Da illis secundùm ópera eórum, * et secundùm nequitiam adjuventiónum ipsórum.

Secundùm ópera mánuum eórum tribue illis : * redde retributiónem córum ipsis.

Quóniam non intellexérunt ópera Dómini, et in ópera mánuum ejus déstrues illos, * et non ædificabis eos.

Benedictus Dóminus, quóniam exaudívit vocem deprecatiónis meæ.

Dóminus adjútor mens, et protecior queus ; * in ipso sperávit cor meum et adjutus sum.

,

*

Et reflóruit caro mea; et ex voluntáte meâ confitébor ei.

Dóminus fortitúdo plebis suæ, * et protector salvatiónum Christi sui est. Salvum fac pópulum tuum, Dómine, et bénedic hæreditati tuæ;

et

Vox Dómini super aquas, Deus majestatis intónuit: * Dóminus super aquas multas.

*

:

Vox Dómini in virtúte vox Dómini in magnificéntiâ.

sancti

inferno animam meam : salvasti me à descendéntibus in lacum. Psállite Dómino, ejus, * et confitémini memória sanctitatis ejus. Quóniam ira in indignatióne ejus, * et vita in voluntáte ejus.

Ad vésperum demorá→ bitur fletus, et ad matu tinum lætitia.

Ego autem dixi in abun◄ dántià meà: Non movébor in æternum.

Dómine, in voluntáte tuâ* præstitisti decóri meo virtútem.

Avertisti fáciem tuam à me, et factus sum conturbátus.

Ad te, Dómine, clamábo, et ad Deum meum deprecabor.

*

Quæ utilitas in sanguine meo, dùm descendo in corruptiónem ?

Numquid confitebitur tibi pulvis, * aut annuntiábit veritátem tuam?

Audívit Dóminus et misertus est meî: * Dóminus factus est adjútor

IN II. NOCTURNO.

Divisio Psalmi 30.

M

lor:

Iserére meî, Dómine quóniam tribu

conturbatus est in irà óculus meus ánima mea, et venter meus. Quoniam defecit in dolóre vita mea,*et anni mei in gemitibus. Infirmáta est in paupertáte virtus mea, *

et ossa mea conturbata sunt.

Super omnes inimícos meos factus sum oppróbrium et vicinis meis valde *et timor notis meis. Qui vidébant me, foras fugérunt à me : * oblivioni datus sum, tanquàm mórtuus à corde.

Factus sum tanquàm vas pérditum ;* quóniam audívi vituperatiónem multórum commorantium in circuitu.

* ac

In eo dùm convenirent simul adversùm me, cípere ánimam meam consiliáti sunt.

Ego autem in te sperávi, Dómine : * dixi: De us meus es tu, in manibus tuis sortes meæ.

Eripe me de manu inimicórum meórum,. * et à persequéntibus me.

Illustra faciem tuam super servum tuum, salvum me fac in misericórdia tuâ: Dómine, non confundar, quóniam invocavi te. Erubescant impii, et de

*

des meos.

muta fiant lábia dolósa.

*

Qua

Quæ loquuntur adver

Psalmus 31.

in supérbia et in abu

sióne.

Altera divisio Psalmi 3 Quàm panis ma, DóUàm magna multitúdo

mine, quam abscondisti timéntibus te!

Perfecisti eis qui sperant in te, in conspectu filiórum hóminum.

Abscondes eos in abscóndito faciéi tuæ * à conturbatióne hóminum. Próteges eos in tabernáculo tuo à contradictióne linguarum.

Benedictus Dóminus, * quóniam mirificávit misericórdiam suam mihi in civitate munita.

Ego autem dixi in excessu mentis meæ ; * Projectus sum à facie oculórum tuórum.

Ideò exaudisti vocem oratiónis meæ, * dùm clamárem ad te.

Diligite Dóminum, omnes sancti ejus;* quóniam veritátem requiret Dóminus, et retribnet abudanter faciéntibus supérbiam.

à peccatis se abstrahat. Eati, quorum remissæ sunt iniquitátes, el quorum tecta sunt

B

peccáta.

*

Beátus vir, cui non imputavit Dóminus peccánec est in spiritu

tum ; ejus dolus.

Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea dùm clamarem totả die. Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua, * inærumna mea, dùm configitur spina.

conversus sum

Delictum meum cógnitum tibi feci, et injustítiam meam non abscondi.

Dixi: Confitebor adversùm me injustítiam meam Dómino; et tu remisisti impietatem peccáti mei.

*

Pro hac orábit ad te omnis sanctus, in témpore opportúno.

Verumtamen in dilúvio aquárum multárum, * ad eum non approximábunt.

Tu es refúgium meum à tribulatione, quæ circumdedit me: * exultatio mea, érue me à circumdantibus

qui non approximant ad

tem Dóminum non minuentur omui bono.

Divisio Psalmi 33.