Ant. 7. b. Fílii hóminum. B minus Deus ejus: pó- D' pulus, quem elégit in hære- De cœlo respexit Dómi- nus; hóminum. * De præparáto habitáculo Suo respexit super omnes qui hábitant terram. Qui finxit singillatim corda eórum; * qui intélligit ómnia ópera eórum. Non salvátur rex per multam virtútem ; * et gigas non salvábitur in multitúdine virtútis suæ. Fallax equus ad salútem;* in abundantia autem virtútis suæ non salvábitur. Eccè óculi Dómini super metuentes eum, * et in eis qui sperant super misericórdia ejus; Uteruat à morte ánimas eórum, * et alat eos in fame. Anima nostra sústinet Dóminum; * quóniam adjútor et protector noster est. Quia in eo lætábitur cor nostrum * et in nómine sancto ejus sperávimus. Fiat misericórdia tua, Dómine, super nos,* quemádmodùm sperávimus in te. Ant. Oculi Dómini super metuentes eum et in eis qui sperant super misericórdia ejus. v. 18. Psalmus 35. * Ixit injustus ut delinquat in semetipso : non est timor Dei ante óculos ejus; Quóniam dolósè egit in conspectu ejus, *ut inveniátur iniquitas ejus ad ódium. Verba oris ejus iníquitas et dolus : * nóluit intellígere, ut benè ágeret. Iniquitátem meditátus est in cubíli suo: ástitit omni viæ non boną; * malítiam autem non odívit. Dómine, in cœlo misericórdia tua * et véritas tua usquè ad nubes. Justítia tua sicut montes Dei: * judícia tua abyssus multa. Hómines et jumenta salvábis, Dómine; * quemádmodùm multiplicasti misericórdiam tuam, Deus. Filii autem hóminum * in tégmine alárum tuárum sperábunt. Inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ ; * et torrente voluptátis tuæ potábis eos. Quóniam apud te est fons vitæ et in lúmine tuo vidébimus lumen. pérbiæ, * et manus pecca tóris non moveat me. Ibi ceciderunt qui operantur iniquitátem: * expulsi sunt, nec potuerunt ómnium, et réspice nos, * et ostende nobis lucem miseratiónum tuárum : Et immitte timórem tuum super gentes quæ non exquisiérunt te ; * ut cognoscant quia non est Deus nisi te, et enarrent magnália tua. Alleva manum tuam super gentes aliénas, *ut vídeant poténtiam tuam. sicut Sicut enim in conspectu eórum sanctificátus es in nobis, sic in conspectu nostro magnificáberis in eis; Ut cognoscant te et nos cognovimus, * quóniam non est Deus præter Dómine. Innova signa, et immúta mirabília: glorífica manum, et bráchium dextrum. Excita furórem, et effunde iram; * tolle adversárium et afflige inimícum. te, Festína tempus, et memento finis, * ut enarrent mirabilia tua. .... Miserére plebi tuæ, super quam invocátum est nomen tuum * et Israël quem coæquasti primogénito tuo. Miserére civitáti sanctificatiónis tuæ Jerúsalem civitáti requiéi tuæ. Reple Sion inenarrabílibus verbis tuis, * et glóriâ tuâ pópulum tuum. Ant. Miserére plebi tuæ super quam invocátum est nomen tuum. v. 9. Ant. 6. F. Laudáte. Ꮮ Psalmus 150. Audáte Dóminum in L Sanctis ejus: ** laudáte eum in firmamento virtútis ejus. Laudáte eum in Virtútibus ejus : * laudáte eum secundùm multitúdinem maguitú→ dinis ejus. Laudáte eum in sono tubæ : * laudáte eum in psaltério et cíthara. Laudáte eum in tympano et choro : * laudáte eum in chordis et órgano. Laudáte eum in cymbalis benesonántibus; laudáte eum in cymbalis jubilatiónis: * omnis spíritus laudet Dóminum. Ant. Laudáte Dóminum secundùm multitúdinem magnitúdinis ejus. v. 2. AD PRIMAM. ejus in idipsum. Exquisivi Dóminum, et exaudívit me ; * et ex ómnibus tribulatiónibus meis eripuit me. Accédite ad eum, et illuminámini; * et fácies vestræ non confundentur. Iste pauper clamávit; et Dóminus exaudívit eum * et de ómnibus tribulatiónibus ejus salvávit eum. Immittet Angelus Dómini in circuitu timéntium eum; et erípiet eos. Gustáte, et vidéte quóniam suávis est Dóminus : * beátus vir qui sperat in 1 9 Próhibe linguam tuam à malo, et lábia tua ne loquantur dolum. Diverte à malo, et fac bonum: inquíre pacem, et perséquere eam. Oculi Dómini super jus* et aures ejus in preces eórum. tos, Vulius autem Dómini super fácientes mala, ut perdat de terra memóriam eórum. Clamavérunt justi, et Dóminus exaudívit eos; et ex ómnibus tribulatiónibus eórum liberávit eos. Juxtà est Dóminus iis qui tribuláto sunt corde ; * et húmiles spíritu salvábit. rum, Multae tribulatiónes justó* et de ómnibus his liberábit eos Dóminus. Custódit Dóminus ómnia ossa eórum : non conterétur. * unum ex his Sancto,* et de Sion tueátur mæ meæ : Salus tua ego sum. Confundantur et revereantur* quærentes ánimam meam. Avertantur retrorsùm, et confundantur * cogitantes mihi mala. Fiant tanquam pulvis ante fáciem venti; * et Angelus Dómini coarctans eos. Fiat via illórum ténebræ, et lubricum; * et Angelus Dómini pérsequens eos. Quóniam gratis abscondérunt mihi intéritum láquei sui;* supervácuè exprobravérunt ánimam meam. Véniat illi láqueus quem ignorat; et cáptio quam abscondit, apprehendat eum ; * et in láqueum cadat in ip molesti essent, cilício. * induébar leas : * Dómine, ne discédas à me. Humiliábam in jejunio ánimam meam, * et orátio mea in sinu meo convertétur. Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam : quasi lugens et contristátus sic humiliábar. Et adversùm me lætáti sunt, et convenérunt : congregáta sunt super me flagella, et ignorávi. Dissipáti sunt, nec compuncti ; tentavérunt me, subsannavérunt me subsannatióne:* frenduérunt super me déntibus suis. Dómine, quando respicies ; * restitue ánimam meam à malignitáte eórum, à leónibus únicam meam. Altera divisio Psalmi 34. Onfitébor tibi in ecclésia magna: * in pópulo gravi laudabo te. Confi Non supergaudeant mihi, qui adversantur mihi iníquè qui odérunt me gratìs, et ánnuunt óculis. * * Quóniam mihi quidem pacificè loquebantur; et in iracundia terræ loquentes, dolos cogitábant. * Et dilatavérunt super me os suum; dixérunt: Euge, euge, vidérunt óculi nostri. Vidisti, Dómine, ne sí Exurge, et intende judício meo * Deus meus, et |
