culum suum Altissimus: R. Deus in médio ejus. Ps. 45.

ria Patri. † Corruentes. 2. Paralip. 7. Apoc. 15. Lectio ij.

Acerdótes autem sta

C

pómenon.

Lectioy. Cap. 7. Um complesset Sálomon fuudens preces, ignis descendit de cœlo, et devorávit holocausta et víctimas; et majestas Dómini implevit domum; nec poterant sacerdotes ingredi templum Dómini, eò quòd implesset majes tas Dómini templum Dómini. Sed et omnes filii Israël vidébant descendentem ignem et glóriam Dómini super domum: et corruentes proni in terram super pavimentum stratum lápide, adoravérunt et laudavérunt Dóminum: Quóniam bonus, quóniam in sæculum misericórdia ejus. Rex autem et omnis pópulus immolábant victimas coram Dómino. Mactávit igitur rex Salomon hostias, boum viginti duo millia, aríetum centum viginti millia et dedicávit domum Dei rex ; et universus pópulus.

B. j. Filii Israël vidébant descendentem ignem, et glóriam Dómini super domum: Et + Corruentes proni super pavimentum, adoravérunt Dóminum. . Implétum est templum fumo à majestáte Dei, et de virtúte ejus: Et corruentes. Gló

*

suas,

et Levitæ in organis cárminum Dómini, quæ fecit David rex ad laudandum Dóminum: Quóniam in æternum misericórdia ejus; hymnos David canentes per manus Porrò sacerdótes canébant tubis ante eos, cunctusque Israël stabat. Sanctificavit quoque Salomon médium átrii ante templum Dómi. ni: obtúlerat euim ibi ho locausta et ádipes pacificórum; quia altare æneum quod fécerat, uon poterat sustinere holocausta, et sacrifícia, et adipes. Fecit ergò Salomon solemnitátem in tempore illo septem diebus, et omnis Israël cum eo Ecclésia magna valde, ab introitu Emath usque ad torrentem Egypti. Fecitque die octavo collectam, eò quòd dedicasset altáre septem diébus, et solemnitatem celebrasset diébus septem,

B. ij. Verè Dóminus erat in loco isto; * Quàm terribilis est locus iste ! non est hic áliud, nisi domus Dei et porta coli. . Si quis templum Dei violáverit disperdet illum Deus. * Quàm. Glória. Quàm. Gen. 28. 1. Cor. 3. Lectio iij. Omplevitque Salomon domum Dómini, et

;

mum regis, et ómnia æ disposúerat in corde o, ut faceret in domo mini, et in domo sua; prosperátus est. Appáit autem ei Dóminus octe, et ait: Audívi oranem tuam et elégi lóam istum mihi in doum sacrificii. Si cláusecœlum, et pluvia non ixerit ; et mandávero et ræcepero locustæ ut déoret terram et mísero estiléntiam in pópulum neum; conversus autem -ópulus meus, super quos vocátum est nomen me, ■m, deprecatus me fue it, et exquisierit fáciem meam, et egerit poenitén iam à viis suis péssimis : et ego exáudiam de cœlo, et propitius ero peccatis órum, et sanábo terram órum. Oculi quoque mei erunt aperti, et aures mea erectæ ad oratiónem ejus qui in loco isto oraverit. Elégi enim et sanctificávi

istum,

no

IN II. NOCTURNO.

Ant. 4. A. Qui adhæ rent Dómino, ut colant e um, lætificabo eos in do

mo oratiónis meæ. Is. 56. Psal. Afferte Dómino,

p. 58.

Ant. 5. B. Holocausta eórum, et víctimæ eórum placebunt mihi super altari meo. Ibid.

Psalm. Deus noster refúgium, p. 77.

Ant. 6. A. Glória Líbani véniet ad ornandum lo cum sanctificatiónis meæ, et locum pedum meórum glorificabo. Ibid. 60. Psalm. Magnus Dómi nus, Pp. 63.

. Habitábo in médio filiórum Israël, . Et non derelinquam populum meum. 3. Reg. 6.

Sermo sancti Bernardi
Abbatis.

In Dedic. Serm. 1.

Lectio iv. Estivitas hodierna, fra nobis debet

ternum, et permaneant óculi mei, et cor meum ibi cunctis diébus.

B. iij. Ecce tabernáculum Dei cum hominibus, et Habitabit cum eis ; et ipsi pópulus ejus erunt, et ipse Deus cum eis erit eórum Deus.. Ergone credíbile est, ut hábitet Deus cum hominibus super terram? * Habitabit. Glória. Ecce. Apoc. 21. 2. Paral.

6.

to familiárior est. Nam cæ teras quidem sanctórum solemnitates cum Ecclésiis áliis habémus commúnes; hæc verò sic nobis est própria, ut necesse sit, vel à nobis eam vel à némine celebrári. Nostra est, quia de Ecclésia nostra: magis autem nostra, quia de nobis ipsis. Mirámini fórsi→ tan, et erubescitis celebrári festa de vobis; sed

nolite fieri sicut equus et - mulus, quibus non est intellectus. Quid enim lapides isti poluérunt sanctitatis habére, ut eórum solémnia celebrémus? Habent utique sanctitatem, sed propter corpora vestra. An verò córpora vestra sancta esse quis dúbitet, quæ templum sancti Spíritûs sunt, ut sciat unusquisque possidére vas suum in sanctificatióne? Itaque sanctæ sunt animæ propter inhabitantem Spiritum Dei in vobis; sancta sunt córpora propter animas; saucta est étiam propter córpora domus.

