Obrázky na stránke
PDF
ePub
[blocks in formation]

C

Lectio iv.

Aténis duabus Jerosólymis vinctum ab Heróde Agrippa in cárcere fuisse sanctum Petrum, constat ex Actibus Apostolórum. Illas autem, aut saltem illárum álteram Romæ sexto sæculo servátam fuisse scribit Arátor Ecclésiæ Romanæ subdiaconus, qui eo sæculo flóruit. Jam à primis Ecclésia sæculis, Romæ speciáli in honóre fueraut caténæ quibus ibi à Neróne constrictus est. Quàm religiósa fúerit erga sacras illas caténas Christianórum venerátio vel ex eo liquet, quòd summi Pontífices minútas earum particulas limâ detractas, aureis inclúsas crucibus, aut clavibus, ad reges principesque de Ecclésia benè méritos mitterent, quas ipsi collo appensas gestabant, ut Apostoli præsidio ab omui periculo tuti

essent.

Lectio v. Rucem parvulam, in qua de caténis sancti Petri inserta erat benedictio, mittens sanctus Gregórius magnus Eulogio Patriarchæ Alexandrino, multa asserit per istam benedictiónem solére fieri mirácula. Idem ad Childebertum Fraucórum regem scribens, ait: Claves sancti Petri, in quibus de vinculis catenarum ejus inclúsum est, excellentiæ vestræ diréximus, quæ collo vestro suspensæ, à malis vos ómnibus tueautur.

[ocr errors]

Lectio vj.

Imile miráculum sanctus idem Pontifex narrat his verbis: Dum unam ex illis clavibus quidam Longobardus civitátem ingressus invenisset, quia sancti Petri clavis esset despiciens, sed pro eo quod eam auream vidit; facere sibi ex illa aliquid aliud volens, eduxit cultellum ut eam incideret. Qui mox cultelium, cum quo eam per partes mittere voluit, arreptus per spiritum, sibi ia gúlture defixit, eademque hora extinctus cécidit. Antharid verò rex Longobardorum, qui tunc in eâdem civitáte áderat, viso miraculo áliam clavem auream fecit, atque cum ea pariter ad sanctæ memória decessórem meum Pelagium secundum transmisit, in

1

dicans quale per eam miraculum contigisset.

-IN III. NOCTURNO. Lectio sancti Evangélii secundùm Matthæum. Lectio vij. Cap. 16. N illo témpore; Venit Jesus in partes Casaréæ Philippi, et interrogabat discipulos suos, dicens: Quem dicunt hómines esse Filium hominis? Et réliqua.

[ocr errors]
[blocks in formation]

S

Olus Petrus inter Apóstolos méruit audíre : Amen dico tibi, quia tu es Petrus, et super hanc petram ædificabo Ecclésiam meam. Dignus certè, qui ædificandis in domo Dei pópulis lapis esset ad fundamentum, columna ad sustentáculum, clavis ad regnum. De hoc ait Sermo divínus: Et ponébant infirmos suos, ut umbra saltem transeuntis Petri obumbraret eos. Si tunc opem ferre poterat umbra córporis, quanto magis nunc plenitudo virtútis? Mérito per omnes Christi Ecclésias auro pretiosius habétur ferrum illud ponálium vinculó

[blocks in formation]

cicntis? Si inanis quædam spécies vácuæ imáginis habére pótuit in se vim salútis, quantò plus de córpore meruerunt attrahere salubritátis, férreo póndere sacris impressa membris víncula passiónis ? * Si ad præsidia supplicantium. tam potens fuit ante martyrium, quantò magis éfficax post triumphum? Felices illi nexus qui de mánicis et compédibus in corónam mutandi, Apóstolum contingentes mártyrem reddiderunt. Felicia víncula, quæ reum suum usque ad Christi crucem non tam condemnatúra, quàm consecratúra misé

runt.

De sancto Stephano, Papa et Martyre.

Lectio ix.

Stéphanus post Lúcium

Successórem Cornélii, Romanam rexit Ecclésiam. Grassabátur ejus tempóribus Novatianórum hæresis, quæ pœnitentibus lenitatis paternæ solátia claudébat, sine spe pacis et communicatiónis. His cùm se Marciánus Arelatensis

adjunxisset, Stéphanus ea de re primùm à Faustino Lugdunensi, subindè à sancto Cypriáno mónitus est in hunc modum: Dirigantur in provínciam et ad plebem Areláte consistentem à te litteræ qui bus, abstento Marciano álíus in locum ejus substi

tuátur; et grex Christi, qui in hodiernum ab illo dissipatus et vulneratus conténinitur, colligatur. Ecclésiæ tamen discissæ ad unitátem reversæ sunt, et rédditam insperatò pacem Dionysius Alexandrinus ipsi Stéphano per litteras gratulatus est. Alia quoque gravis exorta est controvérsia, utrùm baptizáti ab hæreticis ad Ecclésiam redeuntes, dénuò essent baptizandi de qua quid sentiret Stéphanus ad Cypriánum scripsit his verbis Nihil innovétur nisi quod traditum est. Demum post administrátam per tres annos Ecclé

Ant. 6. A. Angelus Dómini astitit, et lumen refulsit iu habitáculo; percussóque látere Petri, excitavit eum, et ceciderunt caténæ de manibus ejus. Ibid.

Ant. 8. C. Dixit Angelus ad eum : Circumda tibi vestimentum tuum et séquere me ; et éxiens sequebátur eum. Ibid.

