DIE XV. IN FESTO ASSUMPTIONIS B. MARIAE VIRGINIS ECCLESIE CATHEDRALIS, AC TOTIUS DIOECESIS PATRONE. ANNUAL E. IN I. VESPERIS. Psalmi de Dominica; loco ultimi, Psal. Lauda te Dóminum, omnes, p. '57. Ant. ecce Cce tu pulchra es, 1. Eanica mea tu pulchra es: óculi tui columbárum. Cant. 1. Ant. 6. A. Multæ filiæ congregavérunt divitias, tu supergressa es universas. Prov. 31. Ant. 2. B. Indue te decóre et honóre ejus, quæ à Deo tibi est, sempiternæ glóriæ. Baruch. 5. Ant. 3. A. Circumdabit te Deus diploïde justitiæ, et impónet mitram capiti honoris æterni. Ibid. Ant. 5. A. Eris coróna glóriæ in manu Dómini, et diadema regni iu manu Dei tui; quia complacuit Dómino in te. Is. 62. Capitulum. Cant. 6. Ulchra es, amica mea, suávis et decora sicut Jerúsalem, terribilis ut eas trórum ácies ordináta. . Hiems transiit, imber ábiit, et recessit; flores apparuerunt in terra nostra; vox túrturis audita est : * Surge, amíca mea, speciosa mea, et veni.. Dabo sedere mecum in throno meo, sicut et ego sedi cum Patre meo in throno ejus. ⭑ Surge. Glória Patri. Hiems. Cant. 2. Apoc. 5. Hymnus. Vos ætherei plaudite cives: Hæc est illa dies clara triumpho, Quâ matrem plácidâ morte solutam Natus sidéreâ suscipit aula. QUÆnon, Virgo, tibi dona rependit! Coeli divitias éxplicat páte me malis, quia amore lángueo; læva ejus sub capite meo et déxtera illius amplexábitur me, allelúia. Cantic. 2. Oratio, ut infra ad Laudes. AD COMPLETORIUM hodie, et per Octavam dicitur Hymnus, Virgo Dei Génitrix, et ad Nunc dimittis, Ant. In nóctibus.. AD OFFICIUM NOCT. Invitat. CONCESSA tibi quanta à cujus degem regum, potestas! Per te quanta venit grá tia terris ! Cunctis cœlitibus célsior 'ástitit Regína Veníte, adorémus. Apoc. 16. Ps. 44. Psalm. Venite, p. 2.. Hymnus. UE cœlo nova nune additur hospes ! Sesé tota poli régia pandit: 93 Ruptis Virgo parens lí bera vinclis, Caro se próperat réddere Nato. QUANTUM delítuit páupere lecto, Tantùm spléndida nunc Densas Natus amatrúm pere nubes. OLIM quæ fuerat juncta marito, Et de connúbio crédita ANCILLE tribuit quæ sibi Incipiunt Cántica Canticórum. Lectio j. Cap. 1. Sculétur me osculo oris sui; quia melióra sunt úbera tua vino, fragrantia unguentis óptimis. Oleum effusum nomen tuum; ideò adolescéntulæ dilexérunt te.Trahe me; post te currémus in odorem unguentórum tuórum. Introduxit me rex in cellária sua: exultábimus et lætábimur in te, mémores úberum tuórum super vinum; recti díligunt te. Nigra sum sed formosa, filiæ Jerúsalem, sicnt tabernácula, Cedar, sicut pelles Salomónis. B. j. Quid mihi est in cœlo? et A te quid vólui super terram? † Defécit caro mea, et cor meum ; Deus cordis mei, et pars mea in æternum. . Mihi vivere Christus est, et mo→ ri lucrum. A te. Glória. † Defécit. Ps. 72. Philipp. 1. I * Lectio ij. non potuerunt extinguere Signoras te, & pulcher caritátem. Cant. 8. Ant. 3. A. Adjuro vos, filiæ Jerúsalem, ut nuntiétis dilecto meo quia amóre lángueo. Cant. 5. Ant. 2. B. Vox dilecti mei pulsantis, surrexi, ut aperirem dilecto meo. Ib. . Transibo in locum tabernáculi admirábilis, . Usque ad domum Dei. Psalm. 41. inter mulieres, egrédere, et abi post vestígia gregum,et pasce hædos tuos juxta tabernácula pastorum, Equitátuj meo in curribus Pharaonis assimilávi te, amica mea. Pulchræ sunt genæ tuæ sicut turturis; collum tuum sicut mouília. Murénulas áureas faciémus tibi, vermiculátas argento.Dum esset rex in accúbitu suo, nardus mea dedit ódórem suum. Fasciculus myrrhæ dilectus meus mihi, inter úbera mea commorabitur. Botrus cypri dilectus meus mihi, in vineis Engaddi. Ecce tu pulchra es, amíca mea, ecce tu' pulchranes óculi tui columbarum. Ecce tu pulcher es, dilecti mi, et decórus. ! Bij!! Concupiscit et déficit anima mea in átria Dómini,* Cor meum, et caró mea exultavérunt in Deum vivum. . Beáti qui ad cœnam nuptiarum Agni vocáti sunt. * Cor meum. Glória. Cor meum. Ps. 85. Apoc. 19. mea ad te, Deus: *Sitívit ánima mea ad Deum fortem, vivum ; quando véniam, et apparébo ante fáciem Dei? . Quæ retrò sunt obliviscens, ad destinátum pérsequor, ad brávium supernæ vocatiónis, Dei in Christo Jesu. Sitivit. Glória. Desiderat. Ps. 41. Philipp. 