J de Udica me, Deus, et discerne causani meam gente non sancta: *ab homine iníquo et doJóso érue me; Quia tu es, Deus, fortitúdo mea: * quare me repulisti? et quare tristis incédo, dum affligit me inimícus? Emitte lucem tuam, et veritátem tuam : * ipsa me deduxéruut, et adduxérunt in montem sanctum tuum, et in tabernácula tua. Et introibo ad altáre Dei, ad Deum, qui lætíficat juventutem meam. * Confitebor tibi in cithara, Deus, Deus meus: quare tristis es anima mea, et quare conturbas me? Spera in Deo, quóniam adhuc confitebor illi : * salutáre vultûs mei, et Deus meus. Ant. Emitte, Dómine, lucem tuam, et veritátem tuam. Deus in domibus ejus cognoscétur, cùm suscípiet eam. Quéniam ecce reges terræ congregáti sunt, * convenérunt in unum. Ipsi videntes sic admiráti sunt, conturbáti sunt, commóti sunt : * apprehendit eos. tremor Ibi dolores ut parturientis; iu spíritu vehementi cónteres naves Tharsis. Sicut audivimus, sic vi dimus in civitáte Dómini virtútum, in civitáte Dei nostri : Deus fundávit eam in æternum. Suscepimus, Deus, misericórdiam tuam * in médio templi tui. Secundùm nomen tuum, Deus, sic et laus tua in fines terræ: * justítià plena est déxtera tua. Lætétur mons Sion, et exultent filiæ Jude* propter judicia tua, Dómine. Circúmdate Sion et complectímini eam : rate in túrribus ejus. nar Pónite corda vestra in virtúte ejus, et distribuite Ant. 3. D. Hic est Deus domos ejus, * nt enar noster. in progénie altera ret: * projecisti post tergum tuum ómnia peccata in sanctificatióne ejus. Afferte Dómino, pátria géntium afferte Dómino. glóriam et honórem : * afferte Dómino glóriam nómini ejus. Tóllite hostias et introíte in átria ejus: * adoráte Dóminum in átrio sancto ejus. Commoveatur à fácie ejus universa terra: * dícite in géntibus, quia Dóminus regnavit. Etenim correxit orbem terræ, qui non commovébitur: judicabit pópulos in æquitáte. * Lætentur cæli, et exultet terra commoveatur mare et plenitúdo ejus : gaudébunt campi, et ómnia quæ in eis sunt. Tunc exultábunt ómnia ligna silvarum à fácie Dỏmini, quia venit, * qu óniam venit judicáre ter Confessio et pulchritudo in conspectu ejus : * sanctimónia, et magnificentia mea. * Quasi próximum, et quasi fratrem nostrum, sic complacébam : quasi lugens et contristátus, sic humiliábar. Et adversùm me lætáti sunt, et convenérunt: * congregata sunt super me flagella, et ignoravi. Dissipati sunt, nec compuncti, tentavérunt me subsannavérunt me subsannatióne: * frenduérunt super me déntibus suis. Dómine, quandò respícies? Restitue animam meam à malignitate eórum à leónibus únicam , Verba oris ejus iniquitas, et dolus: * nóluit intelligere, ut bene ageret. Iniquitatem meditátus est in cubíli suo : * astitit omni viæ non bonæ, malítiam autem non odívit. Dómine, in cœlo misericórdia tua, et véritas tua usque ad nubes. Justítia tua sicut montes Dei: judicia tua abyssus multa. Hómines et jumenta sal vabis, Dómine:* quemadmodùm multiplicasti misericórdiam tuam, Deus. Filii autem hóminum * in tégmine alarum tuarum sperabunt. * Inebriabuntur ab ubertáte domûs tuæ ; et torrente voluptatis tuæ potábis eos. Quóniam apud te est fons vitæ, et in lúmine tuo vidébimus lumen. Prætende misericórdiam tuam sciéntibus te, et justítiam tuam his qui recto sunt corde. Non véniat mihi pes supérbiæ, * et manus peccatóris non moveat me. * lbi ceciderunt qui operantur iniquitatem: expulsi sunt, nec potuérunt stare. |