Obrázky na stránke
PDF
ePub

wihtasit, il, ím, V. P. imp. wihres, v. ohradiť, zahra. 8it. Wihradzowáňí, á, n. Nom, Verb. ex seq. wihradzowat, zowal, zugem, freq. ex wihradit. wihrané, ného, n. bravium palmarium, i, n. das Geschenk Der Sieghaften, győzedelemért-való ajándék. Syn. þra iní Základ; Dar, kteri sa 3witazitelom dáwá. wihraní, á, é, p. c. lucro acquisitus, lucrifactus, a, um : gewonnen, meg-nyertt,, megnyerettetett. Syn. získani, 30fožení. 2) v. zwitazení. 3) v. wihusení.

Wihrání, á, n. lucrum, i, n. lucrifactio, f. der Gewinn, das Gewinnen nyeresség meg (el) nyerés. Syn. Zist, Osoh. Prov. Prone Wihráňí, z Wačku Wihnáňí: prima fortuna raro bona, das erste Glück ift selten gut, ritkán jó az első szerentse. 2) v. 3witaze. ní. 3) v. Wihuseňí. wihrať, al, ám (vulg. wihra, gem), V. P. imp. wihrag: wihtag lucrari, vincere: gewinnen, forgen, z. B. im Treffen, im Prozesse, im Dis. putiren, im Spiele: nyerni, nyertesnek lenni, meg (el) nyerni. Usus. Bitku wihrat, vincere praelio; victoriam referre (reportare, consequi): ein Treffen gewinnen, a' viadalban nyertesnek lenni, meggyözni. Bitku wihral; Wifaztwi obdržal: cessit illi victoria Virg. er hat den Sieg erhalten, övé lett a' gyözedelem; ö a' győzedelmes. 5tu wihrat, vincere ludo, das Spiel gewinnen,a'játékot meg-nyerni. mi sme wihrali; nase gest wiłaztwi; máme, čo sme

[ocr errors]

chceli; wir haben gewonnen :
wir haben, was wir verlangten :
miénk a'nyeresség; meg-lett,
a' mit kivántunk. Súd (prá
wo, Proces) wihrat, aufer-
re litem Plaut. vincere cau-
sa, obtinere (vincere) cau-
sam: einen Proceß gewinnen
a' pört meg-nyerni. Pri Prá
we gá wihrám, in judicio
vincam, vor Gericht werde ich
es gewinnen, a' törvény elött
meg-nyerem a' pört. Základ
wihrat, vincere
vincere sponsione
(sponsionem, die Wette gewin-
nen, fogadást megnyerni.
Prov. Wihral s Pece na gla-
wu, v. Slawa 1. Nro. 2) v.
zwitazit. 3) finem facere lu-
sui, eludere: ausspielen, el-
végezni (el-hagyni) a' játékot,
ki-játzani. Wihragme tu 5tu.
4) v. wihúst'.

† wihraki, al, agi (u) fut. idem. 1. Nro.

wihrát, rál, regem, V. P. imp.

wihreg: calefacere, tepefacere, fovere erwärmen, megmelegíteni. Syn. rozebrát, zehrát. 2) calefacere, candefacere erheißen, heiß machen: meg - melegíteni, tüzesíteni. Syn. zapáliť, zehráť. boh. wihtiti.

wihráwat, al, ám, freq. ex wihrat. Syn. wibudawat. Usus. ad 4tum. Cigáni mu wihráwagú.

Wihrážáňí, á, n. jactatio (intentatio) minarum, comminatio, minitatio, nis, f. Vorbringung, der Drohworte, Drohung: fenyegetés. Syn. 5to.. zení, Wihrážka. boh. wi. brozowání.

wihrážať sa, al sa, ám sa V. I.

imp. žag fa, cum sociali rei 3 nečim minas jactare (intentare), minari, comminari, minitari: drohen, Drohworte

vorbringen: fenyegetni. Syn. hroziť sa, bah. wihrożowati.. Usus. Richtár í kladú, a Rňaz f Petlem sa wihrážá: judex cyppum, sacerdos infernum minatur: es drohet der Richter mit dem Stocke, und der Priester mit der Hölle: kalodával a' biró, pokollal fenyeget a' Pap.

wihráždení, á, é, p. c. v. wibradení.

