Quot damna, curæ, fúnera! Verùm, parátus jam tibi Finis labóris árdui, Mercesque: bissénos thronus Te poscit inter júdices. Uni sit et trino Deo Supréma laus, summum decus, De nocte qui nos ad suæ Lumen vocávit glória. Amen. IN I. NOCTURNO. Ant. 7. ç. Hábeo glóriam in Christo Jesu ad Deum.Rom.15. Ant. 2. D. Mihi ómnium sanctórum mínimo data est grátia hæc, in Géntibus evangelizáre investigábiles divitias Christi. Eph. 3. Ant. 3. à. Dóminus mihi ástitit, et confortávit me, ut per me prædicátio impleátur, et áudiant omnes Gentes. Tim. 4. 2. V. Occulta sapiéntiæ tuæ. B. Manifestasti mihi. Ps. 50. Lectiones de Script. B. Pósitus sum ego prædicátor, et Apóstolus, et magister Géntium. Ob quam causam étiam hæc Pátior, sed non confundor. Scio enim cui crédidi. v. Clamávi ad te, Dómine, dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terrâ vivéntium. Pátior. 2. Timoth. 1. Ps. 141. B. Evangélium, quod evangelizátum est à me, non (est) secundùm hóminem: Neque enim ego ab hómine accépi illud, neque didici, sed per revelatiónem Jesu Christi.. Dixit Dóminus ad me: Ecce dedi verba mea in ore tuo. * Neque. Gal. 1. Jer. 1. R. Sermo meus, et prædicátio mea non in persuasibílibus humánæ sapiéntiæ verbis, sed in ostensióne Spíritûs, et virtútis: * Ut fides vestra non sit in sapiéntiâ hóminum, sed in virtúte Dei. y. Mihi dedit Deus dícere ex senténtiâ, et præsúmere digna horum, quæ mihi dantur. Ut fides. Glória. * Ut fides. 1. Cor. 2. Sap. 7. IN II. NOCTURNO. Ant. 1. a. Signa Apostolátus mei facta sunt super vos in omni patiéntiâ; in signis, et prodígiis, et virtútibus. z. Cor. 12. Ant. 4. J. Ego libentíssimè impendam, et superimpendar ipse pro animábus vestris. Ibid. Ant. 8. G. Omnia sustíneo propter electos, ut et ipsi salútem consequantur, quæ est in Christo Jesu. 2. Timoth. 2. . Omnibus ómnia factus sum, B. Ut omnes fácerem salvos. 1. Cor. 9. De Sermóne sancti Joannis Chrysostomi. Homil. 4. in cap. 2. Epist. 2. ad Timoth. §. 3. 4. Lectio iv. PAULUS Cilix erat, Coriá rius erat; inops, externæ sapiéntiæ expers; sæpe in fame degébat, et incoenátus dormiébat; homo nudus, nec quo operirétur habens. Neque hæc tantùm; sed étiam in vínculis; cum latrónibus, præstigiatóri-| solvit, tyrannos ad tacendum bus, sepulcrórum effossóribus, cómpulit, philosophórum linhomicídis, (Neróne) jubente, guas obstruxit, orbem Deo constitútus est, et tanquàm obtulit, bárbaris ut philosomaléficus verberabátur...Tanta pharentur suásit, ómnia quæ est Christi virtus: caténa co-in terrâ erant composuit, et rónam régiam vicit; et hæc quæ in coelo, ut vóluit coaptálongè illâ splendidior visa est. vit, ligans quos volébat et Pannis squalléntibus amictus, solvens illic, secundùm datam útpotè in cárcere hábitans, et sibi poténtiam. magis quàm púrpura illa,omnes ad se convertébat per illa circumpósita víncula. Humi jacébat detentus et inclinátus, et illo qui curru áureo vehebátur relicto, omnes illum attenti respiciébant. B. In labóre (fui,) et ærumnâ, in vigíliis multis, in fame, et siti, in jejuniis multis, in frigore, et nuditáte, * Præter illa, quæ extrínsecùs sunt, instántia mea quotidiána, sollicitúdo ómnium Ecclesiárum. B. Cùm liber essem ex óm-. Die noctùque æstu urébar, nibus, *Omnium me servum et gelu, fugiébatque somnus ab feci, ut plures lucrifácerem. óculis meis. Præter. 2. Cor. V. Non soli mihi laborávi, sed 11. Genes. 31. ómnibus exquiréntibus veritátem. * Omnium. 1. Cor. 9. Eccli. 