Obrázky na stránke
PDF
ePub

ascendit in Petri navim. Hæc est illa navis quæ ad

huc secundùm Matthæum fluctuat, secundùm Lucam replétur piscibus; ut et princípia Ecclésiæ fluctuantis, et posterióra exuberantis agnoscas; pisces enim sunt, qui hanc enavigant vitam. Ibi adhuc discípulis Christus dormit, hic præcipit. Dormit enim tépidis, perfectis vigilat. î. Dóminum,p. 166.

Lectio viij.

Anctus Lucas eam sibi navim, in qua Petrus piscarétur, elégit. Non turbatur ista quæ Petrum habet, in qua prudentia návigat, abest perfidia, fides spirat. Quemadmodum enim turbari póterat, cui præerat is, in quo Ecclési firmamentum est ? Illic ergò turbatio

ubi módica fides: hic secúritas, ubi perfecta dilectio. Dénique etsi áliis imperátur ut laxent rétia sua; soli tamen Petro dicitur: Duc in altum; hoc est, in profundum disputationum. Quid enim tam altum quàm altitúdinem divitiarum vidére, scire Dei Fílium, et professiónem divinæ generatiónis assumere? Quam licèt mens non queat humána plenæ ratiónis investigatióne comprehendere; fidei tamen plenitudo compléctitur.

R. Audíte, p. 166.

Lectio ix.

[ocr errors]

Am etsi non licet mihi scire quemadmodum natus sit; non licet tamen nescíre quòd natus sit. Sériem generatiónis iguóro sed auctoritátem generatiónis agnosco. Non interfúimus cùm à Patre Dei Filius nascerétur, sed interfuimus cum à Patre Dei Filius dicerétur. Si Deo non crédimus, cui crédimus? Omnia enim quæ crédimus, vel visu crédimus vel auditu : visus sæpè fállitur, audítus in fide est.

[ocr errors]

R. Ineámus, p. 167. Ad Benedictus, Ant. 7.E. Rumpebátur rete eórum ; et annuérunt sociis qui erant in ália navi, ut venírent; et venérunt et implevérunt ambas navículas, ita ut penè mergerentur. Luc 5.

Oratio.

[ocr errors]

A nobis, quæsumus

D'Domine, ut et mundi cursus pacificè nobis tuo órdine dirigátur, et Ecclésia tua tranquillâ devo❤ tióne lætétur. Per Dómi

num.

Ad Magnificat, Ant. 2. B. Simon Petrus procidit_ad génua Jesu, dicens: Exi à me, quia homo peccátor sum, Dómine: stupor enim circumdederat eum, et omnes qui cum illo erant, in captúra píscium quam céperant. Luc. 5.

Oratio ut suprà ad Laudes.

[merged small][ocr errors]

in unam de civitátibus Juda ? Et ait Dóminus ad eum: Ascende. Dixitque David: Quo ascendam? Et respondit ei: In Hebron. Ascendit ergò David, et duæ uxóres ejus, Achinoam Jezraëlites, et Abigail uxor Nabal Carméli: sed et viros qui erant cum eo, duxit David singulos cum domo sua, et mansérunt in óppidis Hebron. Veneruntque viri Juda, et unxérunt ibi David, ut regnáret super domum Juda.

R. Si in toto, p. 163. Lectio ij. T nuntiátum est DaEvid, quod viri Jabes Gálaad sepelissent Saül. Misit ergò David nuntios ad viros Jabes Gálaad, dixitque ad eos: Benedicti vos à Dómino, qui fecistis misericórdiam hanc cum dómino vestro Saül, et sepelistis eum. Et nunc retribuet vobis quidem Dóminus misericórdiam et veritatem; eò quòd fecistis verbum istud. Confortentür manus vestræ et es tote fil fortitudinis; licèt enim mortuus sit dóminus vester Saul, tamen me unxit domus Juda in regem sibi.

[ocr errors]

Pars Estiva.

A

. Nolite, p. 163.
Lectio iij.

