Obrázky na stránke
PDF
ePub

ODE IV.

AD CALLIOPEN.

Descende cœlo, et dic, age, tibia
Regina longum Calliope melos;
Seu voce nunc mavis acutâ,
Seu fidibus citharâve Phoebi.

Auditis? An me ludit amabilis
Insania? Audire, et videor pios
Errare per lucos, amœnæ
Quos et aquæ subeunt et auræ.

Me fabulosa Vulture in Appulo,
Altricis extra limen Apuliæ,

Ludo fatigatumque somno,
Fronde nova puerum palumbes

Texêre; mirum quod foret omnibus

Quicumque celsæ nidum Acherontiæ,

Saltusque Bantinos, et arvum
Pingue tenent humilis Ferenti,

5

10

15

ODA IV.

A CALIOPE.

Ven, del Olimpo santo

Abandona, hoy, Caliope, la altura; Y entona inmortal canto

Con tu flauta suave, ó tu voz pura, Reina del sacro coro,

O ya de Febo con el arpa de oro. ¿Ois? ¿ó es del deseo

Agradable ilusion que mi alma halaga? Oirla y verla creo

Los sacros bosques recorriendo vaga,

Que aura dulce recrea,

Y dó el arroyo bullidor serpea.

Niño, el confin corria

Yo del suelo natal; trás largo juego Rindióme el sueño un dia,

Y de hojas verdes me cubrieron luego Misteriosas palomas,

Del patrio Vultur en las altas lomas.
Los que bien cual en nidos

Habitan en las rocas de Acerenza
Los que viven sumidos

En los fértiles valles de Ferenza,
Y en el bosque Bantino,

Absortos vieron, por favor divino

[ocr errors]

Ut tuto ab atris corpore viperis

Dormirem et ursis; ut premerer sacrâ

Lauroque, collatâque myrto,

Non sine Dis animosus infans.

Vester, Camenæ, vester in arduos
Tollor Sabinos; seu mihi frigidum
Præneste, seu Tibur supinum,
Seu liquidæ placuere Baïæ.

20

Vestris amicum fontibus et choris,

25

Non me Philippis versa acies retro,
Devota non extinxit arbos,
Nec Sicula Palinurus undâ.

Utcumque mecum vos eritis, libens

Insanientem navita Bosporum

30

Tentabo, et arentes arenas

Litoris Assyrii viator.

Visam Britannos hospitibus feros,
Et lætum equino sanguine Concanum ;
Visam pharetratos Gelonos,

Et Scythicum inviolatus amnem.

35

Al garzon animoso

Dormir tranquilo só el copudo leño,
Respetado del oso

Y verde sierpe mi benigno sueño,

Y de laurel sagrado

Mi cuerpo y fresco mirto rodeado.

Vuestro favor me guia

Dó quier que corro, Musas celestiales, Ora Preneste fria,

O de Bayas me encanten los raudales, Las montañas sabinas,

O de Tibur las plácidas colinas.

Beber en vuestra fuente,

Danzar en torno guareció mi vida;

Vuestra diestra potente

Salvóme de Filipos en la huida,

Y de un árbol villano,

De Palinuro y golfo siciliano.

Osado marinero,

Con vosotras al Bósforo mugiente,

Intrépido viagero

A los desiertos de la Siria ardiente

Gustoso iré y seguro,

Y á donde el Tánais rueda el cristal puro.

Con su carcax ufano

Veré al gelono en su desierto inmenso; Veré al atroz britano

Devorando á su huésped indefenso,

Veré al concano aleve,

Que sangre de caballo alegre bebe.

TOMO II.

4

Vos Cæsarem altum, militiâ simul
Fessas cohortes abdidit oppidis,

Finire quærentem labores,

Pierio recreatis antro.

Vos lene consilium et datis, et dato
Gaudetis almæ. Scimus ut impios

Titanas immanemque turmam

Fulmine sustulerit caduco,

Qui terram inertem, qui mare temperat
Ventosum, et urbes, regnaque tristia,

Divosque, mortalesque turbas
Imperio regit unus æquo.

Magnum illa terrorem intulerat Jovi

Fidens juventus horrida brachiis,

Fratresque tendentes opaco

Pelion imposuisse Olympo.

Sed quid Tiphoeus et validus Mimas,
Aut quid minaci Porphyrion statu;

40

45

50

Quid Rhoetus, evulsisque truncis

55

Enceladus, jaculator audax,

« PredošláPokračovať »