Obrázky na stránke
PDF
ePub

ερυ

μυσος τοσουτον, και νομος γεγονεν η παρανομια. Ουδεις δεδοικεν, ουδε τρεμει λοιπον. Ουδεις αισχύνεται, ουδε θρια, αλλα και εγκαλλωπίζεται τώ γέλωτι τούτω, και μαινεσθαι δοκουσιν οι σωφρονούντες, και παραπαίειν οι νουθετουντες. καν μεν ασθενέστεροι τυχωσιν οντες, συνεκόπησαν ταις πληγαις. αν δε δυνατωτεροι, χλευάζονται, γελωνται, μυρίοις πλυνονται σκώμμασιν. Ουδε οφελος δικαστηρίων, ουδε νομών ουδε παιδαγωγων, ου πατέρων, ουκ ακολουθων, ου διδασκαλων. τους

μεν γαρ ισχυσαν διαφθειραι χρημασιν, οι δ' οπως αυτοις μισθος γενοιτο μονον ορωσι των δε επιεικέστερων και φροντιζοντων της των εμπιστευθεντων αυτοις σωτερίας, οι μεν κλεπτονται ραδίως και απατωνται, οι δε και δεδοικασι των ακολαστων την δυναμιν. Ραον γαρ αν τις υποπτευθεις επι τυραννίδι διασωθείη, η των μαρων εκει

νων

απαγειν πειραθεις, τας εκεινων διαφυγοι χειρας ποτε Ουτω καθαπερ επ' ερημίας πολ λης, εν μεσαις ταις πολεσιν αρρενες εν αρσεσιν της αισχημοσυνην κατεργαζονται. Ει δε τινες ταυτας διεφυγον τας παγας, την γουν πονηρον των τα τοιαυτα υβριζομενων δυσκολως διαφεύξονται δοξαν. Πρωτον μεν, οτι ολιγοι σφοδρα εισι, και ταυτη ραδίως αν τω πονηρων κρυπτοιντο πληθει δευτερον, οτι και αυτοι οι μιαροι και εναγείς εκείνοι δαίμονες, ουκ έχοντες ετερως αμύνασθαι τους υπερι

gravissimum sane est, sed longe atrocius, quod res tam exsecranda ingenti cum audacia perpetretur, ita ut facinus adeo legitimum in legem transierit. Nemo jam metuit, nemo perhorrescit, nemo veretur aut erubescit, ridetur: ipsi temperantes sed quasi de re bene gesta tores furere: qui si imbecilinsanire videntur, et moniliores fuerint, verberibus afficiuntur ; sui potentiores, irridentur, illuduntur, aut probris resperguntur innumeris. Nihil jam tribunalia, nihil leges Valent; non pedagogi, non patres, non assectæ, non magistri: alii enim pecuniis corrupti sunt, alii id solum curant ut merces solvatur; ex iis vero qui frugi sunt et sibi concreditorum saluti prospiciunt, alii facilè circumveniuntur ac decipiuntur, alii impudicorum potentiam reformidant. Facilius enim elabatur qui in affectatæ tyrannidis suspicionem venerit, quam ipsorum effugiat manus qui pueros ab exsecrandis illis hominibus abducere tentaverit. Sic mediis in urbibus, quasi in vasta solitudine, masculi in masculos turpitudinem exercent. Quod si qui hos laqueos effugerint, malam tamen sceleratorum famam difficile vitabunt: primo quidem, quia admodum pauci cum sint, improborum multitudine facile obruuntur; secundo quia

δοντας αυτων, ταυτη σπουδαζουσιν αδικειν" Επειδη γαρ ουκ ισχυσαν καιριαν δουναι πληγην, ουδ' αυτης καθικεσθαι της ψυχης, τον γουν εξωθεν αυτοις περικείμενον τρωσαι κοσμον επιχειρουσι, και την ευκλειαν απασαν ανελειν. Οθεν και πολλων θαυμαζοντων ηκουσα, και τημερον ομβρος ετερος κατενεχθη πυρος, πως ουδέπω τα των Σοδομών επαθεν ημιν η πολις, τοσουτω χαλεπωτερας αξια κολασεως ουσα, οσον μηδε τοις εκείνων εσωφρονισθη

πως

ουδεπω

κακοις

detestandi illi ac scelesti damones, cum contemtores suos

alio modo ulcisci nequeant, hac via lædere conantur. Quia enim letale illis vulnus infigere non possunt, neque usque ad animam pertingere, exteriorem saltem ornatum lædere, bonamque famam omnem

auferre nituntur.

