sunt témpora; ut quæras iniquitátem meam, et peccátum meum scrutéris? Et scias quia nihil ímpium fécerim, cùm sit nemo qui de manu tua possit eruere. . Non intres in judíciu cum servo tuo, Dómine, quia Non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. y. Deus Rex sæculórum, quis non timebit te, Dómine? Non justificábitur. Ps. 142. Apoc. 15. Quandò unicum dicitur Nocturnum, loco præcedentis Responsorii, dicitur nonum . Libera. IN II. NOCTURNO. Et misericórdia tua subsequétur me ómuibus diébus vitæ meæ : * Universæ viæ Dómini Ant. Delicta juventutis meæ et ignorantias meas ne memineris, Dómine. Ant. 4. E. Credo. misericórdia et véritas, requiréntibus testamentum ejus et testimónia ejus. Propter nomen tuum, Psalmus 26. Ominus illuminátio Dómine, propitiaberis pec- Dmea, et salus mea; cáto meo: multum est enim. * Quis est homo qui timet Dóminum? legem státuit ei in via quam elégit. Anima ejus in bonis demorabitur, et semen ejus hæreditábít terram. Firmamentum est Dóminus timentibus eum, et testamentum ipsíus ut manifestétur illis. Oculi mei semper ad Dóquóniam ipse minum: evellet de laqueo pedes quem timébo? à Dóminus protector vitæ meæ; quo trepidabo? Dùm apprópiant super ut edant me nocentes, carnes meas. Qui tribulant me inimíci mei, * ipsi infirmáti sunt, et ceciderunt. Si consistant adversùm me castra, cor meum. non timébit Si exurgat adversùm me prælium, * in hoc ego spe rábo. Unam pétii à Dómino, hanc requíram, ut inhábitem in domo Dómiui ómnibus diébus vitæ meæ : Ut videam voluptatem Dómini, * et visitem templum ejus. Quóniam abcon.lit me in tabernáculo suo : * in die malórum protexit me iu abscóndito tabernáculi sui. In petra exaltavit me,* et nunc exaltávit caput meum super inimicos meos. Circuivi, et immolávi in tabernáculo ejus hóstiam vociferatiónis: * cantabo, et psalmum dicam Dómi no. Exaudi, Dómine, vocem meam quâ clamávi * miserére mei, et ad te : exaudi me. Tibi dixit cor meum exquisivit te fácies mea : fáciem tuam, Dómine, requíram. Ne avertas fáciem tuam ne declines in irà * à me : à servo tuo. Adjútor meus esto, ne derelinquas me, neque despícias me, Deus salutáris meus. Quóniam pater meus, et mater mea dereliquerunt me, * Dóminus autem assumpsit me. Legem poue mihi, Dómine, iu viâ tuâ, et dirige me in sémitam rectam propter inimicos meos. Ne tradideris me in animas tribulántium me; * quoniam insurrexérunt iu me testes iniqui, et mentita est iniquitas sibi, Credo vidére bona Dómini in terrà vivéntium, Expecta Dóminum, viriliter age et confortétur cor tuum, et sústine Dó minum. Ant. Credo vidére bona Dómini in terrâ vivéntium. . Dómine, misericórdia tua in seculum: . Opera mánuum tuarum ne despicias. Ps. 137. Pater noster, totum secretò. Sermo S. Augustini Epis- Apóstolus, ut de dormiéntius hoc est, mórtuis caríssimis nostris, non contristémur, sicut et cæteri qui spem non habent; spem scilicet resurrectiónis, et incorruptionis æternæ. Nam ideò et dormientes eos appellat Scriptúræ veracíssima consuetudo, ut cùm dormientes audimus, evigilatúros minimè desperémus. Undè étiam cantátur in Psalmo > Numquid qui dormit, non adjiciet ut resurgat? Est ergò de mórtuis, eis qui diligunt, quædam tristitia quodammodo naturális : mortem quippè horret noir opínio, sed natúra; nec mors hómini accideret, nisi ex pœna quam præcésserat culpa. Quapropter si animália, quæ ita creáta sunt, ut suo quæque témpore moriantur, mortem fugiunt, diligunt vitam