24. quæ UIS mihi nunc déderit, ut Qoo corpus Pauli complectar, ut sepulcro hæream, ut púlverem vídeam córporis illíus Christo déerant adimplentis, stigmata illíus gestantis, prædicatiónem ubique disseminantis? Oris hujus púlverem vidére vellem, quo magna et arcána Christus locútus est, et majóra quàm per seipsum; ut enim majóra per discípulos suos operátus est, ita et majóra locútus est: per quod Spíritus mirabília illa orácula orbi cóntulit. Quid enim non operátum est os illud exímium? Dæmonas éxpulit, peccáta Lectio vj. §. 3. V manuum caténis constricELLEM púlverem vidére tárum, per quarum impositiónem Spíritus dabátur, per quas hæ litteræ scriptæ sunt: Vidéte, inquit,quálibus litteris scripsi vobis manu meâ; ac rursùm, salutátio meâ Pauli manu. Mánuum, inquam, illárum, quas videns vípera, in rogum cécidit. Vellem púlverem vidére oculórum probè excæcatórum, et posteà rursùs vidéntium ad salútem orbis, qui et Christum in córpore vidére dignáti sunt, qui terréna vidébant, et non vidébant, qui illa quæ non videntur videbant, qui somnum non nóverant, qui médiis in nóctibus vigilábant, qui non éadem quæ ínvidi patiebantur. Vellem quoquè púlverem vidére pedum illórum, qui orbem peragrantes non labo rábant, qui in ligno vincti e- | Léctio sancti Evangélii secunrant, quandò cárcerem concussit; qui terram habitátam et inhabitátam circuiérunt, ac dùm Matthæum. Lectio vij. Cap. 10. Sæpè vias emetiebantur. Et I discípulis suis: Ecce ego N illo témpore; Dixit Jesus quid opus est singula recen-mitto vos sicut oves in médio sére? Vellem sepulcrum vidé-lupórum. Estóte ergò prudenre, ubi jacent arma justítiæ, tes sicut serpentes et simplices arma lucis, membra nunc visicut columbæ. Et réliqua. véntia, et mórtua dum ille víveret, in quibus ómnibus vi- Homília sancti Joannis Chryvébat Christus, quæ crucifixa erant mundo, membra Christi, quæ Christum induébant, templum Spíritus, ædificium sanctum, quæ Spíritu ligáta erant, quæ confixa erant timóre Dei, quæ stigmata Christi habébant. sóstomi. 33. in Matth. n. 2. IC dícere vidétur : Nolíte Sturbári, si cùm vos inter lupos mitto, tanquàm oves et columbas esse jubeo : nam etsi possum contrárium quoquè præstáre, et non permittere B. Argentum et aurum, aut ut grave áliquid patiámini, nec vestem nullius concupívi, sicut | lupis tanquàm oves subjecti siipsi scitis:*Quóniam ad ea, quæ tis, sed efficere ut leónibus termihi opus erant, et his, qui ribilióres evadátis; tamen sic mecum sunt, ministravérunt éxpedit fieri: hoc et vos quomanus istæ. . Testis est Dó-què illustrióres fáciet, et meam minus, adversùm vos, et tes-declarábit virtútem. Sic enim tis Christus ejus in die hâc, pósteà dixit Paulo: Súfficit tiquià non invenéritis in manu bi grátia mea; nam virtus mea meâ quippiam. Quóniam. in infirmitáte perficitur. Ipse Gloria. Quóniàm. Act. 20. 1.ígitur vos mansuetudine oves Reg. 12. IN III. NOCTURNO. Ant. 3. à. Adímpleo ea, quae desunt passiónum Christi, in carne mea. Colos. I. Ant. 5. a. Omnia autem fácio propter Evangélium: ut párticeps ejus efficiar. 1. Cor. 9. Ant. 6. F. Pro (Evangélio) legatióne fungor in caténâ, itá ut in ipso áudeam, prout oportet me loqui. Ephes. 6. . Dóminus firmamentum meum, K. Et refúgium meum, et liberátor meus. Ps. 17. efféci. Cùm enim ait : Ego mitto vos sicut oves, illud occultè innuit: Ne igitur ánimo dejiciámini; certè enim scio hâc potíssimùm mansuetúdine ubíque invictos vos esse futúros. R. Ego sic curro, non quasi in incertum : sic pugno, non quasì áerem vérberans: sed castigo corpus meum, et in servitútem rédigo: Ne fortè cùm áliis prædicáverim, ipse réprobus efficiar. V. Idcircò ipse me reprehendo, et ago poenitentiam. Ne fortè. 