distat, dohotowit., boh. do. Belati. Rhytmus. Čo buseme robit ? us sme dorobili: bu Seme sa gulat, 3 Wrstu do Dolini. dorosení, á, é, part. constr. dorosit, il, ím, V. P. imp. do- dorost, dorostel, dorostem, V. P. imp. dorosti: v. dorostat. boh. Sorůsti. Dorostání, á, n. adolescentia, pubescentia succrescentia, ae, f. das Heranwachsen: nevedékenység. dorostať, al, ám, V. 1. imp. dorostag: adolescere, pubescere, sucrescere: heranwachsen, mündig (mannbar) werden von Menschen; wachsen, zus nehmen, größer werden, vom Getreide etc. fel-nevékedni. Syn. dorost, dorostnúť. dorostle, adv. adulte: herangewachfend: meg-állapodott időben, idösen. Syn. Sospele. dorostli, á, é, adj. adultus, a, um, pubes, puber, ris, Com. mündig, mannbar, herangewachs fen von Menschen, Thieren, Pflanzen, groß gewachsen, groß geworden: meg-állapodott ideju, idős, Syn. dospeli, dorostnutí. Dorostlost, i, f. pubertas, tis, f. adolescentia, ae, f. das Heranwachsen, Mündigkeit, Mannbarfeit: ki mohozott ifiúság, a' ferjfiúnak 14. a' leányzónak 12. esztendös korában. Syn. Dospelost. dorostnúť, stnul (stel), stňem, Dorostnutí, á, n. v. Dorostá ta. dorotčin, a, e, adj. poss. ex rota: dorotheae: der Dorothea gehörig dorottyáé. Syn. dorin. Dorotka, i, f. dem. ex Dorota: parva dorothea: Dorchen, eine kleine, oder junge Dorothea: kis Dorottya. Syn. Dorka. Dorownač, a, m. aequator, complanator, is, m. Apul. der gleich macht, Gleichmacher, Ebner: egyenesítő. Syn. Do rownatel, Dorownawać, Dorownáwátel. Dorownačka, i, f. v. Dorowna- dorownani, á, é, part. constr. ebnen: meg egyenesíteni, egye nessé tenni. dorownatelćin, a, e, adj. poss. ex seq. Dorownatelka, i. f. aequatrix, complanatrix, icis, f. die gleich macht, Gleichmacherinn, Ebne rinn: meg egyenesítöné. Dorownawać, a, m. v. Doro wnać. Dorownawałka, i, f. v. Dos rownatelka. Dorownáwání, á, n. verb. ex seq. dorownáwał, al, ám, V. I. imp. dorownag: freq. ex dotownat. dorownawatedelní, á, é, adj. aequabilis, complanabilis, e: das man gleich (eben, gerade ) machen kann: meg-egyenesít hető. Dorownawatel, a, m. v. Do. rownać. Dorownáwatelka, i, f. v. Dorownatelka. dorownáwatelní, é, é, adj. aequatorius, adaequatorius, adaequativus, coaequativus, complanativus, a: um: gleich (eben, gerade) machend, ebnend: meg - egyenesítő, egyenlöve tévő. + Dort, u, m. v. Rolač, Torta. dorubani, á, é, part. constr. v. dosekani. Dorubání, á, n. v. Dosekaní. dornbat, bal, bem, (bám), V. P. imp. Sorub: v. dosekať. dorúcaní,ˆá, é, part. constr. ex dorúcat. Dorucáňí, á, n. verb. ex do. rúcať. Doručání, á, n.verb. ex doručať. dorúcat, al, am, V. P. imp. dorúcag: desinere diruere (ruinare): aufhören zu zer sidren, von einander zu reißen: meg szűnni rontani, dönteni. 