į quantò magis homo, qui sic fuerat creátus, ut si vívere sine peccáto voluisset, sine término viveret? Hinc ítaque necesse est ut tristes simus, quandò nos moriendo déserunt quos amámus. R. Deus meus, ne sileas à me : * Ne simul trahas me cum peccatóribus, et cum operantibus iniquitátem ne perdas me. . Pars illórum erit in stagno ardenti igne et súlphure. * Ne simul. Ps. 27. Apoc. 21. Lectio v. Paulò post. Ontristámur ergo nos in nostrórum mortibus Ci necessitate amittendi, set cum spe recipiendi. Indè ángimur, hinc consolámur: inde infirmitas afficit, hinc fides réficit : inde dolet humana conditio, hinc sanat divina promissio. Proinde pompa funeris, agmina exequiarum, sumptuosa diligentia sepulturæ, monumentorum opulenta constructio, vivorum sunt qualiacumque solátia, non adjutória mortuórum. O– ratiónibus verò sanctæ Ecclésia, et Sacrifício salutári, et eleemosynis, quæ pro eórum spiritibus erogantur, non est dubitandum mortuos adjuvári; ut cum eis misericórdiùs agatur à Dómino, quàm eórum peccata mernérunt. Hoc enim à Patribus tráditum universa observat Ecclésia, ut pro eis, qui in córporis et sanguinis Christi communione defuncti sunt, cùm ad ipsum Sacrificium loco suo commemorantur, orétur; ac pro illis quoque id offerri comme morétur. de allegantur? Non omniu ambigendum est ista prodesse defunctis; sed talibus, qui ita víxerint ante mortem, ut possint eis hæc utilia esse post mortem. Nam qui siue fide, quæ per dilectionem operatur ejusque sacramentis corporibus exiérunt, frustra illis à suis hujusmodi pietatis impendantur officia, cujus, dùm hic essent, pignore caruérunt; vel. non suscipientes, vel in vacuum suscipientes Dei gratiam, et sibi non misericórdiam thesaurizantes, sed iram. Non ergo mórtuis nova mérita ccmparantur, cùm pro eis boni aliquid operantur sui, sed eórum præcedentibus consequéntia ista redduntur. Non enim actum est, nisi cùm hic víverent, ut eos hæc áliquid adjuvárent, cùm hic vivere destitissent. Et ideò istam finiens quisque vitam, nisi quod méruit in ipsa, non póterit habére post ipsam. B. Esto mihi in Deum. protectórem, nt salvum me facias; quia inimíci mei concilium fecérunt in unú, dicentes : Deus dereliquit eum:persequímini, et comprehendite eum, quia nou est qui eripiat: * Deus, ne elongéris à me; Deus meus, in auxílium meum rés pice; Dómine, memorábor justitiæ tuæ solius. . Adversárius, tanquam leo rúgiens, circuit, quærens. quem dévoret:* Deus, ne. Ps. 70. 1. Petr. 5. Quandò unicum dicitur Nocturnum, loco præcedentis Responsorii, dicitur nonum. R. Libera. IN III. NOCTURNO. us, vólui, et legem tuam in médio cordis mei. Annuntiávi justitiam tuam in ecclésia magnâ ; ecce lábia mea uon prohibébo Dómine, tu scisti. Tu autem, Dómine, ne longè facias miserationes tuas à me : * misericórdia tua, et véritas tua semper susceperunt me. Quóniam circumdedérunt me mala , quorum non est númerus : comprehendérunt me iniquitátes meæ, et non potui ut vidérem. et* Multiplicátæ sunt super capillos cápitis mei, cor meum dereliquit me. Complaceat tibi, Dómine, ut éruas me: Dómine, ad adjuvandum me réspice. Confundantur et reveréantur simul, qui quærunt ánimam meam, * ut auferant eam. Convertantur retrorsùm, et revereantur, * qui volunt mihi mala. Ferant confestim confusiónem suam, * qui dicunt mihi : Euge, euge. Exultent et lætentur super te omnes quærentes te; et dicant semper, * Magnificétur Dóminus, qui dí. ligunt salutare tuum. H* |