AESTHETICA LITERARIA ANTIQUA CLASSICA, SIVE ANTIQUORUM SCRIPTORUM CUM GRAECORUN TUM LATINORUM DE ARTE LITERARIA COLLECTA, ORDINE SYSTEMATICO DISPOSITA ADNOTATIONIBUSQUE PASSIM INSTRUCTA A JOSEPHO HILLEBRAND, PHILOSOPHIAE PROFESSORE ET PAEDAGOGIARCHA MOGUNTIAE, SUMTIBUS FLO R. KUPFERBERG. MDCCCXXVIII. PRÆFATIO. Equidem persuasum habeo, quum omni aetate tum praesertim hac nostra ab iis, quibus scholarum labor et cura demandata sit, id esse inprimis enitendum, ut humanitatis studia juventuti, literis operam navanti, quam maxime commendentur. Quod ut rite et cum fructu fieri possit, mirum quantum juvabit, si humanitatis praecepta ex ipso veterum scriptorum quasi ore percipiantur. Totius autem rei literariae, quatenus scilicet artem attinet, doctrinam ab antiquis praeclarissime tractatam accepimus. Quae cum ad excolendum juventutis animum plurimum valeat atque humanitatis studia potissimum complectatur, me hujus artis studiosis non male consulturum putabam, si, omnium, quae ex antiquitate nobis de ea tradita sunt, placitorum habito delectu praecipua finique obtinendo aptissima colligerem et diligentiori illorum examini proponerem ; quod quidem jam quadraginta abhinc annis Wideburgium in libro suo • Prae 162034 cepta rhetorica, e libris Aristotelis, Ciceronis, Quintiliani, Demetrii et Longini collecta, disposita passimque suppleta aliqua ex parte molitum esse constat. Ab eo vero, quantum quum · ambitu et varietate rerum, tum ordine ac dispositione in hoc meo opere absim, primo statim intuitu appareat necesse est. Namque non solum, (quo quidem vir ille doctissimus supersedit), aesthetices universae doctrinam doctrinam attingendam putavi, sed et integram poeticam amplexus sum, atque insuper de via ac ratione comparandi artis literariae facultatem, quae potioria duxi, praecepta colligere volui *). Praeterea omnes, qui quidem classici haberi consueverunt, auctores, plures quoque serioris aetatis, quorum circa hanc materiam scripta accepimus, adii, magnamque sane rerum copiam, de qua comparanda mature cogitare coepi, ita digerrere laboravi, ut unum quasi opus ex multorum sententiis exsisteret. Ex graecis non pauciora, quam ex latinis fontibus praecepta adferenda esse censui; quum jam nobis juvenibusque, humanitatis *) Wideburgius in libro modo laudato praecepta solummodo rhetorica et pauca de pronunciatione exhibet. In his vero ipsis Aesthetica, quam nunc habes, antiqua classica et materiarum delectu et dispositionis ordine ab illo opere plurimum differt. Plura tamen, quae Wideburgius proposuit, recepta invenies. artibus imbuendis, gratulari sane interiorem aetatis nostrae graecarum literarum amorem possimus *). Siquidem nonnulla copiosius adscripta putes, meminisse velis, ipsam cogitandi vim et facilitatem subtiliori antiquorum disserendi modo multum adjuvari. Neque plurium auctorum eadem de re placita simul proposita indigneris, quum inde et comparationi variorum et notitiae ipsi literariae plurima commoda exoriantur. Genus oratorium fusius exponendum putavi; cujus quidem consilii causa facile apparebit reputanti, veteres auctores in eo ipso explicando longissimos esse, multaque eorundem in hac materia decreta ad reliquas quoque referri posse. Adnotationibus parcendum erat, ne liber nimium excresceret, nec explicationi, coram habendae, obsisteretur. Attamen eas, quae aut *) Aliter circa hanc rem Wideburgius de adolescentibus suae aetatis sentiebat, quod quidem his ipsius verbis satis indicatur: « Et multa quidem a Cicerone, plura tamen a Quintiliano petii; a Graecis pauciora, propter eos, qui haec legere non possunt. Verebar enim non sine causa, ne hodie quoque in scholis aliquibus superessent adolescentes, qui, quamquam literati videri vellent, a literis tamen Graecis, omnis doctrinae et elegantiae fontibus, abhorrerent. » Cf. Wideb. Praecepta rhetorica etc. Praefat. |