Quamobrem multos audivi, qui se mirare dicerent, quod nondum hodieque imber alius igneus delapsus sit, quodque non paria cum Sodomis, urbs nostra passa sit, quæ eo graviore supplicio digna est, quod ne illius quidem cladis exemplo emendatur.

S. J. Chrys. Archiep. Constantin. Epistolæ.-(Tom. iii. p. 634. Benedictine edition ut supra. Parisiis. 1837.) Τη δεσποινη μου, τη αιδε Dominæ meæ summopere θεοφιλέστατη venerandæ ac religiosissim διακόνω Ολυμπιαδι, Ιωαννης Olympiadi, diaconissæ, Joanεπισκοπος εν Κυρίω χαιρειν. nes Episcopus salutem in Επιστ. α. Domino, Epist. 1.

σιμωτατη και

[ocr errors][merged small][merged small]
[blocks in formation]

τους

μενους μονον, ουκ ουρανον, ου πελαγος φαινομενον, αλλα σκοτος παντα βαθυ και αφεγγες και ζοφώδες, ως ουδέ πλησιον επιτρέποντα βλεπειν, και πολυν τον παταγον των κυμάτων, και θηρια θαλαττια παντοθεν τοις πλεουσιν επιτιθεμενα. Μαλλον δε μεχρι τινος διωκομεν ακιχητα;

Οιαν γαρ αν ζητησω των παρόντων κακων εικόνα ηττωμενος ο λογος αναΑλλ' χωρει. όμως και ταυτα ιδων ουκ απογινωσκω της χρηστοτέρας ελπιδος, την κυβερνητην τουδε του παντος εννεων, ος ου τεχνη περιγίνεται του χειμωνος, αλλα νευματι λυει την ζαλην. κ. τ. λ.

si vis, eorum etiam qui fiunt imaginem quandam effingam, quo clariorem tibi tragoediam reddam. Mare cernimus ab imis usque gurgitibus undique revulsum, nautas mortuos summa unda natantes, alios pessum euntes, navium tubulas dissolutas, perrupta et lacerata vela, malos effractos, remos e nautarum manibus elapsos, naucleros gubernaculorum loco tubulatis insidentes, manus genibus innectentes, atque in eam consilii inopiam redactos, ut tantummodo lugeant ac gemitus et ejulatus edant; non cœlum, non mare conspiciunt, sed densas atque obscuras tenebras caliginemque tantum, ut ne propinquos quidem perspicere sinat, ingentem denique fuctuum sonitum, ac marinas belluas in eos, qui navigant, omni ex parte impetum facientes. Imò vero quousque id persequimur, quod consequi non possumus? Quamcumque enim præsentium calamitatum effigiem requiram, oratio vi malorum superata, pedem refert. Caterum, etiamsi hæc perspicio, tamen meliorum rerum spem non amitto; hujusce universitatis Gubernatorem ante animum proponens, qui non arte atque industria tempestatem superat, rerum mutu solo procellam frangit.

(Tom. iii. p. 483.

S. J. Chrysost. Archiep. Constantin. (Tom. iii.

Editio ut supra.)

Ομιλια. Οτε Σατορνίνος και Αυρηλιανος εξωρίσθησαν, και Γαινας εξηλθε της πολεως, και περι φιλαργυρίας.

[blocks in formation]

Homilia. Cum Saturninus et Aurelianus acti essent in exsilium, et Gainas egressus esset e civitate; et de avaritia.

