VITA,

E VETUSTO EXEMPLARI DESCRIPFA.

QUINIUS HORATIUS FLACCUS, Venufinus, patre, ut ipfe quidem tradit, libertino, et exactionum coactore; nt verò creditum cft, falfamentario: cùm illi quidam in altercatione exprobraffet, Quo. ties ego vidi patrem tuum brachio fe emungentem? Bello Philippenfi excitus à M. Bruto imperatore, tribunus militum meruit: victifque partibus, veniâ impetratâ, scriptum Quæftorium comparavit: ac primò Mæcenati, mox Augufto in gratiam infinuatus, non mediocrem in amborum amicitiâ locum tenuit. Maecenas quantopere eum dilexerit, fatis demonftratur illo epigrammate; Ni te vifceribus meis, Horati, Plus jam diligo, tú tuum fodalem Hinno me videas frigofiorem.

Sed multo magis extremis, tali ad Auguftum elogio; Horatii Flacci, ut mei, efto memor.

Auguftus epiftolarum quoque ei officium obtulit; ut hoc ad Mæcenatem fcripto fignificat, Antè ipfe fufficiebam fcribendis epiftolis amicorum: nunc occupatiffimus et infirmus, Horatium noftrum te cupio adducere. Veniet igitur ab iftâ parasiticâ menfâ ad hanc regiam, et nos in epiftolis fcribendis adjuvabit. Ac ne. recufanti quidem aut fuccenfuit quidquam, aut amicitiam fuam fuggerere deftitit. Exftant epiftolæ, è quibus, argumenti gratiâ, pauca fubjeci Sum

Sume tibi aliquid juris apud me, tanquam fi convicter mihi fueris. Rectè enim, et non temerè feceris: quoniam id usûs mibi tecum effe volui, fi per valetudinem tuam fieri poffit. Et rurfus; Tui qualem habeam memoriam, poteris ex Septimio quoque noftro audire: nam incidit ut coram illo fieret à me tui mentio. Neque enim, fi tu fuperbus amicitiam noftram fprevifti, ideo nos quaque avu OFOVOUμLEV. Scripta quidem ejus ufque adcò probavit, manfuraque perpetuò credidit, ut non modò Seculare carmen componendum injunxerit ; fed et Vindelicam victoriam Tiberii Drufique, privignorum fuorum: eumque coëgerit propter hoc, tribus Carminum libris ex longo intervallo quartum addere: poft Sermones verò lectos quofdam, nullam fui mentionem factam ita fit queftus; Iratum me tibi fcito, quòd non in plerifque ejufmodi fcriptis mecum potiffimùm loquaris. An vereris ne apud pofteros infame tibi fit, quòd videaris familiaris nobis effe? Expreffitque Eclogam, cujus initium est,

Cum tot fuftineas et tanta negotia folus,
Res Italas armis tuteris, moribus ornes,
Legibus emendes; in publica commoda peccem,
Si bongo fermone morer tua tempora, Cæfar.

Habitu corporis brevis fuit, atque obefus: qualis et à femetipfo in Satyris describitur, et ab Augusto, hac epiftolâ; Pertulit ad me Dionyfius libellum tuum : quem ego (ne accufem brevitatem) quantulufcunque eft, boni confulo. Vereri autem mihi videris ne majores libelli tui fint, quàm ipfe es: fed fi tibi fatura deeft, corpufculum non deeft. Itaque licebit in fextariolo fcribas ; cùm circuitus voluminis tui fit byxwdisaros; ficut eft ventriculi tui.

Vixit plurimùm in feceffu ruris fui Sabini, aut Tiburtini: domufque ejus oftenditur circa Tiburni luculum. Venerunt in manus meas et Elegi fub ejus titulo, et Epiftola prosâ oratione, quafi commendantis fe Mæcenati: fed utraque falfa puto: nam Elegi vulgares. Epistola autem obfcura; quo vitio minimè tenebatur. Natus eft vi. Id. Decemb. L. Cottâ et L. Torquato Confulibus. Deceffit v. Cal. Decemb. C. Marcio Cenforino et C. Afinio Gallo Confulibus, post nonum et quinquagefimum annum hærede Augusto palàm nuncupato; cùm, urgente vi valetudinis, non fufficeret ad obfignandas teftamenti tabulas. Humatus et conditus eft extremis Efquiliis, juxta Mæcenatis tumulum,

EJUSDEM

EJUSDEM HORATII VITA, IN EODEM CODICE

ALITER DESCRIPTA.

QUINTUS HORATIUS FLACCUS libertino patre hatus in Apuliâ, cum parente in Sabinos commigravit. quem cum pater puerum Romam mififfet in ludum litterarium, parciffimis eruditus impenfis, anguftias patris vicit ingenio, coluitque adolefcens Brutum, fub quo tribunus militum civili bello militavit: captufque à Cæfare poft multum tempus, beneficio Macenatis non folum fervatus, fed etiam in amicitiam receptus eft. quapropter Mæcenati et Augufto in omnibus fcriptis fuis venerabiliter affurgit. Scripfit autem Carminum lib. IV. Epodon 1. Carmen Sæculare. Sermonem lib. 11. Epiftolarum 11. De arte poetica 1. Commentati funt in illum Porphyrion, Modeftus, Helenius Acron. Omnium autem optime Acron.

Q. HORATII

Q. HORATII FLACCI

CARMINUM

LIBER I.

AD MECENATEM.

ODE I.

MACENAS atavis edite regibus,

O et præfidium et dulce decus meum,
Sunt quos curriculo pulverem Olympicum
Collegiffe juvat; metaque fervidis
Evitata rotis, palmaque nobilis
Terrarum dominos evehit ad Deos.
Hunc, fi mobilium turba Quiritium
Certat tergeminis tollere honoribus ;
Illum, fi proprio condidit horreo
Quidquid de Lybicis verritur areis ;
Gaudentem patrios findere farculo
Agros, Attalicis conditionibus
Nunquam dimoveas, ut trabe Cypriâ
Myrtoum pavidus nauta fecet mare.
Luctantem Icariis fluctibus Africum
Mercator metuens, otium et oppidi
Laudat rura fui: mox reficit rates
Quaffas, indocilis pauperiem pati.
Eft qui nec veteris pocula Maffici,
Nec partem folido demere de die
Spernit, nunc viridi membra fub arbuto
Stratus, nunc ad aquæ lene caput facræ.

B

5

10

15

20

Multos