Sit meæ sedes utinam senectæ ;
Sit modus lasso maris et viarum
Militiæque :

Unde si Parcæ prohibent iniquæ,
Dulce pellitis ovibus Galesi
Flumen et regnata petam Laconi
Rura Phalantho.

Ille terrarum mihi præter omnes
Angulus ridet; ubi non Hymetto
Mella decedunt, viridique certat

Bacca Venafro :

Ver ubi longum, tepidasque præbet
Jupiter brumas, et amicus Aulon
Fertili Baccho minimum Falernis
Invidet uvis.

Ille te mecum locus et beatæ
Postulant arces; ibi tu calentem
Debita sparges lacrima favillam
Vatis amici.

ODE VII. (M. XIX.)

AD POMPEIUM VARUM.

O SEPE mecum tempus in ultimum
Deducte Bruto militiæ duce,

Quis te redonavit Quiritem

Diis patriis, Italoque cœlo,

Pompei, meorum prime sodalium?
Cum quo morantem sæpe diem mero
Fregi, coronatus nitentes

Malobathro Syrio capillos.

Tecum Philippos et celerem fugam
Sensi, relicta non bene parmula,
Cum fracta virtus, et minaces

Turpe solum tetigere mento.

10

15

20

5

10

Sed me per hostes Mercurius celer
Denso paventem sustulit aere:

Te rursus in bellum resorbens

Unda fretis tulit æstuosis. Ergo obligatam redde Jovi dapem, Longaque fessum militia latus

Depone sub lauru mea; nec

Parce cadis tibi destinatis.

Oblivioso levia Massico

Ciboria exple; funde capacibus

Unguenta de conchis: quis udo
Deproperare apio coronas

Curatve myrto? quem Venus arbitrum
Dicet bibendi? non ego sanius
Bacchabor Edonis: recepto
Dulce mihi furere est amico.

Ridet hoc, inquam, Venus ipsa; rident
Simplices Nymphæ, ferus et Cupido

15

20

25

5

10

NON semper imbres nubibus hispidos
Manant in agros, aut mare Caspium
Vexant inæquales procellæ

Usque; nec Armeniis in oris,

Amice Valgi, stat glacies iners
Menses per omnes; aut Aquilonibus
Querceta Gargani laborant,

Et foliis viduantur orni.

Tu semper urgues flebilibus modis
Mysten ademtum; nec tibi Vespero
Surgente decedunt amores,

Nec rapidum fugiente solem.

At non ter ævo functus amabilem
Ploravit omnes Antilochum senex
Annos; nec impubem parentes

Troïlon, aut Phrygiæ sorores
Flevere semper. Desine mollium

Tandem querelarum; et potius nova

Cantemus Augusti tropæa

Cæsaris, et rigidum Niphaten,

Medumque flumen gentibus additum

Victis, minores volvere vortices,
Intraque præscriptum Gelonos
Exiguis equitare campis.

ODE X. (M. XVIII.)

AD LICINIUM.

RECTIUS Vives, Licini, neque altum

Semper urguendo; neque, dum procellas

Cautus horrescis, nimium premendo

Jupiter, idem

Summovet. Non, si male nunc, et olim
Sic erit quondam cithara tacentem
Suscitat Musam, neque semper arcum
Tendit Apollo.

Rebus angustis animosus atque
Fortis appare; sapienter idem

Contrahes vento nimium secundo
Turgida vela.

15

Consiliis animum fatigas?

Cur non sub alta vel platano vel hac
Pinu jacentes sic temere, et rosa

Canos odorati capillos,

Dum licet, Assyriaque nardo Potamus uncti? dissipat Evius Curas edaces: quis puer ocyus Restinguet ardentis Falerni

Pocula prætereunte lympha? Quis devium scortum eliciet domo Lyden? eburna, dic age, cum lyra Maturet, incomtam, Lacænæ More, comam religata nodo.

ODE XII. (M. XVI.)

AD MECENATEM.

NOLIS longa feræ bella Numantiæ,

Nec durum Annibalem, nec Siculum mare

15

20