:

Capitulum. Sap. 10. Spientia justum non dereliquit, sed à peccatóribus liberávit eum ; descenditque cum illo in fóveam, et in vinculis non dereliquit illum. Hymnus.

siam in persecutione Va- PETRUM

leriáni martyrium súbiit, circa annum Christi ducentésimum quinquagésimum séptimum.

J.

EM

AD LAUDES. Ant. Isit Heródes rex. manus, ut affligeret quosdam de Ecclésia apposuit autem, ut apprehenderet et Peirum quem misit in cárcerem. Act. 12.

Ant. 2. B. Petrus servabatur in cárcere; oratio autem fiébat sine intermissióue ab Ecclésia ad Deum pro eo. Ibid.

Ant. 7. D. Cùm productúrus eum esset Heródes, in ipsa nocte erat Petrus dórmiens inter duos milites vinctus caténis duábus. Ibid.

[ocr errors]

tyranne,

quid caténis óbruis, Jubesque condi cárceris nigro specu?

Quid trux satelles ante
limen éxcubat?
Carcer, satelles, vin-
cla non Petrum te-
nent.

FULGENS ab alto venit
Ales there;
Recédit horror, et fugat
noctem dies:

Jubente Christo, rupta

vincia concidunt; Panduntur ultrò clausa ferro límina. CELESTIS ille ductor ostendit viam :

It Petrus, atque sómnium quod fit, putat ; Verùm, receptâ mente, victricem Dei

Suæ salutis certus agnoscit manum.

Lux nostra, Christe, nos

tra libertas, vides

Quibus caténis vinciant

[blocks in formation]

nos crímina,

Et quanta nostris íncubet

nox méntibus: Cæcis diem fer, rumpe vinctis víncula. PATRI suprémo sit supréma glória; Tibique laudes totus orbis cóncinat,

[ocr errors]

Eterne Fili splendor
ætérni Patris;
Compar sit almo laus de-
cusque Flamini.
Amen.

. Dirupisti, Dómine vincula mea; . Tibi sacrificabo hóstiam laudis. Psal. 115.

Ad Benedictus, Ant. 2. B. Existimabat Petrus se visum vidére; transeuntes autem primam, et secundam custódiam, venérunt ad portam férream, quæ ultrò aperta est eis. Act.

12.

Oratio.

D Eus, qui beátum Petrum Apóstolum à vínculis absolutum, illæsum abire fecisti: nostrórum, quæsumus, absolve

víncula peccatorum; ut ab ómnibus impedimentis expedíti, viam mandatórum tuórum dilatáto corde currámus. Per Dóminum.

Fit Commem. S. Stephani, Papæ et Martyris, Ant. Qui vicerit. . Posuisti. Oratio, Deus, qui in ómnium, p. ix. et x. Pars Estiva.

[merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors][merged small][ocr errors][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small][merged small]

Glória Patri. Eripuit. Ps.

56. Act. 12. Ad Magnificat, Ant. 4. A. Narrávit Petrus, quómodo Dóminus eduxisset eum de cárcere, dixitque: Nuntiate Jacobo, et frátribus hæc. Et egressus ábiit in alium locum. Act.

12.

demonstrátus est; et quómodo fúerat revelátum sic et inventum est. Multi indè relíquias accepérunt, quia Deus voluit, et huc venerunt. Commendátur ergò caritáti vestræ et locus et dies utrumque celebrandum in houórem Dei, quem confessus est

Oratio, ut supra ad Stéphanus. Nos enim in Laudes.

[ocr errors]

isto loco non aram fécimus Stéphano; sed de relíquis Stéphani, aram

Fit Commemorat. Inventionis corporis S. Stephani Deo. Protomartyris Ant. Usque ad mortem. . Confortáre, p. vij. Oratio, Deus, qui es sanctórum, infra.

DIE III.

IN INVENTIONE CORPORIS

[ocr errors]

SANCTI STEPHANI,

PROTOMARTYRIS.
Semiduplex.

Omnia de Communi unius Martyris, p. vj. additis que sequuntur, Oratio, Deus, qui, infra. AD NOCT. Lectio j. de Scriptura occurrente, tribus in unam junctis. Sermo sancti Augustíni Epíscopi.

Sermone 318. de Martyre
Stephano.
Lectio ij.

Téphani corpus usque

Sadista tempora latuit; nuper autem apparuit, sicut solent apparére sanctórum córpora mártyrum, revelatióne Dei, quando plácuit Creatóri. Præcedéntibus enim siguis locus

Ex libro sancti Augustíni Epíscopi de civitate Dei. Lib. 22. Cap. 8. Lectio ij.

A

D aquas Tibilitánas Epíscopo afferente Projecto relíquias mártyris gloriosissimi Stéphani, ad ejus Memóriam veniébat magnæ multitúdinis concursus. Ibi cæca múlier, ut ad Epíscopum portantem pignora sacra duceréferebat dedit; recepit, ótur, orávit flores quos culis admóvit, prótinus vidit. Stupéntibus qui áderant, præíbat exultans, viam carpens, et viæ ducem ultériùs non requírens. Me oráti Memóriam Martyris, quæ pósita est in castello Sinicen

si, quod Hipponensi colóniæ vicínum est, ejusdem loci Lucillus Epíscopus, pópulo præcedente atque sequente, portabat : fistula, cujus moléstiâ jam diù laboraverat, et familiaris

« PredošláPokračovať »