2) diruere: von einander reis ken, einreißen, zerstören: lerontani. doručať, čal, čím, V. P. imp. doruč: desinere boare (mugire, rugire); aufhören zu brûllen meg szüni bögni. † dorůsti, dorostl dorostu; v. dorost. Doruwání, á, n. verb. ex seq. doruwat, al, ám; V. P. imp. doruwag: desinere vellere (vellicare): aufhören zu raus fen.z.B. Jemand bey den Haaren: meg szünni típni, szaggatni. Syn. dorwat. II. rec. dotus wat sa: desinere pugnare cum aliquo: aufhören sich zu raufen, mit Jemand, aufhören sich zu schlagen: meg szünni valakivel viaskodni. Syn. Sore wat sa. 3) v. ruwat (poru wat) fa. Dorwání, á, n. verb. ex seq. dorwat, wal, wem, V. P. imper. dorwi: v. doruwat. 11. rec. dorwat sa: v. doru wat fa. Sosadení, á, é, part. constr. impositus, a, um eingesezt: bététetett. boh. Sofazen. 2) expletus, suppletus, a, um: ersest: helyébe tétetett. 3) additus, adjectus, a, um : zugefeßt: hozzá adatott, tétetett. 4) impensus, a, um: zugefeßt, darauf, gewendet: reáköltött. Dosadení, á, n. impositio, insertio, nis, f. Einsesung: bétévés. 2) expletio, suppletio, nis, f. Erschung: helyébe tevés. 3) additio, adjectio, nis, f. Zuschung, Hinzufügung: hozzá, adás (tévés). 4) impensio, nis, f. Buschung Draufwendung: reá- költés. dosádit', il, im, V. P. imp. dofas: imponere, inserere. einsehen: bé tenni. 2) explere, supplere, substituere, surrogare: erseßen, etwas an die Stelle einer andern Sache wieder sehen: helyébe tenni, más helyébe helyheztetni. 3) addere, adjicere: zusehen, hinzufügen: hozzá tenni, hozzá adni, vetni. Usus. Dosadit Peňazí, čo nedostává: supplere defectum pecuniae: zuse Ben, was am Gelde abgeht: a' pénz hiját kelyre tenni, hozni. 4) impendere, insummere: zusehen, darauf wenden: reá költeni. 5) dosadiť (dos držať, dodržáwat we gre): tenere solide in lusu: in Spiel ernstlich halten: a' játékban erössen tartani. = dosádzaní, á, é, part. constr. v. dosascňí. 3 1 Dosádzáňí, á, n. verb. ex seq. v. Dosaseňí. dosádzať, al, ám, V. I. imp. dofádzag. freq. ex dosádzať. dosáhnúť, hnul (hel), hňem V. P. imp. dosáhni: pretinere eo: hinreichen, hinlangen, bis dahin sich erstrecken: oda érni: szolgální. Syn. dosahowat. 2) dosáhnúť z Rutú contingere (adtingere) manu: erlangen, er= reichen, bis dahin reichen: kezévelel-érni. oda nyúlni. Syn. dočábnúť. 3) v. dopadnúť, dostihnúť. 4) cum Genitivo, vel Accusativo: accipere, adipisci, adsequi, consequi, impetrare, nancisci, obtinere: erlangen, erhalten, bekommen meg-nyerni, el-venni, el-nyerni: Syn. Sostat, obdržať. Usus. Slawi, Cti, Bohatstwa (Sláwu Bohatstwi) dosáhnúť: adipi sci laudem, honorem, divitias: Ehre, Lob, Reichthum ers langen: ditséretet, tiszteletet: test, to dúfal (žádal): adsequutus est, quod sperabat: er er hielt (bekam) was er hofte; er ist seiner Hofnung gewährt wor den meg-nyerte, a' mit kivántt; az ö reménysége bételtt. dosáhnutí, á, é, part. constr. manu contactus, a, um: erlangen, erreichen: megilletett. Syn. docahnutí. 2) acceptus, impetratus, obtentus, a, um : erlangen, erhalten: meg-nye rettetett. Dosáhnutí, á, n. adtactio manu, contactus, ûs, m. das Erlangen, Erreichen: illetés. Syn. Dočáhnutí. 