R. iv. Audite, qui ingredímini per portas Dómini, ut adorétis Dóminum : * Bonas fácite vias vestras ; et habitábo vobiscum in loco isto; dicit Dóminus. . Emundáte manus, peccatóres, et purificáte corda: Bonas facite. Glória. Bonas. Jerem. 7. Jac. 4.

Q

Lectio v.

Uando domus ista per manus Pontificum dedicata est Dómino, propter nos sine dubio factum est. In nobis proindè spiritualiter impléri necesse est, quæ in parietibus visibiliter præcessérunt. Et si vultis scire, hæc útique sunt; aspersio, inscriptio, inúnctio, illuminatio, be

assistens Pontifex futurőrum bonórum, invisibíliter quotídiè operátur in nobis. Primò siquidem aspergit nos hyssópo ut mundémur, lavémur, dealbémur. Lavat, inquam, nos in confessióne, lavat nos lacrymarum imbre; lavat sudóribus pœnitentiæ; magis autem lavat nos aquâ illâ pretiosíssima, que de fonte pietatis, id est, ab ejus latere emanávit. Non solùm autem sed inscribit dígito Dei, in quo ejiciébat dæmónia, haud dubium quin in Spíritu sancto. Inscríbit, inquam, legem suam non jam in lapide, sed in tábulis cordis carnalibus, prophéticam implens promissiónem, quâ se poilicitus est abláturum cor lapideum, et carneum cor es e datúrum; id est, non durum, non obstinatum, non Judaïcum; sed pium, sed mansuétum, sed tractabile, sed devótum.

R. v. Sanctificávi domum hanc, ut pónerem nomen meum ibi in simpiternum, * Et + Erunt óculi mei, et cor meum ibi cunctis diébus. .Veri adoratóres adorábunt in Spíritu et veritáte. * Et erant. Glória. † Erunt. 3. Reg. 9. Joan. 4.

Lectio vj.

Ecesse est ut únctio

ltimoda pœnitentiæ aces devotiónis suæ gráléniens; quia nec sine ace sequi Christum, nec e unctióne crucis aspeátem ferre quis posset. inc est, quòd multi aboinantur et fúgiunt pœténtiam; crucem quidem dentes, sed non unctióem. Vos qui experti ess, ecce scitis quia verè ux nostra inuncta est, et er grátiam Spíritûs adjuantis, suavis et delectalis est pœnitentia nostra, , ut ita dicam, amaritú o nostra dulcissima. At ostquam unctio grátia ujus præcesserit jam ucernam suam Christus ■on ponit sub módio, sed uper candelabrum, quia empus est ut luceat lux nostra coram hominibus. Jam verò benedictiónem quidem expectémus in fime, quando apériet manum suam et implébit omne ánimal benedictiome: nam in quatuor præmissis mérita constant, in benedictióne suut præmia; in benedictióne tota complébitur grátia sanctificatiónis, quando jam in domum transíbimus non manufactam, æternam in coelis. Ipsa est quæ consLuitur vivis ex lapidibus, Angelis scilicet et hominibus. Simul euim ædificátio et Dedicátio ipsa complébitur.

.j. Elégi locum istum mihi in domum sacrifícii;

Et intrávit Jesus in templum Dei. Et réliqua. Homilia sancti Basilii Epíscopi.

In Psal. 28. Ecessária est adorá tio, non ea quæ fit

que in ipsa Dei aula perficitur. Ne mihi privátas aulas aut ecclésias excogitétis. Una est aula sancta Dei. Synagóga Judæorum priùs aula erat: sed post admissum in Christum peccátum, facta est habitatio eórum deserta. Quaprop

ter et Dóminus: Et alias oves habeo, quæ non sunt ex hoc ovíli. Cùm autem loquatur de iis qui ex Géntibus ad salutem præordinati sunt, aulam própriam præter Judæorum aulam ostendit. Non igitur extra hanc aulam adoráre opor tet, sed intrà ipsam; ne quis extra ipsam constitutus, aut ab iis qui extra illam sunt attractus, in aula Dómini esse désinat. Intersunt enim multi in habitu quidem precatió nis ; nec sunt tamen in aula, ob mentis evagatiónem et animi eórum aberrationem ex vanis ac inutilibus curis nascentem. Qui ventrem, aut glóriam, aut argentum, aut quidvis aliud quod réliquis ómnibus pluris æstimat, deum fécerit, is neque adorat Dóminum, neque in aula sancta est,

etiamsi videátur esse dignus, qui ad sensibiles conventus admittatur.

B. vij. Vos estis templum Dei vivi, sicut dicit Deus: * Quóniam † Inhabitábo in illis, et inambulábo inter eos, et e

erunt mihi pópulus. . Scient Gentes quia ego sanctificator Israël, cùm fúerit sanctificátio mea in médio eorum: * Quóniam. Glória Patri. † Inhabitábo. 2. Cor. 6. Ezech. 37. Lectio viij.

IN templo astant sancti Angeli; adest Dóminus, qui animum ingredientium intuétur. Preces uniuscujusque manifesta Deo sunt, quis ex affectu, quis scitè exquíret cœléstia, quis perfunctóriè et extrémis labris verba pronuntiet, cor verò ipsius procul à Deo sit. Quòd si orat; carnis sanitátem, opesque terrestres, et humánam glóriam efflagitat. Horum autem nihil petendum est, ut Scriptúra docet: sed in templo ejus unusquisque dicit glóriam. Creatúra omnis tum silens, tum loquens, tum cœlestis, tum terréna, dat glóriam Conditóri: miserábiles verò hómines, postquam, ædibus suis relictis, ad templum coucurrérunt, quasi quidpiam consecutúri emolumenti, tamen Dei verbis aures non præbent; suam ipsó