* Deus nus sollicitus est mei. Adjútor meus, et protector meus tu es : meus, ne tardaveris. Psalmus 40. Diligentium Christi paupertatem beatitudo. Eátus qui intélligit super egénum et pauperem: * in die mala liberabit eum Dóminus. B Dóminus conservet eum, et vivíficet eum, et beátum fáciat eum in terra, ⭑ et non tradat eum in ánimam inimicórum ejus. Dóminus opem ferat illi super lectum dolóris ejus : * universum stratum ejus versasti in infirmitáte ejus. Ego dixi: Dómine, miserére mei : * sana ánimam meam, quia peccávi tibi. Inimici mei dixérunt mala mihi : * Quandò moz riétur et períbit nomen ejus? Et si ingrediebátur ut vidéret, vana loquebatur: * cor ejus congregávit iniquilátem sibi. Egrediebátur foras, * et loquebátur in idipsum. Adversùm me susurrábant omnes inimíci mei :* adversùm me cogitabant mala mihi. Verbum iniquuin constituérunt adversùm me: * Numquid qui dormit, non adjiciet ut resurgat. Etenim homo pacis meæ, in quo sperávi : * qui edébat panes meos magnificávit super me supplantatió nem. * Tu autem, Dómine, miserére meî, et resuscita me; et retribuam eis, In hoc cognovi, quóniam voluisti ine, quóniam non gaudébit inimícus meus super me. Me autem propter innocéntiam suscepisti ★ et confirmasti me in conspectu tuo in æternum. Benedictus Dóminus Deus Israël à sæculo, et usque in sæculum : * fiat, fiat. Ant. Sana, Dómine ánimam meam, quia peccávi tibi. Ps. 40. Cætera, ut supra, p. 40. AD VESPERAS. Ant. 4. E. In domum. Psalmus 121. Ecclesiæ concordia, pietas et justitia celebran Rogate quæ ad pacem sunt Jerúsalem, * et abundántia diligéntibus te. Fiat pax in virtúte tuâ, *et abundantia in túrribus tuis. Propter fratres meos et próximos meos, * loquébar pacem de, te. Propter domum Dómini Dei nostri, * quæsivi bona tibi. Ant. In domum Dómini Ecce sicut óculi servórum, * in mánibus dominórum suórum,. Sicut óculi ancillæ in mánibus dóminæ suæ, *ita óculi nostri ad Dominum Deum nostrum, donec misereátur nostri. Miserére uostri, Dómine, miserére nostrî : quia multùm repléti sumus despectióne. Quia multùm repléta est ánima nostra : ★ oppróbrium abundantibus et despéctio superbis. Ant. Oculi nostri ad Dóminum Deum nostrum > donec,misereátur nostri. Ant. 1. C. Adjutórium. Psalmus 123. Ecclesia à periculis erepta gratiarum actio. lsi quia Dóminus erat in nobis, dicat nune N Israël : * nus erat in nobis. Cum irascerétur furor eórum in nos, * forsitan aqua absorbuisset nos. Torrentem pertrausívit ánima nostra : * fórsitan pertransisset ánima nostra aquam intolerabilem. * Benedictus Dóminus, qui non dedit nos in captiónem déntibus eórum in nis, et rectis corde. raël. Ant. Bénefac, Dómine, bonis, et rectis corde, Ant. 7. D. Converte. Psalmus 125. Apostolorum Martyrumque labores et patientia. N convertendo Dóminus captivitatem Sion : *facti sumus sicut consolati. Tunc replétum est gaudio os nostrum,* et lingua nostra exultatióne. Tunc dicent inter gentes: *Maguificávit Domi nus fácere cum eis. Magnificávit Dóminus fácere nobiscum: *facti sumus lætantes. Couverte, Dómine, captivitátem nostram, * sicut torrens in austro. Qui séminant in lácrymis, in exultatióne me FERIA QUARTA AD OFFICIUM NOCT. Invitatorium, et Hymnus, ut supra, p. 31. IN 1. NOCTURNO. Solatium justi, spes melioris vitæ rerumque divinarum meditatio. Uemadmodùm desíderat cervus ad fontes aquárum, ita desiderat ánima mea ad te, Deus. Sitívit ánima mea ad Deum fortem, vivum: * quandò véniam, et apparébo ante fáciem Dei? Fuérunt mihi lacrymæ mea paues die ac nocte, dùm dicitur mihi quot die: Ubi est Deus tuus? * Hæc recordátus sum, et effudi in me ánimam meam, quonian transibo in locum tabernáculi admirábilis, usque ad domum Dei. In voce exultatiónis, et confessiónis, ⭑ sonus epulantis. Eus, auribus nostris audivimus, * patres nostri annuntiavérunt no * chium tuum, et illuminátio vultus tui;* quóniam complacuisti in eis. * Tu es ipse rex meus, et Deus meus, qui mandas salútes Jacob. In te inimícos nostros ventilabimus cornu, et in nómine tuo spernémus insurgentes in nobis. Non enim in arcu meo sperábo, * et gládius meus non salvábit me. Salvasti enim nos de affligéntibus nos, * et odien tes nos confudisti, Divisio Psalmi 43. contra me est ; et confúsio faciei meæ coopéruit Si oblíti sumus nomen Dei nostri, * et si expándimus manus nostras ad Deum alienum : Nonne Deus requiret ista? ipse enim novit abscóndita cordis. Quóniam propter te mortificámur totà die : * æstimáti sunius sicut oves occisiónis. Exurge, quare obdormis, Dómine? * exurge, et ne repellas in finem. Quarè faciem tuam avertis? oblivisceris inópia nostræ et tribulatiónis nostræ ? Quóniam humiliata est in pulvere ánima nostra : * conglutinátus est in terrâ venter noster. Exurge, Dómine, ádjuva nos; et rédime nos propter nomen tuum. Ant. Exurge, Dómine, ádjuva nos, et rédime nos. Ps. 43. |