*

Cum hominibus operántibus iniquitátem ; et non communicábo cum electis eórum.

Corripiet me justus in misericórdia, et increpábit me : * óleum autem peccatóris non impinguet caput meum :

Quóniam adhuc et orátio mea* in beneplácitis eórum. Absorpti sunt juncti petræ júdices eórum : * áudient verba mea, quóniam potuérunt.

Sicut crassitúdo terræ erupta est super terram,' dissipáta sunt ossa nostra secus infernum.

Quia ad te, Dómine, Dómine, óculi mei: * in te sperávi; non áuferas ánimam

*

Considerábam ad déxteram, et vidébam; et non erat qui cognosceret me.

Périit fuga à me, *et non est qui requírat ánimam meam. Clamávi ad te, Dómine: dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terra vivéntium.

Intende ad deprecatiónem meam ; * quia humiliátus sum nimis.

*

Líbera me à persequéntibus me; quia confortáti sunt super me.

Educ de custódia ánimam meam, ad confitendum nómini tuo: * me expectant justi, donec retribuas mihi.

Ant. 6. F. Me expectant justi, donec retribuas mihi, Dómine.

CAPITULUM. 1 Cor. 12. S1 quid pátitur unum membrum, compatiuntur ómnia membra; sive gloriátur unum membrum, congaudent ómnia membra: vos autem estis corpus Christi, et membra de membro.

lutári tuo: * cantábo Dómino qui bona tribuit mihi, et psallam nómini Dómini altíssimi. PSALMUS 31.

BEATI quorum remissæ sunt iniquitátes, * et quorum tecta sunt peccáta.

Beátus vir cui non imputávit Dóminus peccátum, * nec est in spíritu ejus dolus.

Quóniam tácui, inveteravérunt ossa mea; * dum clamárem totâ die.

Quóniam die ac nocte gra

suéti, et lætentur. Ps. 33.

Ad Magnificat. Ant. 8. G. Respexit Deus humilitátem ancillæ suæ ex hoc beátam me dicent omnes generatiónes. Luc. 1.

USQUEQU

AD COMPLETORIUM. PSALMUS 12. SQUEQUO, Dómine, obliviscéris me in finem?* úsquequo avertis fáciem tuam à me?

Quámdiu ponam consília in ánima mea, * dolórem in corde meo per diem?

Usquequo exaltábitur inimicus meus super me? * réspice, et exaudi me, Dómine Deus meus.

Illúmina óculos meos, ne unquam obdórmiam in morte;nequando dicat inimícus meus: Præválui adversùs

cum.

Qui tríbulant me, exultábunt si motus fúero; * ego autem in misericórdia tua sperávi.

Exultábit cor meum in sa

conversus sum in ærumna mea, dum configitur spina.

Delictum meum cógnitum tibi feci; et injustítiam meam non abscondi.

Dixi Confitébor adversùm me injustítiam meam Dómino; * et tu remisisti impietátem peccáti mei.

Pro hac orábit ad te omnis sanctus* in témpore opportúno.

Verumtamen in dilúvio aquárum multárum,* ad eum non approximábunt.

Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circúmdedit me : * exultátio mea, érue me à circumdántibus me.

Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in via hac quâ gradiéris : * firmábo super te óculos meos.

Nolíte fieri sicut equus et mulus, * quibus non est intellectus.

In camo et fræno maxillas eórum constringe, * qui non appróximant ad te.

Multa flagella peccatóris ; *

Furantur et reddunt diem:
Tu semper idem, néscius
Mortálium spem fallere.
TURBATA quid mens flúctuet?
Curâ paternâ nos regis:
Eterna si cordi salus,
Eterna nos salus manet.
Supréma laus et glória
Uni sit et trino Deo,
Suo repóni qui jubet
Curas et angóres sinu.
Amen.

PRO I NOCTURNO.

CONFITEBOR

PSALMUS 9. NFITEBOR tibi, Dómine, in toto corde meo; * narrábo ómnia mirabilia tua.

Lætábor et exultábo in te:* psallam nómini tuo, Altíssime.

In convertendo inimicum meum retrorsum : * infirmabuntur, et períbunt à fácie

tua.

Quóniam fecisti judicium meum et causam meam; sedisti super thronum, qui júdicas justítiam.

Increpasti gentes, et périit impius: * nomen eórum delesti in æternum, et in séculum séculi.

Inimici defecérunt frámeæ in finem, * et civitátes eórum destruxisti.

Périit memória eórum cum sónitu; * et Dóminus in æternum pérmanet.

Parávit in judício thronum suum: * et ipse judicábit orbem terræ in æquitáte, judicábit pópulos in justítia.

Et factus est Dóminus refúgium páuperi; adjútor

*

Altera divisio PSALMI 9. Ur T quid, Dómine, recessisti longè?* déspicis in opportunitátibus, in tribulatióne? Dum superbit impius, incénditur pauper : * comprehenduntur in consiliis quibus cógilant.

*

Quóniam laudátur peccátor in desidériis ánimæ suæ, et iniquus benedícitur.

Exacerbávit Dóminum peccátor; * secundùm multitúdinem iræ suæ non quæret. Non est Deus in conspectu ejus, inquinátæ sunt viæ illíus in omni témpore.

*

Auferuntur judícia tua à fácie ejus; * ómnium inimicórum suórum dominábitur.

Dixit enim in corde suo : Non movébor à generatióne in generatiónem sine malo.

Cujus maledictióne os plenum est, et amaritúdine, et dolo: * sub lingua ejus labor et dolor.

Sedet in insidiis cum divítibus in occultis, * ut interficiat innocentem.

Oculi ejus in pauperem respiciunt:* insidiátur in abscóndito quasi leo in spelunca

sua.

Insidiátur ut rápiat páuperem ; * rápere pauperem, dum áttrahit eum.

In láqueo suo humiliábit eum : * inclinábit se, et cadet, cùm dominátus fúerit páuperum.

Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus; * avertit fáciem suam, ne videat in finem.

Exurge, Dómine Deus; exaltétur manus tua : obliviscáris páuperum. Propter quid irritávit ímpius Deum? * dixit enim in corde suo : Non requiret.

*

Vides, quóniam tu labórem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper:* órphano tu eris adjútor.

Cóntere bráchium peccatóris et maligni : * quærétur peccátum illíus, et non inveniétur.

Dóminus regnábit in æter num, et in séculum séculi : * períbitis, gentes, de terra illíus.

Desidérium páuperum exaudívit Dóminus: præparatiónem cordis eórum audivit auris tua;

Ant. 3 d. Sperent in te, qui novérunt nomen tuum ; quóniam non dereliquisti quærentes te, Dómine.

PRO II NOCTURNO.
PSALMUS 77.

ATTENDITE, pópule meus, legem meam ; * inclináte aurem vestram in verba oris mei. Apériam in parábolis os meum; *loquar propositiónes ab initio.

Quanta audivimus, et cognóvimus ea; * et patres nostri narravérunt nobis.

Non sunt occultáta à filiis eórum *in generatióne áltera;

Narrantes laudes Dómini,