Discolor grandem gravat uva ramum,
Instat autumnus; glacialis anno
Mox hiems volvente aderit, capillis
Horrida canis.

5

10

Te Roma cautum territat ardua?
Depone vanos invidiae metus,
Urbisque, fidens dignitati,

Per plateas animosus audi.

En, quo furentes Eumenidum choros
Disiecit almo fulmine Iuppiter!
Huic ara stabit, fama cantu
Perpetuo celebranda crescet,

Q. HORATII FLACCI

CAR MINU M

LIBER SECUNDUS.

ODE I.

AD C. ASINIUM POLLIONEM.ad
Motum ex Metello consule civicum
Bellique causas et vitia et modos,
Ludumque fortunae gravesque
Principum amicitias et arma

Nondum expiatis uncta cruoribus,
Periculosae plenum opus aleae,
Tractas, et incedis per ignes
Suppositos cineri doloso.

Paulum severae Musa tragoediae
Desit theatris: mox, ubi publicas
Res ordinaris, grande munus
Cecropio repetes cothurno,
Insigne maestis praesidium reis
Et consulenti, Pollio, Curiae,

Cui laurus aeternos honores
Dalmatico peperit triumpho.

Iam nunc minaci murmure cornuum
Perstringis aures, iam litui strepunt,
Iam fulgor armorum fugaces

Terret equos equitumque vultus.

5

10

15.

20

25

30

35

40

Read

5

Audire magnos iam videor duces
Non indecoro pulvere sordidos,
Et cuncta terrarum subacta

Praeter atrocem animum Catonis.

Iuno et deorum quisquis amicior

Afris inulta cesserat impotens

Tellure, victorum nepotes
Retulit inferias Iugurthae.

Quis non Latino sanguine pinguior
Campus sepulcris impia proelia
Testatur auditumque Medis
Hesperiae sonitum ruinae?

Qui gurges aut quae flumina lugubris
Ignara belli? quod mare Dauniae
Non decoloravere caedes?

Quae caret ora cruore nostro?

Sed, ne relictis, Musa procax, iocis
Ceae retractes munera neniae,

Mecum Dionaeo sub antro

Quaere modos leviore plectro.

ODE II.

AD C. SALLUSTIUM CRISPUM.

Nullus argento color est avaris

Abdito terris, inimice lamnae
Crispe Sallusti, nisi temperato
Splendeat usu.

Vivet extento Proculeius aevo,
Notus in fratres animi paterni;
Illum aget penna metuente solvi
Fama superstes.

Latius regnes avidum domando
Spiritum, quam si Libyam remotis
Gadibus iungas et uterque Poenus
Serviat uni.

Crescit indulgens sibi dirus hydrops,
Nec sitim pellit, nisi causa morbi
Fugerit venis et aquosus albo
Corpore languor.

Redditum Cyri solio Phraaten
Dissidens plebi numero beatorum
Eximit virtus, populumque falsis
Dedocet uti

Vocibus, regnum et diadema tutum
Deferens uni propriamque laurum,
Quisquis ingentes oculo irretorto
Spectat acervos.

10

15

20

ODE III.

AD DELLIUM. ad

Aequam memento rebus in arduis
Servare mentem, non secus in bonis
Ab insolenti temperatam
Laetitia, moriture Delli,

Seu maestus omni tempore vixeris,
Seu te in remoto gramine per dies
Festos reclinatum bearis
Interiore nota Falerni,

Quo pinus ingens albaque populus

5

Umbram hospitalem consociare amant

10

Ramis, et obliquo laborat

Lympha fugax trepidare rivo: