mus; nos ipsi commonefaciá- tum, intelligit quod quàmin eodem enim stá- vis verbum Dei assíduè dio versámur et certá- prædicémus, minùs tamen idem nobis impósi- men réddimus quàm detum est. Quocircà relin- bémus. Testificátur enim quámus inanes et vanas Sacerdotibus Spíritus sanccruas atque veniamus tus per Prophétam : Claad gloriósam et venerá ma ne cesses; et Apósbilem sanctæ vocatiónis tolus: Memóriam mei nostræ regulam. Quis in- retinéte, quóniam per ter vos generósus? Quis triennium non cessavi die miséricors? Quis caritatis ac nocte cu lacrymis, plenus? Dicat, si propter monens unumquemque me sedítio, et discórdia, vestrum. Si Apóstolus ut et schismata; discedo, á- se apud Deum absolveret, beo quocumque voluéri- die noctúque verbum Dei tis, et fácio quæ à plebe prædicábat, quid de nobis mandantur; solùm ovile fiet qui vix vel post mulChristi in pace degat cum tos dies commisso nobis constitútis Episcopis. Qui gregi spirituália páscua hoc fecerit, sibi magnum providémus? Proptereà decus in Dómino compa- contestatur Timótheum rábit, et omnis locus eum idem Apóstolus diceus suscfpiet; Dómini est terra Testificor coram Deo et et plenitudo ejus, hæc qui Christo Jesu, qui judicadivinam, ac cujus nun- turus est vivos et mórtuos quam pœnitet vitam vi- per adventum ipsíus et vunt, fecerunt et fácient. regnum ejus. Et quasi inMaltos inter nos cognó- terrogarétur, quare tam vimus, qui se ipsos in vin- metuendam contestatiócula conjecerunt, ut alios nem præmitteret, securus redímerent. Multi se ipsos adjunxit Prædica verin servitutem dederunt bum insta opportúnè et accepto prétio suî, á importúnè; árgue, obse Hos cibârunt. cra, íncrepa. Quid est opportune importúnè? nisi opportune, voléntibus; importúnè, noléntibus. Volentibus audire verbum Dei offerendum est; fastidiéntibus, ingereudum ne fortè contra nos ante tribunal Christi stantes, dicant se à no SEXTA DIE. Hom. 26. tom. 2. Bibliot. Lectio iij. neat cervicibus Sacerdó : et aniinárum illórum san guis de nostris manibus quid aliud exístimem nés exquirátur. SEPTIMA DIE. Sermo sancti Augustíni Episcopi. Epist. 21. Lectio iij. N maxime hac tempore facilius, et lætius, et hominibus acceptabilius Episcopi, aut Presbyteri, aut Diaconi officio si perfunctóriè, atque adulatóriè res agatur; sed nihil apud Deum misérius, et tristius, et damnabílius, Item nihil est in hac vita, et máximè hoc témpore difficilius laboriósius periculósius Episcopi, aut Presbyteri aut Diaconi officio; sed apud Deum nihil beatius, si eo modo militétur, quo noster Imperátor jubet. Quis autem sit iste modus, nec à puerítia, nec ab adolescentia mea didici; et eo témpore quo díscere cœperam, vis mihi facta est mérito peccatórum meórum. Nam cio; ut secundus locus gubernaculórum mihi traderétur, qui remum tenére non nóveram. Sed arbitror Dóminum meum proptereà me sic emendare voluisse, quod multórum peccata nautárum, ánte quam expertus essem quid illic agitur, quasi doctior et mélior reprehendere audébam. Itaque postquam missus sum in médium tunc sentire cœpi temeritates reprehensiónum mearum quanquàm et antea periculosissimum judicárem hoc ministérium. VESPERÆ de Se OCTAVA SANCTI EXUPERII í PRIMI BAJOCENSIS EPISCOPI. SOLEMNE-MINUS. Omnia, ut in die, ineipiendo a I. Vesp. ex ceptis quæ sequuntur. Psalmi de Psalterio per totum Officium præter Clerus Bajocensis, post siu ultimum ad 11.Vesperas, cujus loco, si sit Dominica, dicitur Psal. Memento, p. 107. Antiph. ad Magnífic. et Benedict. duplicantur tantùm. iij. et vj. Resp. Officii Nocturni non resumuntur à principio post Glória Patri. Domi . Commemoratio nicæ occurrentis, in utrisque Vesperis, Nocturno et Laudibus, nis ob Festum alicujus Patroni Octava anticipetur in Sab batum. IN 1. NOCT. Lectiones de Scriptura occur rente. IN II. NOCTURNO. C Lectio iv. Um sanctus Exupérius diem suum obiisset ejus corpus in co loco, qui mons Ecclésia dicitur, honoríficè sepultum est. Ibi sanctus Regnobertus, qui primus in ejus locum subrogári méruit, ædificavit Ecclésiam, in qua post áliquot annos multis miraculis ejus sanctitas à Deo declaráta est. Hinc factum est, ut frequens pópuli ad eam concursus fieret, et primi Ecclésia Bajocensis Pontifices in ea sepultúram elégerint, ob quorum reveréntiam in primisque sancti Exupérii, à multis sæculis nulla in eam fidé lium