Bner autem filius Ner, princeps exércitûs Saül, tulit Isboseth filium Saül et circumduxit eum per cas

per Galaad, et super Gessúri, et super Jézraël, et super Ephraïm, et super Bénjamin, et super Israël universum. Quadraginta aunórum erat Isboseth filius Saul, cùm regnáre cœpisset super Israël, et duobus annis regnavit: sola autem domus Juda sequebátur David. Et fuit númerus diérum quos commorátus est David, ímperans in Hebron super domum Juda, septem annorum et sex ménsium.

R. Numquid, p. 164. FERIA TERTIA. De libro secundo Regum. Lectio j. Cap. 3. Um esset prælium inter domum Saül et

C

Adomum David, Abner filius Ner regébat do→ mum Saül. Fuerat autem Saüli concubína nómine Respha, filia Aïa. Dixitque Isboseth ad Abner : Quare ingressus es ad concubínam patris mei ? Qui irátus nimis propter verba Isboseth ait: Numquid caput canis ego sum adversùm Judam hodie, qui fécerim misericórdiam super domum Saül patris tui, et super fratres et próximos ejus, et nou trá

19

[ocr errors]
[ocr errors]

didi te in manus David et tu requisisti in me quod argueres pro muliere hodie. Hæc faciat Deus Abner, et hæc addat ei, uisi quomodo juravit Dóminus David sic faciam cum eo ut transferátur regnum de domo Saul, et elevétur thronus David super Israël, et super Judam, à Dan usque Bérsábee. Et non pótuit respondére ei quidquam, quia metuébat illum.

. Confortare, p. 164. Lectio ij. Isit ergò Abner núnMtios ad David pro se,

dicentes: Cujus est terra? Et ut loquerentur: Fac mecum amicitias, et erit

manus mea tecum, et redycam ad te universum Israël. Qui ait: Optimè; ego faciam tecum amicítias; sed unam rem peto à te, dicens: Non videbis fáciem meam antequàm adduxeris Michol, filiam Saul; et sic vénies, et vidébis me. Misit autem David nuntios ad Isboseth filium Saül, dicens: Redde uxórem meam Michol, quam despondi mihi centum præputiis Philisthiim. Misit ergo shoseth, et tulit eum à viro suo Phaltiel, to Lais. P. Oculi, p. 165.

S

Lectio iij.

[ocr errors]

Ermouem quoque intulit Abner ad seniores Israël, dicens: Tam heri quàm nudiustértius que

r

ebatis David ut regnáret uper vos nunc ergò fácite; quóniam Dóminus locútus est ad David, dicens: lu manu servi mei David salvabo. pópulum meum Israël de manu Philisthiim, et ómuium inimicórum ejus. Locútus est autem Abner étiam ad Benjamin. Et ábiit ut loquerétur ad David in Hebron ómnia quæ placuerant Israéli, et universo, Benjamin. Venitque ad David in Hebron cum viginti viris et fecit David Abner, et viris ejus qui vẻnerant cum €0 convívium. Et dixit Abner ad David: Surgam, ut cóngregem ad te dóminum meum regem omnem Israël, et ineam tecum fœdus, et imperes ómnibus, sicut desiderat ánima tua.

. Usquequò, p. 165. FERIA QUARTA. De libro secundo Regum, Lectio j. Cap. 4. Enientes filii Remmon Berothitæ, Re

gressi sunt, fervente die, domum Isboseth qui dormiébat super stratum suum meridie. Et ostiaria domûs purgans triticum, obdormivit, Ingressi sunt autem domum latenter assumentes spicas tritici, et percussérunt eum in inguine Rechab et Baaną frater ejus, et fugerunt.

[ocr errors]

Cum autem ingressi fuissent domum, ille dormie bat super lectum suum in conclavi, et percutientes interfecerunt eum; sublatóque cápite ejus, abiérunt per viam deserti totâ noc

té, et attulerunt caput 15 boseth ad David in Hebron; dixeruntque ad regem: Ecce caput Isboseth filii Saül inimici tui, qui quærebat ánimam tuam et dedit Dóminus dómino meo regi ultiónem hódié de Saul, et de sémine ejus. R. Dóminum, P. 166. Lectio

lierunt in sepulchro Abner in Hebron.