Quid ita tandem? Quia tempus malum est, quia omnis frater insidiatur calcaneo, et omnis amicus dolosè incedit, (Jer. ix. 4. Non est amicus tutus, non frater firmus. Sublatum est caritatis bonum; civile bellum occupat omnia, civile et non apertum, sed obumbratum. Innumeræ ubiMulta que simulatæ facies. ovium vellera, innumeri ubique lupi sub his occultati : ut jam inter hostes aliquis tutius vixerit, quam inter eos qui videntur amici. Qui heri labantur, hodic repente comadulabantur, qui manus oscuperti sunt hostes, abjectisque arvis facti sunt omnibus accusatoribus acerbiores; pro quibus hesterno die gratias agebant, hos nunc incusant et calumniantur. Quæ est igitur horum omnium causa ? Pecuniarum amor, vesana divitiarum cupiditas, morbus insanabilis, fornax quæ nunquam exstinguitur, tyrannis

quaquaversum per orbem terrarum diffusa.

totum

S. J. Chrysost. Archiep. Constantin. in Epist. 1. ad Cor. Hom. XXXVI. Tom. x. p. 396.-(Bened. edit. ut supra.)

πασης

Τοτε και αι οικιαι εκκλησιαι ησαν. Νυνι δε και η εκκλησια οικια, μαλλον δε και οικίας χειρων. Εν οικία μεν γαρ πολλην και ευταξιαν ίδοι τις αν. Και γαρ η κυρια της οικίας επι του θρονου καθηται μετα ευσχημοσονας απασης, και αι θεραπαινίδες μετα της ησυχίας υφαίνουσι, και οικέτων έκαστος το επιταχθεν μετα χειρας εχει. Ενταυθα δε πολυς ο θορυβος, πολλη η συγ

χυσις,

των

και καπηλειου ουδεν διενηνοχε τα παρ' ημιν. Τοσουτος ο γελως, τοσαυτη η ταραχή, καθαπερ εν βαλανείοις, καθαπερ κραζοντων, θορυ

εν αγοραις βουντων απαντων.

μη γαρ ουκ έχετε οικίας εις το φλυαρειν; η της εκκλησίας του Θεου καταφρονειτε, και διαφθειρετε και τους σωφρονειν και ησυχάζειν βουλομενους ; Αλλ' ηδυ και φιλον ημιν τοις γνωριμοις διαλεγεσ θαι; Ου κωλυω τουτο, αλλ' εν οικια, αλλ' εν αγορα, αλλ' εν βαλανείοις γινεσθω η γαρ εκκλησία ου διαλέξεως, αλλα διδασκαλιας χωριον εστι. Νυνι δε της αγοράς ουδεν διενηνοχεν. Ει δε μη τολμηρον ειπειν, ταχα ουδε της σκηνης Ουτω των εκεί πορνευομενων γυναικων ασελγεστερον αι ενταυθα συλλεγόμεναι καλλωπίζονται. Διο δη πολλους και ενταυθα εφελκονται των ακολαστων, και αν τε πειραται τις, η βουληται

Tunc etiam domus erant ecclesiæ; nunc autem etiam ecclesia est domus, vel potius quavis domo deterior. Nam in domo quidem bene constitutum videris ordinem; domina quippe domus sedet in solio cum omni honestate, modestia, et decore, et ancillæ texunt cum silentio, et singuli in famulis habent id, quod est eis mandatum. Hic autem multus est tumultus, magna confusio et a caupona nihil nostra differunt; tantus est risus, tanta perturbatio, sicut in balneis sicut in foro clamantibus omnibus et tumultuantibus.

Annon habetis domos ad nugandum? An Dei ecclesiam despicitis, et eos etiam corrumpitis qui volunt esse modesti et quieti ? At vobis est suave et jucundum alloqui eos qui sunt vobis noti? Non hoc prohibeo, sed domi, sed in balneis fiat; ecclesia enim non est colloquii locus, sed doctrinæ. Nunc autem nihil differt a foro; et, si non sit dictu audacius, forte neque a scena; adeo iis, quæ illic scortantur, lascivius et impudicius ornantur quæ hic conveniunt. Ideò multos quoque impudicos hic attrahunt ; et si quis tentet, aut velit corrumpere mulierem,

« PredošláPokračovať »