corpora illata sunt. gulórum Episcopórum decessum ad cam solet Ecclésiam públicà supplicatióne procédere, ut sancti Præsulis intercessione et méritis, diguum à Deo Pastórem impetret, quinétiam, páblicis in calamitátibus et misériis, præsens ejus auxilium implorat. Sermo sancti Basílii Epíscopi. Orat. in 40 Martyres: Prátum est hic Chris tiánis exércitus vidélicet triumphantium, chorus laudantium Deum. Qui aliqua prémitur angústia, ad hos cónfugit: qui rursus lætátur, ad hos occurrit: hic ut à malis liberétur; ille ut duret in rebus lætis. Hic mulier orans pro filiis audítur; peregrinanti viro réditum incólumem, ægrotanti verò salútem implórat. O sanctum chorum! O sacrum ordinem! O cúneum inexpugnabilem! O commúnes géueris humáni custódes! óptimi curárum sócii, precum adjutores, legati apud Deum potentissimi, astra mudi, flores Ecclesiárum! Vos non terra contexit, sed cœlum excepit. Sermo sancti Augustíni Epíscopi. Tract.1.in Epist. 15. Joan. Lectio vj. Oannes quid dixit? Et J si quis peccaverit, ad vocátum habemus apud Patrem Jesum Christum. Sed dicit áliquis: Ergò sancti non petunt pro nobis? Ergo Episcopi, vel præpositi non petunt pro pópulo ? sed attendite Scripturas, et vidéte quia et præpósiti commendant se pópulo. Nam Apóstolus dicit plebi: Orautes sinul et pro nobis. Orat Apóstolus pro plebe: orat plebs pro Apóstolo. Orámas pro vobis, fratres, sed et vos oráte pro nobis invicem pro se omnia membra orent, caput pro ómnibus interpellet. : IN III. NOCTURNO. Lectio sancti Evangélii se cundùm Marcum. Lectio vij. Cap. 16. N illo témpore; Dixit Euntes in mundum universum, prædicáte Evangélium omni creatúræ. Et réliqua. runt, quia terréna hæc bona promittebant; seď cœlórum regnum, et 10tam illam beatitúdinem prædicáre jubentur: nec tamen hac ratióne solùm majóres isti atque præs tantióres sunt; verùm étiam, quia confestim obtemperavérunt. Non enim recúsant, neque cunctantur quemadmodum nonnulli véteres; sed perícula quoque ipsa et bella, cæterasque intolerábiles afflictiónes audiendo, síngula obedientiâ jussa capessunt, gaudentes quòd regui cœlorum facti essent prædicatores. Lectio viij. Ed cur miráris, quis Spiam objiciat, si non ad durum atque arduum áliquid, sed ad prædicandum missi continuò ? Quid dicis non ad árdua inissos ipsos fuisse ? non audis cárceres, non víncula, non intestína bella, non ódia. ómnium hóminum, quæ ómnia paulò post subitúros esse prædixit? nam aliis quidem prædicatóres, et mille bonórum conciIdes ministérii magni- liatóres constituit: ipsis Homília sancti Joannis Homil. 33. in C. 9. multi Vidinem, vides su- autem afflictiónes m dignitatem uihil quod ad corpus, nihil quod ad hos seusus pertineat; nec simília Móysi et Prophetárum doctrinæ, sed nova quædam atque inaudita, qualia priores non docué ma guitúdine intolerábiles præ. nuntiávit. Lectio ix. de Homilia Dominicæ occurr. cujus loco, si Octava anticipetur dicitur Lectio sequens, modò nullum oc» currat Festum semiduplex aut simplex, de quo legi debeat Lectio. D Lectio ix. Einde ut fide dignos prædicatores regni efficeret, Infirmos curáte ait, mórtuos suscitáte leprósos mundáte dæmones ejícite gratis accepistis, gratis date. Considera qualiter non minórem curam habet, ut mores eórum in mélius redúcat, quàm ut siguórum præbeat potestatem. Nam ut ostendat absque nobilitáte morum nihil signa valére, utque in nullum fastum ánimi atque tumórem inciderent Gratis accepistis, inquit: deinde, ne cupiditate pecuniarum moverentur, íutulit: Gratis date. IN DIE II. FESTO SANCTI PETRI, AD VINCULA. Inter caténas mente stant libérrimâ. ORNANT revinctos invidendæ cómpedes, Nec ponderósæ, quas amor leves facit : Non densa tetri cárceris nox obsidet, Eterna summo quos manet cœlo dies. DULCES caténæ!fquæ reum non árguunt, Sed Christi amantem quæ probant Apóstolum : Regum corónis, áureis monílibus, Vos sacra pluris æstimámus vincula. PATRI suprémo sit supréma glória; Tibique laudes totus or- . Adjutórium meum à Dómino, R. Qui salvos facit rectos corde. Ps. 7. Ad Magnificat, Ant. 5. B. Dóminus Deus auxiliator meus, et scio quia non confundar. Is. 50. Oratio, Deus, qui beátum Petrum, ut infra ad Laudes. Fit Commemor. S. Stephani, Papæ et Martyris. Ant. Usque ad mortem. . Confortáre. Orat. Deus, qui in ómnium, ut in Communi unius Martyris, p. vij. et x. |