1.Cor. 9. Job. 42. créta Cæsaris fáciunt, regem Lectio viij. n. 4. No ON enim vos estis qui lo- álium dicentes esse Jesum. químini, sed Spíritus Pa-Ubique tribunália hujúsmodi tris vestri qui loquitur in vobis. opiniónibus præoccupáta eHabébant reges in médio sui rant, et auxílio superno mulduodecim hómines idiótas, tum egébant (Apóstoli), ut quos vínculis, flagellis, car-hoc utrumque probárent, et céribus, ut silérent, comminabantur: sed sicut rádii soláres vincíri néqueunt, sic lingua eórum ligárinon poterat. Quod ità fiébat, quià non ipsi erant qui loquebantur, sed virtus Spíritus sancti. Quâ virtúte Paulus Agrippa ministros, ipsumque Nerónem ómnium hominum flagitiosíssimum fácilè superávit. Dóminus enim mihi ástitit, ait, et confortávit me, et éruit me de ore leónis. B. Pláceo mihi in infirmitátibus meis, in contumeliis, in necessitatibus, in persecutió nibus, in angústiis pro Christo: Cùm enim infirmor, tunc potens sum. V. Non mihi contingat párcere ánimæ meæ in omni témpore.* Cüm. 2. Cor. 12. 1. Mach. 13. veram esse doctrinam quam prædicábant, et se commúnibus légibus non adversári; utque, dùm loquerentur de doctrínâ, ne viderentur leges subvértere; ac rursùs, dùm demonstráre conarentur se com múnia statúta non violáre, dógmatum puritátem ne corrúmperent: quæ ómnia vidébis et à Petro et à Paulo, et à cœteris ómnibus prudenter observáta. Quamvis enim ut factiósi et novatóres ubíque terrárum accusarentur; hanc tamen sus piciónem repulérunt, et contráriam sibi conciliárunt, quasi servatóres, curatóres ac beHæc autem ómnia ex ingenti néfici apud omnes celebráti. patiéntià operabantur. Quamobrem dicébat Paulus: Quotídiè mórior; et usquè in finem Lectio ix. n. 5. in perículis perseverávit. ES útique magna, virum .Ego jam delíbor, et temcircà stagna versári sóli-pus resolutiónis meæ instat. tum, circà pelles, et telónii Bonum certámen certávi, curmensam, sedéntibus tyrannis sum consummávi, fidem seret sátrapis, astántibus satellí-vávi: * In réliquo repósita est tibus strictis gládiis cùm mihi coróna justítiæ, quam omnes dénique pro tyrannis reddet mihi Dóminus. y. Vesstarent, solum ingressum, litígia ejus secútus est pes meus, gátum, prono cápite, potuisse viam ejus custodivi, et non vel os aperire. Etenim nec lo- declinávi ex eâ. * In réliquo. quendi, nec dógmata defen-Glória. Ego. 2. Tim. 4. Job. 23. dendi locum illis dabant; sed . Sacerd. Confitebor tibi tanquàm commúnes orbis pes-in natiónibus, Dómine: R. Et tes suppliciis deputábant: nómini tuo psalmum dicam. Hi omnes, aiebant, contrà de- Ps. 17. Deus, immaculáta via ejus : Capitulum. Philip. 4. CIO et humiliári, scio et Sabundáre: ubique et in omnibus institútus sum, et satiári, et esuríre, et abundáre, et penúriam pati. Omnia possum in eo, qui me confortat. HYMNUS. PAULO paupéries, spléndida Ingens moeror erat lætitiæ se- Terris hunc rétinet pródigus in suos Fratres solus amor, pro quibus óbviam Se totum vovet hóstiam. Tandem Roma virum vidit, inánium elóquium Dómini igne exami-Cultrix Roma deûm : Cæsaris nátum: scutum est ómnium sperántium in se. Quis est Deus præter Dóminum? et quis fortis præter Deum nostrum?... Vivit Dóminus, et benedictus Deus meus:* et exaltábitur Deus fortis salútis meæ... Proptéreà confitébor tibi, Dómine, in géntibus: * et nó mini tuo cantábo. Ant. 8. G. Nihil horum véreor: nec fácio ánimam meam pretiosiórem quàm me, dùmmodò consummem cursum meum. Act. 20. Ant. 3. c. Ego enim non solùm alligari, sed et mori in Jerúsalem parátus_sum propter nomen Dómini Jesu. Act. 21. in domum Infert ille fidem: sæva nec álligant Verbum víncula líberum. Mundo conspicuum ceu jubar émicat, Spargens perpétuum, quà grá- AEterno rútilat die. Par sit sancte tibi laus quoquè, Da Paulum, per iter quod do- |