R. Audite, Levitæ, p.

[blocks in formation]

Respondeus autem Das quoque et seniores Israël

vid Rechab et Báana fratri ejus, filiis Remmon Berothite, dixit ad eos Vivit Dóminus, qui éruit ánimam meam de omni angústia, quóniam eum qui annuutiaverat mihi et dixerat: Mórtuus est Saul, qui putabat se próspera nuntiáre ténui, et occídi eum in Siceleg, cui oportébat mercedem dare pro nuntio: quantò magis nunc, cùm hómines impii interfecérunt virum 11nóxium in domo sua, super lectum suum, quæram sanguinem ejus de manu vestra, et áuferam vos de terra? Præ cépit itaque David púeris suis, et interfecérunt eos: præcidentesque manus et pedes eórum, suspendérunt eos super piscinam in Hebron; caput autem Is boseth tulérunt, et sepe

non

ad regem in Hebron, et percussit cum eis rex David foedus in Hebron coram Dómino; unxeruntque David in regem super Israël. Filius triginta an nórum erat David', cùm regnare cœpisset, et quadraginta annis regnavit, In Hebron regnávit super Judam septem annis et sex méusibus: in Jerúsalem autem regnávit triginta tribus annis super omnem Israël et Judam. Et abiit rex et omnes viri qui erant cum eo, in Jerúsalem ad Jebusaum habitatórem terræ: dictumque est David ab eis non ingredieris huc, nisi abstuleris cæcos et claudos dicentes : Non ingrediétur David huc, Cepit autem David arcem Sion, hæc est civitas David.

[ocr errors]
[ocr errors]

R. Ineámus, p. 167.

[ocr errors]

rursum

FERIA QUINTA. De libro secundo Regum. Lectio j. Cap. 6. Ongregavit David omnes electos ex Israël triginta millia. Surrexitque David, et abiit, et universus pópu lus qui erat cum eo de viris Juda, ut addúcerent arcam Dei, super quam invocátum est nomen Dómini exercituum, seden tis in Cherubim super eam Et imposuerunt arcam Dei super plaustrum novum ;, tuleruntque eam de domo Abinadab, qui erat in Ga baa: Oza autem et Ahio filii Abinadab, minábant

meritáte qui mórtuus est ibi juxta arcam Dei. Contristátus est autem David, eò quòd percussisset Dóminus Ozam; et vocátum est nomen loci illius Percussio Oza

usque 111 diem hanc. Et extimuit David Dominum in die illa, dicens: Quómodo ingrediétur ad me arca Dómini? Et noluit divertere ad se arcam Dómini in civitátem David; sed divertit eam in domum Obédedom Ge thai,

[ocr errors]

1. Nolite declináre, p 165.

Lectio iij.

[ocr errors]

T habitavit arca Do

plaustrum novum. Cùm- Emini in domo Obéde

que tulissent eam de domo Abinadab, qui erat in Gábaa, custódiens arcam Dei, Ahio præcedébat

arcam. David autem et omnis Israël ludébant coram Dómino in ómnibus lignis fabrefactis, et cítharis, et lyris, et tympanis, et sistris, et cymbalis.

. Si in toto, p.163.

dom Gethæi tribus mensibus: :et benedixit Dóminus Obédedom, et omnem domum ejus. Nuntiatumque est regi David quòd benedixisset Dóminus 0bédedom, et ómnia ejus propter arcam Dei. Abiit ergo David, et adduxit arcam Dei de domo Obédedom in civitátem David cum gaudio: et erant cum David septem chori, et víctima vituli. Cùmque transcendissent qui portábant arcam Dómini sex passus, immolábat bovem el arietem, et David saltábat totis viribus ante Dóminum.

Lectio ij. Ostquam autem venéPR runt ad Arcam Nachon, extendit Oza manus ad arcam Dei, et tenuit eam; quóniam calcitrabant boves, et declinavérunt eam. Iratusque est indignatióne Dóminus contra Ozam, et percussit eum super te- 164.

R. Numquid vult, p.

« PredošláPokračovať »