

Deinde S. Joannis, Antiph. A diébus. . Docébo. Oratio, Deus, qui præsentem diem, p. 371.

AD PRIMAM.
Ant. 5. B. Mihi data

scientias nostras et animémur ad ultiónem exigendam de nobis, ut horrendum possimus evadere judícium Dei viventis. Quidquid verò minus est fervóris, humilitas sup pleat puræ confessiónis.

no fervóre devotiónis; a peccantes próximos, stantiâ liberæ increpanis. Luxit nihilominùs, paucis díxerim, exem›, dígito, verbo, et psum ostendens ad imiziónem et lumináre ajus quod latébat, ad ccatórum remissiónem ; ipsas quoque tenebras stras illúminans, sicut riptum est: Quóniam illumiuas lucernam men, Dómine; Deus meillúmina ténebras neas, útique ad correcónem,

S

Lectio vj. Onsidera igitur hominem angélico promisum oráculo, conceptum miráculo sanctificatum n útero, et novum in novo hómine pœnitentiæ mirare fervórem. Venit Joannes, ait Dóminus nec manducans, nec bibens. Incentívum fervóris id mihi est, et matéria humilitatis. Quis enim in nobis est, fratres, qui Joannis pœnitentiam intuens, suam non dico magnificáre, sed alicujus saltem momenti reputare præsumat? Quis audeat murmurare in labóribus suis, et dicere: Satis est quod patior, nedùm nimis? Que enim homicídia, que sacrilégia, aut quæ flagitia sic puniébat Joannes in seipso? Accendamur ad pœnitentiam, fratres, interrogémus con

E

IN III. NOCTURNO. Léctio sancti Evangélii secundùm Lucam.. Lectio vij. Cap. 1. Lizabeth implétum est tempus pariendi, et péperit filium. Et audiérunt vicini et cognáti ejus, quia magnificáviť Dóminus misericórdiam suam cum. illa, et congratulabantur ei. Et réliqua.

Homília sancti Ambrósii
Epíscopi.

Lib. 2. in Lucam.

Z

Acharías pater Joannis implétus est Spíritu sancto, et prophetábat, dicens: Benedictus Dóminus Deus Israël. Vide quàm bonus Deus, et fácilis indulgére peccátis : non solùm abláta restituit, sed etiam insperata concédit. Ille dudum mutus prophétat; hæc enim grátia Dei máxima, quòd eum qui negáverant, confitentur. Nemo ergò diffidat, nemo véterum conseius delictórum præmia divína despéret. Novit Dóminus mutare sententiam, si tu nóveris emendare delictum.