Quià ástitit à dextris páu sequéntibus ánimam meam. Ant. Qui insurgunt in m confundantur. Et dilexit maledictiónem, et| véniet ei; * et noluit benedic- ris, ut salvam fáceret à p tiónem, et elongábitur ab eo. Et índuit maledictiónem sicut vestimentum; * et intrávit sicut aqua in interióra ejus, et sicut óleum in óssibus ejus. Capitulum. 1. Joan. 3. habúerit substántiam] Fiat ei sicut vestimentum quo Qjus mundi, et viderit fra operítur, et sicut zona quâ semper præcíngitur. Hoc opus eórum qui détrahunt mihi apud Dóminum, et qui loquuntur mala adversùs ánimam meani. Et tu, Dómine, Dómine, fac mecum propter nomen tuu; * quià suavis est misericórdia tua. Altera divisio Psalmi 108. IBERA me, quià egénus et * et cor Lpauper ego sum, meum conturbátu est intrà me. Sicut umbra, cùm declínat, ablátus sum; * et excussus sum sicut locustæ. Génua mea infirmáta sunt à jejúnio, et caro mea immu* táta est propter óleum. Et ego factus sum oppróbrium illis: vidérunt me, et movérunt cápita sua. Adjuva me, Dómine Deus meus: salvum me fac secundùm misericórdiam tuam. Etsciant quià manus tua hæc; * et tu, Dómine, fecisti eam. Maledicent illi, et tu benedíces: * qui insurgunt in me, confundantur; servus autem tuus lætábitur. Induantur, qui détrahunt mi * suum necessitátem habére, cláuserit víscera sua ab e Quómodo cáritas Dei mane eo? Fíoli mei, non diligám verbo, neque linguâ, sed ópe et veritáte. AD VESPERAS. Ant. Ad te, 7. C. Orat justus ut à linguis male A à dolósâ. Quid detur tibi, aut quid ap ponátur tibi* ad lingua dolós Sagittæ potentis acútæ, cum carbónibus desolatóriis. Heu mihi, quià incolátu meus prolongátus est! habitá cum habitántibus Cedar: * mu tùm íncola fuit ánima mea. Cum his qui odérunt pacem eram pacíficus: * cùm loqué barillis, impugnábant me gratis PSALMUS 121. Laus cœlorum et Ecclesiæ, a illorum concordid, pietate justitid et splendore deducta ÆTATUS sum in his qua hi, pudóre; et operiantur si-dicta sunt mihi : * In dom cut diplóide confusióne suâ. Confitebor Dómino nimis in ore meo, et in médio multórum laudábo eum ; Dómini íbimus. Stantes erant pedes nostri in átriis tuis, Jerúsalem; * Jerúsalem quæ ædificátur ut civitas, cujus participátio ejus in idipsum. Illuc enim ascendérunt tribus, tribus Dómini; * testimónium Israel, ad confitendum nómini Dómini: * Quià illic sedérunt şedes in judício, sedes super domum David. Rogáte quæ ad pacem sunt Jerúsalem; * et abundantia diligéntibus te. Fiat pax in virtúte tuâ, * et abundantia in túrribus tuis. Dirigátur orátio mea sicut incensum in conspectu tuo : * elevátio mánuum meárum, sacrificium vespertinum. Pone, Dómine, custódiam ori meo, et óstium circumstántiæ lábiis meis. Non declines cor meum in verba malítiæ, ad excusandas excusatiónes in peccátis, Cum hominibus operántibus iniquitátem; et non communicábo cum electis eórum. Corripiet me justus in misericórdia, et increpábit me: * Propter fratres meos et próxi-óleum autem peccatóris non mos meos, loquébar pacem de te. * PSALMUS 132. Deo gratissima Christianorum concordia. E CCE quàm bonum, et quàm jucundum, habitáre fratres in unum! * Sicut unguentum in cápite, impinguet caput meum; Quónia adhuc et orátio mea in beneplácitis eórum. Absorpti sunt juncti petræ júdices eórum: * áudient verba mea, quóniàm potuérunt. Sicut crassitúdo terræ erupta est super terram,* dissipáta sunt ossa nostra secus infernu. Quià ad te, Dómine, Dómine, óculi mei; * in te spe quod descendit in barbam, bar-rávi, non auferas ánimam mea. bam Aaron. Custódi me à láqueo quem statuérunt mihi, et à scánda Quod descendit in oram veslis operántium iniquitátem. timenti ejus; sicut ros Hermon, qui descendit in montem Sion; Quóniam illic mandávit Dóminus benedictiónem, * et vitam usquè in séculum. Cadent in retiáculo ejus peccatóres: singuláriter sum ego, donec tránseam. PSALMUS 140. Pia cordis ad Deum elevatio... PSALMUS 141. Christus Patri, Judæorum malitiam, et afflictionem suam humiliter exhibet; illius implorat auxilium, et hostium ruinam