Wihrázdeňí, á, n. v. Wihra-
deňí.

wihrázsit, il; ím, V. P. imp.
381, v. wihrasit.
Wihrážka, i, f. v. Wihrážáňi.
wihrbeni, á, é, p. c. zhrbení.
Wihrbení, á, n. v. 3hrbeňí,
wihrbit, it, im, V. P. imp.
wihrb, v. zhrebit.
Wihrbowání, á, n. Nom. Verb.
ex sey.
wihrbował
freq ex wibrbit.
wihrdúsení, á, é, p. c. v. wie
Susení.
Wihrdúsení, á, n. v. Widu
feňí.

bowal, bugem,

wihrdúsiť, il, ím, V. P. imp.
duf, v. widusit.
wihrebaní, á, é, p. c. erasus,
erutus, effrictus, a, um :
ausgescharrt herausgescharrt :
ki-kotrott, ki- kotortatott.
Syn. wihrabaní, wikutaní,
witutraní.
Wihrebáňí, á, n. erasio, erui-
tio, effrictio, nis, f. Aus.
scharrung, Herausscharrung, 3.
B. der Erde: ki-kotrás. Syn.
Wihrabáňí, Wikutáňí, Wi-
tutráňí.
wihrebat, bal, bem, V. P. imp.
wihreb: eradere, eruere, ef-
fricare: ausscharren, heraus-
scharren: ki-kotorni. Syn. wis
hrabat, wikutat, wikutrať.
2) eruendo (eradendo) ex-
haurire, vacue facere: auf-

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

scharren, durch Scharren aus. leeren, leer machen: ki-kotorni, kotrással ki-üresíteni. Wibrebowání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wihrebowat, bowal, bugem, freq. ex wibrebat. wihreseni, á, é, p. c. objurgatus, verbis castigatus, a, um : ausgescholten, meg (ki) szidott, meg-dorgáltatott, meg-pirougatott, meg-feddetett, öszve hordatott. Syn. wičertowani, wikarhani, wilátí, boh. wis hubowani, wimluwení, wiplísňení. Wihresení, á, n. objurgatio,

[ocr errors]

verbalis castigatio: Ausschef, tung, meg (ki) szidás, megpirongatás, meg-dorgálás, meg-feddés, öszve hordás. Syn. Wičertowáňí, Wikarňí, Wilátí, boh. Wihubo wani, Wimluweňí, Wipliĺňeňí.

wihresít, il, ím, V. P. imp. wibres: arguere, redarguere, corripere, reprehendere, expostulare, increpare, excipere, objurgare, verbis castigare: ausmachen, ausschelten, meg (ki) pirongatni, megdorgálni, meg-feddeni, öszve-hordáni. Syn. wičertował, wikarhat, wilát, boh. wihus bowati, wimlúwiti nekomu, wiplísňiči.

Wihresitel, a, m. objurgator,
verbalis castigator: Ausschel-
ter, meg (ki) szidó, meg-pi-
rongató, meg-feddö, meg-
dorgáló, öszve hordó.
wihresitelow, a, e, adj. poss.
objurgatoris, dem Ausschelter
gehörig, meg-dorgálóé, meg-
pirongatóé.

