Quo fugit venus, heu, quove color? decens Quae spirabat amores, Quae me surpuerat mihi, Felix post Cinaram, notaque et artium Annos fata dederunt, Cornicis vetulae temporibus Lycen, Possent ut iuvenes visere fervidi Multo non sine risu ODE XIV. Read AD AUGUSTU M. Quae cura patrum quaeve Quiritium Aeternet, o, qua sol habitabiles Quid Marte posses? Milite nam tuo Breunosque veloces et arces Alpibus impositas tremendis Deiecit acer plus vice simplici; Maior Neronum mox grave proelium 20 25 5 10 15 Mittere equum medios per ignes. Sic tauriformis volvitur Aufidus, Ut barbarorum Claudius agmina Te copias, te consilium et tuos Fortuna lustro prospera tertio Te Cantaber non ante domabilis Medusque et Indus, te profugus Scythes Italiae dominaeque Romae. Te, fontium qui celat origines, Nilusque et Ister, te rapidus Tigris, Te belluosus qui remotis Obstrepit Oceanus Britannis, Te non paventis funera Galliac 50 ODE XV. CAESARIS AUGUSTI LAUDES. Phoebus volentem proelia me loqui Ne parva Tyrrhenum per aequor Fruges et agris retulit uberes, Ianum Quirini clausit, et ordinem Per Et veteres revocavit artes, quas Latinum nomen et Italae Crevere vires famaque et imperi Porrecta maiestas ad ortus Solis ab Hesperio cubili. Custode rerum Caesare non furor Non ira, quae procudit enses Et miseras inimicat urbes. Non, qui profundum Danubium bibunt, Edicta rumpent Iulia, non Getae, Non Seres infidive Persae, 5 10 15 20 25 30 Nosque et profestis lucibus et sacris Cum prole matronisque nostris Virtute functos more patrum duces Troiamque et Anchisen et almae Q. HORATII FLACCI E POD ON LIBER. ODE I. AD MAECENATE M. Ibis Liburnis inter alta navium, Amice, propugnacula, Paratus omne Caesaris periculum Subire, Maecenas, tuo. Quid nos, quibus te vita si superstite Utrumne iussi persequemur otium Feremus, et te vel per Alpium iuga Inhospitalem et Caucasum, Vel Occidentis usque ad ultimum sinum 5 10 Roges, tuum labore quid iuvem meo, 15 Comes minore sum futurus in metu, Qui maior absentes habet : Ut assidens implumibus pullis avis Magis relictis, non, ut adsit, auxili HORATIUS. 20 |