annuntiat. OCE meâ ad Dóminum cla VOCE ad minum deprecatus sum. tiónem meam antè ipsum pro- | Tibine cœlestis Pater, núntio, meum; mitas meas. In viâ hac quâ ambulábam, abscondérunt láqueum mihi. Considerábam ad dexteram, et vidébam; et non erat qui cognosceret me. Périit fuga à me, et non est qui requírat ánimam meam. Clamávi ad te, Dómine:* dixi: Tu es spes mea, pórtio mea in terrâ vivéntium. Intende ad deprecatiónem meam; quià humiliátus sum nimis. * Líbera me à persequéntibus me; quià confortáti sunt su per me. Educ de custódia ánimam meam, ad confitendum nómini tuo: mé expectant justi, donec retribuas mihi. Ant. Ad te, Dómine, Dómine, óculi mei : in te sperávi. Capitulum. 1. Pet. 5. UMILIAMINI sub potenti manu Dei, ut vos exaltet Pro pane saxum pórrigat? V. Jacta super Dóminum curam tuam: B.Et ipse te enútriet. Ps. 54. Ad Mag. Ant. 4. E. Non est álius Deus quàm tu, cui cura est de ómnibus. Sap. 12. AD COMPLETORIUM. De tardiore ope Dei, in persecutione diuturná, sancta Justi querimonia. Viva ejusdem in Drum fiducia. in témpore visitationis: omnemSQUEQUO, Dómine, obli sollicitúdinem vestra projicientes in eum, quóniàm ipsi cura est de vobis. HYMNUS. UR aut amictûs, aut cibi CTe cura mordet ánxia? runt ossa mea, rem totâ die. Quóniam die ac nocte graváta est super me manus tua, conversus sum in ærumnâ meâ, dum confígitur spina. Delictum meum cógnitum tibi feci, et injustítiam meam non abscondi. * Dixi: Confitebor adversùm me injustítiam meam Dómino; *et tu remisisti impietátem peccáti mei. Pro hac orábit ad te omnis sanctus * in témpore opportúno. Verumtamen in dilúvio aquárum multárum, ad eum non approximábunt. Tu es refúgium meum à tribulatióne quæ circumdedit me: * exultátio mea, érue me à circumdántibus me. Intellectum tibi dabo, et ínstruam te in viâ hac quâ gradiéris: *firmábo super te óculos meos. PARS ESTIVA. Deplorat Propheta Templi Jerosolymitani, urbis et populi vastationem, et Ecclesiæ clades sub Antichristo. EUS, venérunt gentes in hæreditátem tuam, polluérunt templum sanctum tuum, posuerunt Jerúsalem in pomórum custódiam. * Posuérunt morticína servórum tuórum, escas volatilibus coeli. * carnes sanctórum tuórum béstiis terræ. Effudérunt sánguinem eóru tanquàin aquam in circúitu Jerúsalem; et non erat qui sepelíret. Facti sumus opprobrium vicínis nostris; * subsannátio et illúsio his qui in circúitu nostro sunt. Usquequò, Dómine, irascéris in finem? accendetur velut ignis zelus tuus? Effunde iram tuam in gentes quæ te non novérunt, et in regna quæ nomen tuum non invocavérunt; Quià comedérunt Jacob, * et locum ejus desolavérunt. Ne memíneris iniquitátum nostrárum antiquárum: citò antícipent nos misericórdic 4. tuæ, quia páuperes facti sumus | Legem verendi Núminis nimis. Adjuva nos, Deus salutáris noster; et propter glóriam nóminis tui, Dómine,libera nos; Et propítius esto peccátis nostris, propter nomen tuu; Ne fortè dicant in géntibus: * Ubi est Deus eórum? * Orbis tremiscens áccipe. Qui jura præscripsit polo, Astrisque signávit viam, Fluctus maris qui témperat, Hic jussa dat mortálibus. Huic terra, pontus, sídera, Cultu perenni sérviunt; An sola gens mortálium Cultum rebellis ábnuat? Præsta, beáta Trinitas, Ut, legis ad facem tuæ, Vitémus omne quod vetas, Sectémur omne quod jubes. Amen. PRO I. NOCTURNO. Ant. 1. a. Deus excelsus. PSALMUS 9. Christi, Ecclesiæ et populi Christiani de persecutoribus triumphus et victoria. ONFITEBOR tibi, Dómine, in toto corde meo; rábo ómnia mirabília tua. Lætábor et exultábo in te; psalla nómini tuo, Altíssime. In convertendo inimícum meum retrorsùm, * infirmabuntur, et períbunt à fácie tuâ ; Quóniam fecisti judícium. meum, et causam meam; thronum qui júdi sedisti super cas justitiam. * Increpasti gentes, et périt ímpius: nomen eórum delesti in æternum, et in séculum séculi. Inimíci defecérunt frámeæ in finem, et civitátes eórum destruxisti. Pérüit memória eórum cum sónitu; * et Dóminus in æternum pérmanet. Parávit in judício thronum suum; et ipse judicábit or |