Wihrćwáňí, á, n. Nom. Verb.
ex seq;
wihréwat, al, ám, V. I. imp.
freq. ex wihrát (regem): de-

Sinere 1

sinere calere (calefacere). auf. hören zu wärmen (warm zu seyn), többé nem melegíteni, melegnek nem lenni. Usus. Wi bréwa mu Izba, non eidem calefit cubile, sein Simmer wird nicht geheizt, nem meleg a' szobája; nem fütenek néki, Wihréwé mu, až ma 5íla na iofi, valde friget, es ist ihm sehr falt, igen fázik. twipříti, wihtil et wihtel, wihtegi (u) fut. v. wihrát. wihrizení, á, é, p. c. emorsus, erosus, mordendo evulsus, a, um: ausgebissen, ausgenagt: ki-rágott, ki-martt, harapott. Syn. wikusaní. Wihrizeňí, á, n. erosio, emorsio; mordendo evulsio, nis, f. Ausbeissung, Ausnagung: kirágás, ki-marás, ki-harapás. Syn. Witúfáňí. wichriznút, nul (zel), zňem,

V. P. imp. 3ni, v. wihrizt. Wihrizowani, é, n. Nom. Verb. ex seq. wibrizowat, 30wal, zugem freq, ex seq. wihrizt, zel, sem, V. P. imp. wihriz: emordere, erodere, mordendo evellere: ausbeißen, durch Beisen, oder mit den Zäh nen herausbringen: ki-harapni, ki-marni, ki-rágni. Syn. wis túfať.

wihrnani, á, é, p. c. v. wiht. nutí. Wihrnání, á, n. v. Wihrnutí. wihrnat, al, ám, V. I. imp. eg, v. wihrnút. Wihrnowání, á n. Nom. Verb. ex seq. wihrnowat, nowal, nugem freq. ex seq.

wihrnut, nul, nem, V. P. imp. wihtn: urgere foras, extrudere hinaus drängen von einer Menge: ki-tolni. 2) protrudere, hervordrängen: élő tol

[ocr errors]

ni. 3) complicare, reflectere, revolvere, reducere, adtollere, sursum ducere', subducere: aufstreifen, hinaufstreifen, 3. B. den Ermel, das Hemde: fel-türni (-röm), fel-kötni. Syn. uhrnúť, ukasat, wikafat, wizdwihnúť, zahrnúť. Usus. Rutawi wihrnúť, manicas ad cubitum usque adtollere (reducere), die Ermeln aufstreifen, fel-türözni (zöm). II. rec. wibtnúť fa, erumpere foras, hinausdringen, kiütni, ki-rohanni, ki-fakadni, ki-omlani. 2) prorumpere, erumpere: hervordringen, ki-fakadni, ki-felé tolakodni, előre nyomódni. 3) nudare se (brachia), sich aufstreifen; den Arm, oder das Hemde aufstreifen: fel-türözni, fel-türni az inget. wihrnuti, á, é, p. c. extrusus, a, um hinausgedrängt, ki-toltt. 2) protrusus, hervorgedrängt, elő toltt. 2) subductus, succinctus, reflexus, revolutus, reductus; hinauf gestreift aufgeftreift: fel türtt, fel-kötött, fel-türözött, fel-emeltetett. Syn. uhrnutí, wihrnutí, zahrnutí, ukasaní, wikasani, widwihnutí. wihrnutí, á, n. trusio, extrusio, nis, f. hinausdrängung, ki-tolás. 2) protrusio, Hervordrängung, elő-tolás. 3) subductio, succintio, revolutio, reductio: Hinaufstreifung, AufStreifung fel-türés, fel- türözés, fel- kötés. Syn. Ubtnutí, Widwihnutí, Wihenutí, witásaňí.

[ocr errors]

+ Wihrožowáňí, n. v. Wihrážáňí.

