syllaba supervacanea eliditur vocali, a qua subsequens incipit versus. II, 2, 18; IV, 2, 22, 23. Carmen seculare 48.

23. Versus Alcaicus hendecasyllabus s. metrum epiionicum a maiore, constat ex dipodia trochaica praecedente anacrusi, et dipodia dactylica:

-L---|

= Dulce et decorum est pro patria mori. III, 2, 13. Tumultuosum sollicitat mare. III, 1, 26. De v. '17. in carm. II, 15. vide ibi annotationein. 24. Versus Alcaicus enneasyllabus:

=1 Si fractus illabatur orbis. III, 3, 7. .

Ultima syllaba supervacanea vocali subsequentis versus eliditur II, 3, 27.

B. SYSTEMATA ET STROPHAE.

1

Quae sint systemata et strophae atque quomodo inter se differant, cum Hermannus V. Cl. luculente nos docuerit, eius expositionem huius rei praemittere placuit.

Versus aut nexi sunt, quorum plures una perpetuitate numeri cohaerent; aut non nexi, qui inter se pausa vel silentio discreti sunt; aut seminexi, quorum plures , ut libitum est, vel continuato vel per pausam interrupto numero continentur: qui vocantur etiam asynarteti.

Systema est nuinerus perpetuus e versibus nexis cobaerens.

Stropha est numerus 'e versibus utcunque consociatis compositus.

Commune itaque systematis et strophae est, quod ex pluribus versibus constant; propria sunt , quod in systemate versus nešći sunt, unaque perpetuitate numericohaerent; in stropha autem non est necessarium, ut nexi sint, sed et nexi et non nexi, et seminexi et partim

* Evrursum

• សកល1 .

!!

!!!

Stropha

nexi, partim non nexi, partim seminexi esse possunt.

Et stropha ompis et systema omne integra voce finiendum est: sed, qui systemate continentur versus, non opus est; ut integra voce finiantur; qui stropha continentur, tum demum, si non nexi sunt, cum ipsa voce finiri debent.

Stropharum genera sunt quattuor: primum et antiquissimum genus stropharum ex duobus versibus constabat, uno longiore, altero breviore, qui appellati sunt epodi; secundum genus stropharum breve est et fere ex quattuor versibus, numero similibus compositum. (Ceteris stropharum generibus Horatius non est usus.)

Antiquissimi lyricorun poëtarum et zatè orizov, id est, eodem versu semper repetito sine strophis carinina faciebant, et pluribus versibus in strophas coniunctis, sed jis aut idem aut simile metrum habentibus. Aliae harum , con stropharum plane ex eiusdem versus repetitione constant, ita ut, si metrum dumtaxat spectetur, xatè otizov coinposita videri possint carmina. Iure enim Meineckius quaternos Asclepiadeos uno systemate videtur coniunxisse. Aliae strophae ex eodem numero per systema continuato constant, ita , ut tota stropha unum sit systema, quod is óuoiov vocant metrici. Sic Horat. III, 12. Aliae strophae ex versibus non nexis, numerum habentibus eundem, sed magnitudine vel forma diversis fiebant, ut c. IV, 1, 12. 3, ita tamen, ut Meineckius etiam huius generis versuum bina paria in unam stropham tatubotizov coniungenda esse recte vidisse videatur. Aliae, eaque frequentissima ratio fuisse videtur, ex quaternis versibus componebantur, ut stropha Sapphica et Alcaica. 1. Systema Asclepiadeum minus, uovozwiov teroc

μονόκωλον otiyov, versu Asclepiadeo minore (11° 16.) quater repetito:

!!!

1, 0; 15

1,5:12

Strop

1, 1.

III, 30.

IV, 8.

Vid. Excursum ad Od. IV, 8, 19., quo tetodotiyov esse demonstratur.

II. Stropha Asclepiadea prima (secunda), dizunos TETOÁotiyos, ex versu Glyconeo (no 15.) et versu cle. piadeo minore (no 16.) alternatim se excipientibus composita , ita ut bina paria una stropha coniungantur:

그 1 | !!!-- ,-|I, 3; 13; 19; 36. II, 9; 15; 19; 24; 25; 28. IV, 1; 3. III. Stropha Asclepiadea secunda (tertia), dizoios Tatootiyos, constans ternis versibus Asclepiadeis minoribus (n°16.), quos subsequitur versus Glyconeus (no 15.)

22

그

1

I, 6; 15; 24; 33.
II, 12.
III, 10; 16.

IV, 5; 12.

IV. Stropha Asclepiadea tertia (quarta), Toizwłog tetodorizos. Constat ex Asclepiadeo versu minore (no 16.) bis posito, versu, -Pherecrateo (n° 14.) et Glyconeo (n° 15.).

그그

I, 5; 14; 21; 23.
III, 7; 13.

IV, 13.

V. Systema Asclepiadeum maius, uovózolov tērpáOtiyov (cfr. Excursum supra memoratum.), versum Asclepiadeum maiorem (no 17.) usque repetens':

110-, -14
!!!

I, 11, 18.
IV, 10.

VI. Stropha Sapphica, Sinulog TetpCotiyos. Constat versu Sapphico minore (n° 22.) ter repetito, et versu Adonio (no 6.).

. .

I Bin

100

Quater vocem in fine tertiae lineae dissectam invenies.

I, 2, 19; 25, 11. II, 16, 7. III, 27, 60.
I, 2; 10; 12; 20; 22; 25; 30; 32; 38.
II, 2; 4; 6; 8; 10; 16.
III, 8; 11; 14; 18; 20; 22; 27.
IV, 2; 6; 11.
Carmen seculare.

VII. Stropha Sapphica maior, Sirwłos TETOCOTlyog. Continetur versu Aristophanico (no 12.) et trimetro choriambico catalectico, quem nonnulli metrici Sapphicum maiorem vocant (no 13.). Bina paria coniunguntur.

(

1 || I, 8. VIII. Stropha Alcaica, tpixwiog tergdorimos. Binos exhibet versus Alcaicos hendecasyllabos (no 23.), versum

Alcaicum enneasyllabum (n° 24.), denique versum Alcaicum decasyllabum (no 11.):

I, 9; 16; 17; 26; 27; 29; 31; 34; 35; 37.
II, 1; 3; 5; 7; 9; 11; 13; 14; 15; 17; 19; 20.
III, 1; 2; 3; 4; 5; 6; 17; 21; 23; 26; 29.

IV, 4; 9; 15; 17.

IX. Stropha Archilochia prima, dizolos tetpáoti205. Bina paria coniunguntur hexametro dactylico catalectico (no 10.) subiectus est vers. Archilochius minor (n° 7.):

II

IV, 7. X. Stropha Archilochia secunda, dixwlos diotizos. Hexametrum dactylicum catalecticum (n° 10.) sequitur versus iambelegus (n° 21.):

|| --'

=L =| Epod. 13. XI. Stropha Archilochia tertia, Sizvios Siotiyos. Versui elegiambo (n° 20.) praemittitur senarius iambicus (no. 5.) :

= || ----그는

I --Epod. 11. XII. Stropha Archilochia quarta, dixwłos tetpcotiZOS, composita ex versu Archilochio maiore (n° 19.) et