3. Ant. 6. A. Ostende mihi fáciem tuam; sonet vox tua in áuribus meis: vox enim tna dulcis, et fácies tua decóra. Cant. 2. Ant. 4. B. Favus distillans labia tua, sponsa ; mel et lac sub lingua tua: emissiónes tuæ paradísus malórum punicórum, cum pomórum fructibus. Cantic. 4. Lectio ijs Cap. 2. Go flos campi, et lilium convallium. Sicut lilium inter spinas, sic amica mea inter filias. Si cut malus inter ligna sil várum, sic dilectus meus inter filios. Sub umbra illius, quem desideraveram, sedi; et fructus ejus dulcis gútturi meo. Introduxit me in cellam vináriam, ordinávit in me ca- Sermo sancti Bernardi ritátem. Fulcite me flori-Abbatis. . Quàm pulchra es amica mea! . Oculi tui columbárum. Cant. 4. bus, stipate me malis; In Assumpt. B. M. V. quia amore langueo. Læya ejus sub capite meo, et dextera illius amplexabitur me. Adjuro vos, filiæ Jerúsalem, per cápreas, cervosque campórum, ne suscitétis, neque evigilare faciatis dilectam, quoadusque ipsa velit. . iij. Desiderat ánima V Cap. t.. Lectio iv. Irgo hódie gloriósa cœlos ascendens, supernórum gaudia cívium copiosis sine dúbio cumulavitaugmentis.Hæc est enim cujus salutatiónis Vox et ipsos exultáre facit in gáudio, quos materna adhuc viscera claudunt. Quod si parvuli necdum nati anima liquefacta est. ut María locuta est: quid putamus quænam illa fúerit cœlestium exultatio, cùm et vocem audíre et vidére fáciem, et beátâ e-jus frui præsentia merué runt? Nobis verò. carissimi, quæ in ejus Assuinptióne solemnitatis occasio, quæ causa lauti, quæ matéria gaudiorum? Ma-, riæ præsentia totus illustra tur orbis, adeo ut et ipsa jam cœlestis patria clárius, rútilet virgine lampadis irradiata fulgore. Mérito proinde résonat in excelsis gratiarum actio, et vox laudis. B. iv. Veni de Líbano sponsa mea Veni co ronaberis. † Odor unguentórum tuorum super omnia arómata. . Coronam justitiæ reddet Dóminus justus judex. Veni. Glória Patri. Odor. Cantic. 4.2. Timoth. 4. baju * Lectio v. Ivitátem inquirimus, ad quam hodie María benedicta pervenit. In qua si conscripti cives sumus, dignum profecto est étiam in exílio, étiam super flúmina Babylonis ejus nos recordari, ejus communicare gandiis, ejus participáre lætitiam, maximeque eam, quæ tam copioso ímpetu lætificat hodie civitátem Dei, ut sentiamus et ipsi stillicidia stillantia super terram. Præcessit nos Regiua nostra, præcessit, et tam glóriose suscepta est, ut fidu cialiter sequantur Dóminam sérvuli clamantes : Trahe uos post te; in odórem unguentórum tuórum ́ currėmus. 25 p : B. Tola pulchra es, amica mea, e Macula non est in te veni de Libann † Odor ves vestimentórum tuorum, sicut odor. thuris. . Qui non inquinavérunt vestimenta sula, ambulábunt mecum i infal bis, quia digui sunt, Mát cula. Gloria Patri. Odor.. Cant. 4. Aroc. 5. dia Lectio vi ་』་ * Dvocatam præmisit peA regrinatio udstra, que f tanquam djudicis amaters et mater misericórdia sup pliciter et efficaciter salúos tis nostra negúlia pertrac tábit, Preñósum hodie munus terra nostra direxip in cœlum; at dando etlac+29 cipiendo felicihmicitiarum foedere copulentur huma na divinis, terrena cœlésem tibus, ima sunimis. Hom enim ascendit fructus ter ræ sublinis pamde data óptima et dona perfectand descendunt. Ascendensers go dabil alum, Virgo, beate quoque dona hominibus. Quidni daret? siquidem nec facultas ei deesse póterit, nec voluntas. Regína cœlórum est ; miséricors est; dénique. mater est unigeniti Filii |