† wihrozowati, owal, ugi (u), v. wihrážať sa. wihubení, p. c. eversus, vastatus, devastatus, pervastatus,

[ocr errors]

a,

um: zerstört, verwüstet: ki (el, meg) rontatott, ki-pusztíttatott. Syn. wihlaseni, wi, tazeni, wipustateni, wiwrátení. vulg. wihumplowani. Wihubeňí, á, n. eversio, excisio, devastatio, pervastatio, depopulatio, nis, f. Berstdrung, Verwüstung: ki - pusztítás, ki (el, meg) rontás. Syn. Wihlaseni, witazení, wie pustateňi, Wiwráčeňí. vulg. Wihumplowání.

wihubit, il, im V. P. imp. wi
hub evertere, exscindere,
vastare, pervastare, popula-
ri, depopulari: zerstören, ver-
wüsten, z. B. Aecker, Land,
Stadt: ki (el, meg) rontani,
ki-pusztítani. Syn. wihlasit
wikazit, wipustatit, wiwrá-
tit, vulg. wibumplowat.
wihubowani, á, é, p. c. v. wis
buchnutí. 2) v. wihubenf.
Wihubowáňí, á, n. v. Wibuch-
nutí. 2) v. Wihubeňí.
wihubowat, bowal, bugem,
V. P. imp. bug, v. wibuchnúť.
2) v. wihubit.
twihubowati, owal, ugi (u),
v. wibresit.

wihúdaní, á, é, p. c. v. wi.
budení.

Wihúdáňí, ¿, n. v. Wihuseňí.
wibúdať, al, ám, V. I. imp.
dag, v. wihust. Syn. wihra
wat. Usus. Nech či Psi wihú
dagú, nugatoria imprecatio.
Wihudáwáňí, á, n. v. 5u8ba.
wihudáwat, al, ám, freq. ex
wibúdať. Syn. húst, wihrá
wat.
wihuseni, á, é, p. c. ex wi
búst': fidibus, elusus, a,
um: ausgegeigen, ki-hegedül-
tetett. Syn.wibúdani, wihraní.
Wihuseňí, á, n. fidibus facta
elusio, Ausgeigung, ki-hege-
dülés. Syn. Wihůdáňí, Wi-
hráňí.

wihúdlenk, á, é, p. c. adtritus,
a, um: abgeweßt, ausgewegt:
ki - dörgöltt, ki-dörgölödött,
ki-kopott, ki-koptatott. Syn.
widraní. 2) adtenuatus, ener-
vatus et exsanguis, confec-
tus abgemergelt, ausmergelt:
meg- rongyollott, el- erőtle-
nedett, meg-emésztetett (-te-
tett), erőtlen, és el- vajutt.
wihúdleňí, d, n. adtritio, Aus.
weßung ki-dörgölés, ki-dör-
gölödés, ki - koptatás, ki-ko-
pás. Syn. Widráňí. 2) adte-
nuatio, enervatio, confectio:
Abmergelung, Ausmergelung:
meg-erőtlenítés, meg-emész-
tés, bomlás.

wihúðlit, il, ím, V. P. imp.
dli: exterere: ausweßen, ab.
wegen: ki-dörgölni (löm),
ki-koptatni. Syn. widrat. 2)
adtenuare, enervare, confice-
re: abmergeln, ausmärgeln, aud-
mergeln meg - erőtleníteni,
fogyatni testél, el- fogyatni,
meg - emészteni. II. rec. wi-
Húdlik fa, adteri, fich abweßen,
abgeweht werden: ki-dörgölöd-
ni (döm), ki-kopni, meg-
aggni. 2) adtenuari, enervari,
confici: abgemergelt (ausgemer
gelt) werden, meg-erőtlened-
ni, meg - emésztetni, meg-
bomlani.
Wihudlowáňí, ¿, n. Nom. Verb.

ex seq.

wibudlowak, lowal, lugem, freq. ex wibudlit. II. rec. wis hudlowat fa, freq. ex wibúd lit sa.

* wihumplowani, á, é, p. c. v.
wihubení.