2) acceptio, adeptio, consecutio, impetratio, nis. f. Erlangung, Erreichung: el-nyerés, el-érés. boh. Dosažení. Dosahowání, á, n. verb. ex seq. Syn. Dočahowáňí. dosahowak, owal, ugem, V. I. imp. Sofahug: freq. ex do sáhnút. Syn. dočahowat. dofáknúť, knul (kel), knem, V. P. imp. dosáťňi: ad ungvem effluere: bis auf den lezten Tropfen ausfließen: egész egy tseppig ki - folyni. Syn. do poslednég Rapti witect. 2) vergi in exitium; in das äußerste gerathen: végső szükségre jutni. Syn. na plotu wichádzať s posledného mlá tit. dofáknutí, á, é, part. constr. ex praec. * Dosáknutí, á, n. verb. ex eo- gazdagságot nyerni. Dosáhel, Dosarpáňí, á, n. dilaceratio, Ar Arnob. lancinatio, dilancinatio, nis, f. Zerreißung, Zerfleischung: rongyosság, dosarpat, pal, pem (pám), V. P. imper. dofarpag: lancinare, Senec. dilancinare, Prud. dilacerare, Ovid. dilaniare, Cic. zerreißen, zerfleischen: meg rongyálni, tépni, szaggatni. Syn. docundrať, dodrať. bosát, dofál, dosegem, V. P. imp. doseg seminaturam absolvere zu Ende fäen: el- végezni a' vetést. 2) desinere sementem facere (seminare): aufhören zu säen: megszünni vetni, be-vetni. dofátí, á, é, part, constr. ex praec. Dofátí, á, n. verb. ex dosáť. dofawás, adv. hactenus, Cic. Ovid. adhuc, hucusque: bis igt, bis dato, bis hicher, bis auf die Zeit (diesen Zeitpunkt): eddig, ekkoráig. Syn. posawás, ez dosawás, až do tehoto Casu, do tehoto Dna, do Wčilka. † Dosažení, n. v. Dosáhnutí. dostani, á, é, part. constr. perminctus, a, um: beharnet, be piffen: öszve hugyozott. Dosčáňí, á, n. verb. ex seq. doseat, čal, čím, V. P. imp. Softi: permingere, Horat. beharnen, bepiffen: öszve hugyozni. 2) desinere mingere (mejere): aufhören zu brunzen, zu härnen, zu pissen: meg szüni hugy gyozni. II. recipr. doftat fa: permingere (permejere) se sich beharnen, be= brunzen, sich bepiffen: öszve hugygyozni magat. Desčekání, á, n. v. Dostekáňí. dosietat, al, ám, V. P. imp. dostetag: v. dostekat. doschnút, schnul (schel), schňem, V. P. imp. doschňi: plane siccari, siccescere, arefieri: trock nen, trocken werden: egészszen meg-száradni, ki- szikkadni. Syn. wisdnúť. doschnutí, á, é, part. constr. plane siccatus, are factus, a, um völlig getrocknet, trocken geworden: egészszen meg-száradtt. Syn. wischnuti. Doschnutí, á, n. verb. ex d schnúť. Dosčiťútáří, á, n. verb. ex seq. Dostitútať, al, ám, V. P. imp. Softitutag: desinere singultire: aufhören zu schluchzen, den Schlucken zu haben: tsuklani meg-szünni. dosečení, á, é, adj. v. doko, fení, rosení. dosedagicí, á, é, part, constr. ex dosedat. Usus. Dosedagici Towarif: aemulus, i. m. Nad eiferer oder Mitbuhler, Rival: vetélkedő társ. Dosedáňí, á, n. v. Dofeseni. dosedať, al, ám, V.I. imp. So sedag: v. doseset. Dosedáwání, á, n. verb. ex seq. dosedéwat, al. ám, freq. ex do fedat. Dofeseni, á, n. verb. ex seq. doseSet, Set, 8ím, V. P. imp. Sofe8 sedere usque ad, persedere: figen bis : el-ülni. Dosedlačeňí, á, n. verb. ex seq. dosedlačit, it, im, V. P. imp. dosedlač: desinere rusticari. rus colere cessare: aufhören Landwirtschaft zu treiben: megszünni mezei munkát üzni. dofednúť, dnul (del), dňem, V. P. imp. dosedňi: conside re, subsidere, residere: fi sehen, sich niedersehen: le-ülni, meg-üllepedni. Usus. Sotwa sem dosedel: vix consedi: id feßte mich kaum nieder: alig ültem-le. Dosednutí, á, n. consessio, nis, f. consessus, us, m. Nieders fegen: le-ülés. Dosedowáňí, ¿, n. verb. ex seq. dosedowat, owal, ugem, 1. imp. dosedug: freq. ex do. fednúť. Doset, stu, m. fasciculus stramineus 9 merges, itis, m. Strohbüschel: getze. Syn. Dof ka, Dachowica. dosekaní, á, é, part. constr. caesus, sectus, concisus, consectus, a, um: gehaut, zerhaut : el-vágott, öszve vagdaltt. Syn. dorubaní, boh. dosekán. Dosekáňí, á, n. caesio, sectio, concisio, nis, f. das Hauen, Berhauen: öszve vágás, vagdalás. Syn. Dorubáňí. dosekak, al, ám (boh. dosečí), V. P. imp. dosekag: caedere, consecare: bis dahin hauen: meg-vágni. Syn. Sorubat. 2) concidere, consecare, dissecare: hauen zerhauen: öszve vagdalni. Syn. dorubat. 3) desinere secare. sectionem finire: aufhören zu hauen: a' vagdalást, vágást el-végezni. Syn. dorubat. 4) boh. v. dokosit. Dosetawani, á, n. Verb. ex seq. dosekawat, al, ám, freq. ex dosetat. do seknúť, knul (tel), knem, V. P. imp. dosečňi: v. dosetni: v. Sosekat. doseknutí, á, é, part. constr. ex praec. v. dosekani. Dosetnutí, á, n. v. Dosekáňí. Dosetowání, á, n. Verb. ex seq. dosetowat, owal, ugem, freq. ex dosetnúť. Doséwáňí, á, n. verb. ex seq. boh. Dofiwání. doséwat, al, ám, V. I. imp. doféwag: freg. ex dosát. boh. dosiwati. dositani, á, é, part. constr. v. dostani. Dosikání, á, n. v. Dosčáňí. dosikat, al, ám, V. P. imp. Sofitag: v. Sofeat. II. rec. dositat sa: v. dostat sa. dosipaní, é, é, part. constr. adfusus, a. um: zugeschüttet: hozzá töltetett. Dofipáňí, á, n. ad fusio, nis f. das Zuschütten, Zuschüttung, Hinzuschüttung: hozzá töltés. dosipať, pal, pem, (pám) V. P. imp. dosip et dosipag : adfundere (de solidis): zu schütten, hinzu schütten: hozzá tölteni (a' magról). Dosipowáňí, á, n. verb. ex seg. dosipowat, owal, ugem, V. I. imp. dofipug: freq. ex dost pat. † dosít, dofil, et dosel, dofegi; v. dosát. dofit, it, igem, V.P. imp. dofi: desinere suere, suturam finire, ad finem suere: fertig nähen, aufhören zu nähen : megszünni varrni. dofití, á, é, part. constr, ex praec. boh. Sofit. Dofiti, á, n. verb. ex dofit. + Dofiti, n. v. Dofátí. Dofiwání, n. verb. ex dosi wati. v. Doféwaňí. sofiwani, á, é, part. constr. ex Sofiwat. Dosiwáňí, á, n. verb. ex eodem. † dosiwati, al, ám; v. dosewat. sosiwat, al, ám, freq. ex dofit. Dóska, i, f. v. Doseť. 2) vulg. v. Desta. Dostáťáňí, á, n. verb. ex seq. doskákat, kal, čem (kám), V. P. imp. dostač: saliendo (saltando pervenire: hüpfend wohin kommen: ugrándozva elérkezni, el-jönni. 2) desinere salire (saltare): aufhören zu hüpfen, zu springen: meg-szűni ugorni. Prov. Res (a ože= |