,,Me pater saevis oneret catenis,

,,Quod viro cleniens misero peperci;
,,Me vel extremos Numidarum in agros
,,Classe releget.

,,Ì, pedes quo te rapiunt et aurae,
,,Dum favet nox et Venus; i secundo
,,Omine, et nostri memorem sepulcro
,,Scalpe querelam."

ODE XII.

AD NEOBULEN.

Miserarum est neque amori dare ludum neque
Mala vino lavere, aut exanimari metuentes

Patruae verbera linguae.

Tibi qualum Cythereae puer ales, tibi telas
Operosaeque Minervae studium aufert, Neobule,
Liparei nitor Hebri,

Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno
Neque segni pede victus,

Catus idem per apertum fugientes agitato
Grege cervos iaculari, et celer alto latitantem
Fruticeto excipere aprum.

dulci

45

50

5

10

Read

5

10

15

ODE XII.

AD FONTEM BANDUSIAE.

O fons Bandusiae, splendidior vitro,
Dulci digne mero non sine floribus,
Cras donaberis haedo,

Cui frons turgida cornibus

Primis et venerem et proelia destinat:
Frustra: nam gelidos inficiet tibi
Rubro sanguine rivos

Lascivi suboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculae
Nescit tangere, tu frigus amabile
Fessis vomere tauris

Praebes et pecori vago.

Fies nobilium tu quoque.fontium,
Me dicente cavis impositam ilicem
Saxis, unde loquaces
Lymphae desiliunt tuae.

Virginum matres iuvenumque nuper
Sospitum. Vos, o pueri et puellae,

Iam virum expertae, male ominatis
Parcite verbis.

Hic dies vere mihi festus atras
Eximet curas; ego nec tumultum
Nec mori per vim metuam tenente
Caesare terras.

I, pete unguentum, puer, et coronas
Et cadum Marsi memorem duelli,
Spartacum si qua potuit vagantem

Fallere testa.

Dic et argutae properet Neaerae
Murrheum nodo cohibere crinem;
Si per invisum mora ianitorem
Fiet, abito.

Lenit albescens animos capillus
Litium et rixae cupidos protervae;
Non ego hoc ferrem calidus iuventa
Consule Planco.

10

15

20

25

ODE XV.

IN CHLORIDEM.

Uxor pauperis Ibyci,

Tandem nequitiae fige modum tuae

Famosisque laboribus:

Maturo propior desine funeri

Inter ludere virgines,

Et stellis nebulam spargere candidis.

Non, si quid Pholoën satis,

Et te, Chlori, decet: filia rectius.

5

10

15

5

10

15

20

Expugnat iuvenum domos,

Pulso Thyias uti concita tympano.

Illam cogit amor Nothi

Lascivae similem ludere capreae;
Te lanae prope nobilem

Tonsae Luceriam, non citharae decent Nec flos purpureus rosae

Nec poti vetulam faece tenus cadi.

ODE XVI.

AD MAECENATEM.

Inclusam Danaën turris ahenea
Robustaeque fores et vigilum canum
Tristes excubiae munierant satis
Nocturnis ab adulteris,

Si non Acrisium virginis abditae

Custodem pavidum Iuppiter et Venus
Risissent: fore enim tutum iter et patens
Converso in pretium deo.

Aurum per medios ire satellites
Et perrumpere amat saxa, potentius
Ictu fulmineo: concidit auguris
Argivi domus, ob lucrum

Demersa exitio; diffidit urbium
Portas vir Macedo, et subruit aemulos
Reges muneribus; munera navium
Saevos illaqueant duces.

Crescentem sequitur cura pecuniam
Maiorumque fames. Iure perhorrui
Late conspicuum tollere verticem,
Maecenas, equitum decus.

Quanto quisque sibi plura negaverit,
Ab dis plura feret: nil cupientium
Nudus castra peto et transfuga divitum
Partes linquere gestio,

Contemtae dominus splendidior rei,
Quam si, quidquid arat impiger Appulus,
Occultare meis dicerer horreis,
Magnas inter opes inops.

25

Purae rivus aquae silvaque iugerum
Paucorum et segetis certa fides meae

30

Fulgentem imperio fertilis Africae
Fallit sorte beatior.

apes,

35

Quanquam nec Calabrae mella ferunt
Nec Laestrygonia Bacchus in amphora
Languescit mihi, nec pinguia Gallicis
Črescunt vellera pascuis;

Importuna tamen pauperies abest,
Nec, si plura velim, tu dare deneges.
Contracto melius parva cupidine
Vectigalia porrigam,

Quam si Mygdoniis regnum Alyattei

Campis continuem. Multa petentibus

Desunt multa: bene est, cui deus obtulit

Parca, quod satis est, manu.

40

ODE XVII.

AD AELIUM LAMIAM./

Aeli vetusto nobilis ab Lamo, -
Quando et priores hinc Lamias ferunt
Denominatos et nepotum

Per memores genus omne fastos;