* wihumplowat, lowal, lugem
V. P. imp. lug, v. wihubiť.
wihuncfutowani, á, é, p. c. v.
huncfutowani.
wihuncfutowat, towal, tugem
V. P. v. buncfutowat. II. rec.
wi-

subductae galigae, mit semi-
schem Leder ausgefütterte Hosen,
irhás nadrág
Wiirchowáňí, á, n. alutis facta
subductio Ausfütterung mit
dem semischen Leder, meg-ir-
házás.

wiirchowak, chowal, dugem, V.
P. imp. dug: alutis subduce-
re (tegere, exsuere), mit se-
mischem Leder ausfüttern (bede-
cfen), meg - írházni, irhával
ki-varni.
wiíst, v. wist.
wiist'ení, á, é, p. c. v. zist'e.

ní.
Wiist'eňí, á
n. v. 3ist'ení.
wiist'ik, il, im, V. P. imp. wi-
isti, v. zift'it.
wiistoteni, á, é, p. c. v. zisto-
tení.

[ocr errors]

wiistoteňí, á, n. v. Zistote ňí.

wihuncfutował sa, v. huncfu. tował fa. wihúst', wihudel, wihudem V. P. imp. wihus: eludere fidibus, ausgeigen, ki-hegedülni. Syn. wibúdat, wihrať. 2) desinere fidibus canere, aufhören ju geigen, többé nem hegedülni. 4) canendo fidibus parare (acquirere), durch Geigen erwerben (bekommen), ki-hegedülni, hegedűvel ki-keresni, szerezni. wihwizdani, á, é, p. c. exsibillatus, sibillo explosus, a, um: ausgepfiffen, ki - sípoltt, ki-fütyültt. Syn. wifmati. Wihwízdáňí, é, n. exsibillatio, sibillo facta explosio: das Auspfeifen, die Auspfeifung: ki-sipolás, ki-fütyölés. Syn. Wi fmáti. wihwizdať, al, ám, V. I. imp. ag: exsibillare, sibillo explodere (eludere, exigere): auspfeifen, ki-sípolni, ki-fütyölni. Syn. wifmáť sa. Wihwizdáwání, á, n. Nom. Verb. ex seq. wihwizdawat, al, ám, freq. ex wihwizdat. wiikteni, á, é, p. c. ovis privatus, v. g. piscis, der Rogen beraubt, z. B. Fisch: meg-fosz-* tott, p. o. hal. Wiitreňí, á, n. ovorum exemtio, Beraubung (Herausneh mung) der Rogen, z. B. aus dem Fische: ki-ikrázás, ikra ki- vévés, ki-szedés. wiikrit, il, ím, V. P. imp. Eri, Ribu: ovis privare, ova eximere: die Rogen herausnehmen, ikráját ki- szedni, ki- venni, ki - ikrázni.

wirchowani, á, é, p. c. alutis subductus, a, um mit semischem Leder ausgefüttert: irhás, meg (ki) irházott. Usus. Wiirchowané Nohawice, alutis

wiistotit, il, im, V. P. imp.
wiistot, v. ziftotit.
Wita, i, f. vicia, ae, f. Varr.
vicia sativa Linn. die Wicke
eine Hülsenfrucht: lendek bü
kön (lednek rosnak, rosnok,
vad lentsej csipo. Par. Páp.)
boh. Witew. Aliud est Led-
ňík. 2) planá Wika, v. Wix-
wica.

wikačkowaní, á, é, p. c. v.
wisticowani.
wikaćkował, kowal, kugem,
V. P. imp. tug, v. wisčia
cowat.

wikasení, á, é, p. c. suffitus

infumatus, a, um: ausgeräuchert, beräuchert: ki- füstöltt. boh. witútení. 2) suffitu abactus, ausgeraucht, durch Rauchen vertrieben; ki-füstöltt, füstöléssel ki-hajtatott, üzettetett. 3 suffitu evacuatus (exhaustus), ausgeräuchert, durch Räuchern ausgeleert (leer gemacht): füstöléssel ki - üresittetett.

« PredošláPokračovať »