Di-xit Dominus Do-mino me-o.

Bene-dic-tus Do-minus De-us Is-ra-ël.

VI. TONUS alterius speciei.

Lauda-te Do-minum , omnes gentes : lau

Be-ne-dic-tus Dominus De-us Is-ra-el.

NEUMATA

OCTO TONOR U M., ...

N euma seu Jubilum quotidiè fit in fine ultimor. Antiphona Vesperarum , cujusque Nocturni , et Laudum; post Antiphonas Canticorum Evangelicorum; et - in fine Antiphonarum Primæ , Tertiæ , Sexta , Nonoc et Completorii.

Quando duplicantur, vel triplicantur Antiphonce ad Cantica Evangelica , non fit Neuma , nisi post ultimam repetitionem.

Nunquam fit Neuma in quacumque Commemoratione , nec à Dominica Passionis usque ad Completo rium Sabbati sancti inclusivè , nec post Antiph. Hæc est dies. quce cantatur per Hebdomadam Pascha, nec in Officio Defunctorum.

Jubilum est sonus quidam significans cor parturire quod dicere non potest. Et quem decet ista jubilatio , nisi ineffabilem Deum? ineffabilis enim est , quem fari non potes; et si eum fari non potes, et tacere non debes, quid restat nisi ut jubiles , ut gaudeat cor sine verbis , et immeusa latitudo gaudiorum metas non habeat syllabarum. Benè cantate ei in jubilatione.

S. August. Enarr. 2. in Psalm. 39.